Ordu ili Asarkaya Kent Ormanı ve Yoroz Kent Ormanı ile Çınarsuyu Tabiat Parkı ve Ulugöl Tabiat Parkı'nın rekreasyonel potansiyel yönünden karşılaştırılması

Yoğun kent hayatı içerisinde doğadan kopuk, yorulan ve yıpranan insanlar ruhen ve bedenen dinlenip yenilenebilmek için zaman zaman doğa ile iç içe olma eğilimi göstermektedirler. Günümüzde tahrip olmamış doğal alanların insanlar tarafından rekreatif eylemler açısından yoğun talep görmesi bu alanların taşıdıkları kaynak değerleri ile oldukça önemli yerler olduğunu göstermektedir. Bu amaçla tabiat parkları ve kent ormanları, insanlara doğal veya yarı doğal alanlarda rekreasyon olanağı sunan tabiat parçaları olması nedeniyle yoğun bir şekilde kullanılmaktadırlar. Bu çalışma kapsamında; Ordu ilindeki bazı rekreasyon alanlarının rekreasyon potansiyeli incelenmiştir. Rekreasyon potansiyelinin belirlenmesinde, incelenen alanının rekreasyon potansiyelini yüzde olarak hesaplamaya yarayan ve pratik bir yöntem olan Gülez yöntemi esas alınmıştır. İncelenen rekreasyon alanları içerisinde; Çınarsuyu Tabiat Parkı ve Ulugöl Tabiat Parkı’nın rekreasyon potansiyeli “Yüksek”, Yoroz Kent Ormanı ve Asarkaya Kent Ormanı’nın rekreasyon potansiyeli ise “Orta” olarak tespit edilmiştir. Çalışmada ikinci olarak; gerekli iyileştirmeler yapıldığı takdirde rekreasyon alanlarının mevcut potansiyellerinin ne ölçüde artacağı değerlendirilmiştir. Buna göre; bünyesinde belirlenen eksiklik ya da yetersizlikler giderildiği takdirde tüm rekreasyon alanlarının rekreasyon potansiyelinin “Yüksek” düzeyine ulaşacağı sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Gülez yöntemi, Ordu ili, Rekreasyon, Rekreasyon potansiyeli

Comparison of Asarkaya Urban Forest and Yoroz Urban Forest with Çınarsuyu Nature Park and Ulugöl Nature Park (Ordu province) in terms of recreational potential

In a busy urban life, tired and unhappy people who are disconnected from nature tend to be intertwined with nature from time to time to rest and regenerate spiritually and physically. The fact that the natural areas that have not been destroyed are in high demand in terms of recreational activities shows that these areas are crucial places with their resource values. Natural parks and urban forests are natural areas that offer people recreation opportunities in natural and semi-natural areas. In this study, the recreation potential of some recreation areas in Ordu province has been investigated. The Gülez method was used to determine the recreational potential. Among the recreation areas studied; The recreation potential of Çınarsuyu Nature Park and Ulugöl Nature Park has been determined as "High," and the recreation potential of Yoroz City Forest and Asarkaya City Forest has been determined as "Medium." Thus, it was evaluated to what extent the existing potentials of recreation areas would increase if necessary improvements were made. According to this, it has been concluded that the recreation potential of all recreation areas will reach the "High" level if the deficiencies identified within its structure are corrected.

Keywords:

