Sosyal Hizmet Bölümü Öğrencilerinin Aktif Vatandaşlık Öz Yeterliliklerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi

Bu araştırmada sosyal hizmet bölümü öğrencilerinin aktif vatandaşlık öz yeterlilik düzeylerinin tespit edilmesi ve aktif vatandaşlık öz yeterliliklerinin çeşitli bağımsız değişkenlere göre incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmada nicel yöntem ve tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Hizmet Bölümü lisans programında öğrenim gören 202 lisans öğrencisi oluşturmuştur. Araştırmanın verileri kişisel bilgi formu ile Aktif Yurttaşlık Öz-Yeterlik Ölçeği kullanılarak toplanmış ve elde edilen veriler SPSS aracılığıyla analiz edilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre öğrencilerin aktif vatandaşlık öz yeterliliklerinin orta düzeyde olduğu ve cinsiyet, siyasi gündemi takip etme, gönüllü faaliyette bulunma değişkenlerine göre aktif vatandaşlık öz yeterliliklerinin farklılık gösterdiği tespit edilmiştir.

Examination of Active Citizenship Self-Efficiency of Social Work Students in terms of Various Variables

In this study it is aimed to determine the active citizenship self-efficacy levels of the students of the department of social work and to examine the active citizenship self-efficacy according to various independent variables. The study is a quantitative and descriptive study. The study group of the study consisted of 202 undergraduate students studying in the undergraduate program of Gümüşhane University Department of Social Work. The data of the study were collected by using the Active Citizenship Self-Efficacy Scale with the personal information form and the obtained data were analyzed through SPSS. According to the results of the research, it was determined that the active citizenship self-efficacy of the students was at a medium level and their active citizenship self-efficacy differed according to the variables of gender, following the political agenda and engaging in voluntary activity.

___

  • 1. Hoskins, B. L. and Mascherini, M. (2009). “Measuring Active Citizenship Through The Development of A Composite Indicator”. Social Indicators Research, 90 (3), 459-488.
  • 2. Sarıipek, D. B. (2006). “Sosyal Vatandaşlık ve Günümüzde Yaşadığı Dönüşüm: Aktif Vatandaşlık”. Çalışma ve Toplum, (9) 2, 67-95.
  • 3. Doğanay, A. (2012). “A Curriculum Framework for Active Democratic Citizenship Education”. M. Print ve D. Lange (Ed.), (in) Schools, Curriculum and Civic Education for Building Democratic Citizens (19-39), Rotterdam: Sense Publishers.
  • 4. Kennedy, K. J. (2007). “Student Constructions of ‘Active Citizenship’: What Does Participation Mean to Students?”. British Journal of Educational Studies, 55 (3), 304-324.
  • 5. Yazıcı, S, Arslan, H, Çetin, E. ve Dil, K. (2017). “Aktif Yurttaşlık Ölçme Aracının Geliştirilmesi Üzerine Bir Araştırma”. Turkish Studies-International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 12 (12), 251-272.
  • 6. Hoskins, B, Hombres, B. and Campbell, J. (2008). “Does Formal Education Have An Impact On Active Citizenship Behaviour?”. European Educational Research Journal, 7 (3), 386-402.
  • 7. Süvari, Ş. ve Tangülü, Z. (2020). “Sosyal Bilgiler Öğretmen Adaylarının Aktif Vatandaşlık Öz Yeterliliklerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi (Ege Bölgesi Örneği)”. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 18 (2), 799-818. https://dx.doi.org/10.37 217/tebd.8115 44
  • 8. Hingels, A, Saltelli, A, Mascherini, M. and Hoskins, B. (2009). “Growıng Cohesıve Socıetıes: The Characterızatıon Of Actıve Citizenship”. The 3rd OECD World Forum on Statistics. Knowledge and Policy, Busan: Korea.
  • 9. Benn, R. (2000). “The Genesis of Active Citizenship in The Learning Society”. Studies in the Education of Adults, 32 (2), 241–257.
  • 10. Hoskins, B. (2006). “Draft Framework on Indicators for Active Citizenship”. CRELL, Ispra.
  • 11. Barber, B. (1995). “Güçlü Demokrasi”. (Çev. Mehmet Beşikçi), Ayrıntı Yayınları, İstanbul.
  • 12. Namlı Altıntaş, İ. ve Kozaner Yenigül Ç. (2016). “Sınıf Öğretmenliği ve Sosyal Bilgiler Öğretmenliği Adaylarının Aktif Vatandaşlık Değerleri Açısından Karşılaştırılması”. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, (4) 34, 505-518.
  • 13. Güzel, B. ve Camadan, F. (2021). “Üniversite Öğrencilerinin Aile İçi Şiddet Farkındalığının Açıklanmasında Aktif Yurttaşlık Öz-Yeterlik Algısı ve Çeşitli Demografik Değişkenlerin Rolü”. İmgelem, 5 (9), 479-505.
  • 14. Bandura, A. (1982). “Self-Efficacy Mechanism in Human Agency”. American Psychologist. 37 (2), 122-147.
  • 15. Bandura, A. (1994). "Social Learning Theory. From Theory Into Practice Database." (Kearsley, G.). [Online] Retrieved on 25-March-2003.
  • 16. Bandura, A. (1993). “Perceived Self-Efficacy in Cognitive Development and Functioning”. Educational Psychologist, 28 (2), 117-148.
  • 17. Karasar, N. (2017). “Bilimsel Araştırma Yöntemleri” (32. baskı). Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • 18. Arslan, H, Dil, K, Çetin, E. ve Yazıcı, S. (2017). “Aktif Yurttaşlık Öz-Yeterlik Ölçeği: Bir Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması”. Journal of Human Sciences, 14 (3), 2797-2809. doi:10.14687/jhs.v14i3.4771.
  • 19. Uslu, S. ve Geçgel, Ş. (2021). “Sosyal Bilgiler Öğretmen Adaylarının Aktif Yurttaşlık Öz Yeterlikleri ve Milli Değerlerin Öğretimine Yönelik Tutumları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi”. Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21 (4), 1328- 1342. https://dx.doi.org/10.17240/aibuefd.2021..-816305
  • 20. Lüküslü, D. (2009). Türkiye’de “Gençlik Miti”, 1980 Sonrası Türkiye Gençliği (1. Baskı). İstanbul: İletişim Yayınları.
  • 21. Alemdaroğlu, A. (2005). “Bir İmkan Olarak Gençlik”. Birikim Dergisi, (176), 21-29.
  • 22. TBMM. (2022). Erişim adresi: https://www5.tbmm.gov.tr// develop/owa/milletvekillerimiz_sd.dagilim (Erişim tarihi: 19.08.2022)
Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi-Cover
  • Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
  • Başlangıç: 2012
  • Yayıncı: -