Gülez’s method, Ordu province, Recreation, Recreation potential,

PDF

___

Akten, M. (2003). Isparta ilindeki bazı rekreasyon alanlarının mevcut potansiyellerinin belirlenmesi. Türkiye Ormancılık Dergisi, 4(2), 115-132. https://doi.org/10.18182/tjf.74578
Akten, S. ve Gül, A., (2014). Korunan doğal alanlarda ziyaretçilerin olası etki düzeyleri önlem ve standartlarının belirlenmesi (Gölcük Tabiat Parkı örneği). Süleyman Demirel Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, 15, 130-139. https://doi.org/10.18182/tjf.25479
Altunöz, Ö., Tırıl, A. ve Arslan Ö. E. (2014). Hamsilos Tabiat Parkı’nın rekreasyon potansiyelini belirlemeye yönelik bir araştırma. Journal of Recreation and Tourism Research, 1(1), 20-38.
Anonim (2018). Ordu ili 2017 Yılı Çevre Durum Raporu. Ordu Valiliği, Çevre ve Şehircilik İl Müdürlüğü, Ordu.
Anonim (2021a). Mevzuat Bilgi Sistemi. (2021, 11 Ocak). Erişim adresi https://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.2873.pdf
Anonim (2021b). Tabiat Parkları. (2021, 11 Ocak). Erişim adresi https://www.tarimorman.gov.tr/DKMP/Menu/28/Tabiat-Parklari
Anonim (2021c). Resmi İstatistikler. (2021, 11 Ocak). Erişim adresi https://www.ogm.gov.tr/tr/ormanlarimiz/resmi-istatistikler
Ardahan, F. ve Lapa, T. Y. (2011). Açık alan rekreasyonu: bisiklet kullanıcıları ve yürüyüşçülerin doğa sporu yapma nedenleri ve elde ettikleri faydalar. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 8(1), 1327-1341.
Atabeyoğlu, Ö., Beyli, K. N. ve Argan, A. (2017). Karadeniz’in arkeolojik hazinesi Kurul Kalesi rekreasyonel alan potansiyeli, Ordu. İnönü Üniversitesi Sanat ve Tasarım Dergisi, 7(16), 126-140. https://doi.org/10.16950/iujad.337729
Ayhan, Ç. K. (2019). Ayazmapınarı Tabiat Parkı’nın (Bayramiç, Çanakkale) rekreasyonel potansiyelinin belirlenmesi üzerine bir araştırma. Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 7(1), 219-228. https://doi.org/10.33202/comuagri.569906
Balmford, A., Beresford, J., Green, J., Naidoo, R., Walpole, M. and Manica, A. (2009). A global perspective on trends in nature-based tourism. PLoS Biology, 7(6), 1-6. https://doi.org/10.1371/journal.pbio.1000144
Bayramoğlu, E. ve Yurdakul, N. M. (2019). Trabzon 100.Yıl Parkı peyzaj değerlerinin rekreasyon açıdan potansiyelinin saptanması. Bartın Orman Fakültesi Dergisi, 22(1), 38-46. https://doi.org/10.24011/barofd.621911
Bozkurt, S. G. (2019). Gürün (Sivas) ilçesi Gökpınar Gölü ve çevresinin rekreasyon potansiyelinin belirlenmesi. Türkiye Peyzaj Araştırmaları Dergisi, 2(1), 29-39.
Çalık, F., Başer, A., Ekinci, N. M. ve Kara, T. (2013). Tabiat parklarının sportif rekreasyon potansiyeli modellemesi (Ballıkayalar Tabiat Parkı örneği). Spor Yönetimi ve Bilgi Teknolojileri Dergisi, 8(2), 35-51.
Çelik, A., Üzümcü, T. P. ve Çetin, İ. (2016). Bursa ili Gölyazı Köyü’nün açık hava rekreasyon potansiyeli. International Journal of Social and Economic Sciences, 6(2), 32-40.
Çetinkale Demirkan, G., and Sandal Erzurumlu, G. (2020). According to method of Gülez determination of recreational potential of Niğde Atatürk City Forest. Journal of Social and Humanities Sciences Research, 7(52), 986-995. http://dx.doi.org/10.26450/jshsr.1847
Eröz, S. ve Aslan, E. (2017). Istranca (Yıldız) ormanlarının rekreasyon potansiyelinin Gülez metodu ile değerlendirilmesi. Kesit Akademi Dergisi, 9, 83-107.
Gül, S. ve Yılmaz, A. (2019). Samsun şehri kıyı şeridinin rekreasyon potansiyelinin Gülez’in açık hava rekreasyon potansiyelinin değerlendirilmesi yöntemi ile belirlenmesi. Coğrafi Bilimler Dergisi, 17(2), 318-344. https://doi.org/10.33688/aucbd.567426
Gülez, S. (1990). Orman içi rekreasyon potansiyelinin saptanması için geliştirilen bir değerlendirme yöntemi. İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, 40(2), 132-147. https://doi.org/10.17099/jffiu.92887
Gülez, S. and Demirel Ö. (2004). An evaluation method for the determination of forest recreation potential: A case study. Countryside Recreation, 12(3/4), 26-34.
Gültekin, P. G., Kaya, S. ve Müderrisoğlu, H. (2013). Düzce Üniversitesi akademik personelinin rekreatif tercihlerinin belirlenmesi. II. Rekreasyon Araştırma Kongresi. Aydın.
Jenkins, J. And Pigram, J. (2003). Encyclopedia of Leisure and Outdoor Recreation. New York, Routledge. Karaküçük, S. (2001). Rekreasyon-Boş Zamanları Değerlendirme, 4. Baskı, Gazi Kitapevi, Ankara.
Koç, N. (1991). AÜZF Peyzaj Mimarlığı Bölümü Rekreasyon Ders Notları, Ankara.
Korkut, D. S. A. ve Şimşek, D. (2009). Kıyı şeridi rekreasyon potansiyelinin belirlenmesinde bir yöntem uygulaması: Tekirdağ merkez ilçe örneği. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, 6(3), 315-327.
Kurum, E. ve Öztan, Y. (2001). Beynam Muhafaza Ormanı ve yakın çevresinin Ankara kenti rekreasyon sistemi açısından koruma-kullanım ve planlama ilkelerinin saptanması üzerine bir araştırma. Tarım Bilimleri Dergisi, 7(1), 63-70.
Mclean, D., Hurd, D., Amy R. and Rogers, N. B. (2008). Kraus’ Recreation and Leisure in Modern Society, Burlington: Jones and Bartlett Publishers.
MGM (2020). Meteoroloji Genel Müdürlüğü. https://www.mgm.gov.tr/veridegerlendirme/il-ve-ilceler-istatistik.aspx?k=A&m=ORDU.
OGM (2021). Mesire Yerleri. https://www.ogm.gov.tr/tr/ormanlarimiz/mesire-yerleri.
Özçalık, M. ve Kumru, S. N. (2019). Kapıçam Tabı̇at Parkı’nın Gülez yöntemı̇ne göre rekreasyon potansı̇yelı̇nı̇n belı̇rlenmesı̇. Turkish Journal of Forest Science, 3(2), 129-141. https://doi.org/10.32328/turkjforsci.585169
Polat, S. ve Polat, S. A. (2016). Rekreasyonel tabiat parklarının korunan alanlar kapsamında incelenmesi: Mersin ili örneği. Social Sciences, 11(2), 85-115.
Sandal, E. K. ve Karademir N. (2013). Kahramanmaraş ilindeki günübirlik rekreasyon alanlarının potansiyelinin belirlenmesi ve kullanımı ile ilgili sorunlar. Türk Coğrafya Dergisi, 60, 25-36. https://doi.org/10.17211/tcd.3038
Sevil, T., Şimşek, K. Y., Katırcı, H., Çelik, O., Çeliksoy, M. A. ve Kocaekşi, S. (2012). Boş zaman ve rekreasyon yönetimi. Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Yayını, Eskişehir.
Surat, H. (2017). Gülez yöntemine göre Deriner Baraj Gölü ve yakın çevresi rekreasyonel potansiyelinin değerlendirilmesi ve alan kullanım önerilerinin geliştirilmesi. Tarım ve Doğa Dergisi, 20(3), 247-257. https://doi.org/10.18016/ksudobil.289461
Şensoy, S., Demircan, M., Ulupınar, U. ve Balta, I. (2008). Türkiye iklimi, Turkish State Meteorological Service (DMİ), Ankara.
Taş, B., Candan, A. Y., Can, Ö. ve Topkara, S. (2010). Ulugöl (Ordu)’ün bazı fiziko-kimyasal özellikleri. Journal of Fisheries Sciences, 4(3), 254-263.
Taş, B., Şahin, H. ve Yarılgaç, T. (2018). Ulugöl’de (Ulugöl Tabiat Parkı, Ordu) hidrofitlerin artışı üzerine bir ön inceleme. Akademik Ziraat Dergisi, 7(1), 111-120. https://doi.org/10.29278/azd.440704
Tolunay, A., Alkan, H. ve Korkmaz, M. (2004). Isparta Tarihi Ayazmana Mesireliği’nin açık hava rekreasyonu açısından kullanıcı özellikleri. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 8(1), 59-70.
TÜİK, 2020. Türkiye İstatistik Kurumu. (2020, 2 Kasım). http://www.tuik.gov.tr
Türker, G. Ö., Türker, A. ve Güzel, Ö. (2014). Turistik ürün çeşitlendirmesi kapsamında Dalyan destinasyonunun rekreasyon potansiyelinin değerlendirilmesi. International Journal of Sport Culture and Science, 2(2), 70-86. https://doi.org/10.14486/IJSCS179
Uslu, Ş. ve Ayaşlıgil, T. (2007). Kent ormanlarının rekreasyonel amaçlı kullanımı ve İstanbul ili örneğinde irdelenmesi. Yıldız Teknik Üniversitesi Mimarlık Fakültesi E-Dergisi, 2(4), 213- 236.
Yeşil, M. (2017). Recreational Potential of Çambaşı Plateau of Ordu province. International Educational Applied Scientific Research Journal, 2(12), 39-42.
Yeşil, M. ve Beyli, K. N. (2018). Ordu–Boztepe’nin turizm ve rekreasyon potansiyeli ile Boztepe’nin kent imajına katkısı. Türk Tarım-Gıda Bilim ve Teknoloji Dergisi, 6(3), 291-298. https://doi.org/10.24925/turjaf.v6i3.291-298.1682
Yeşil, P. and Akbaş, H., B. (2015). Determination of recreational potential of Ulugöl Nature Park. Marine Coastal Development Sustainability (MACODESU 2015), Karadeniz Technical University, Turkey.
Yeşil, P. ve Hacıoğlu, V. (2018). Limni Gölü Tabiat Parkı peyzaj değerlerinin rekreasyonel açıdan değerlendirilmesi. Türk Tarım-Gıda Bilim ve Teknoloji Dergisi, 6(6), 680-688. https://doi.org/10.24925/turjaf.v6i6.680-688.1568
Yılmaz, H, Karaşah, B. and Erdoğan Yüksel, E. (2009). According to the method of Gulez evaluation of the recreational potential of Kafkasör Urban Forest. Artvin Çoruh Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, 10(1), 53-61.