Amaç: Tinea pedis ve onikomikoz en sık görülen yüzeyel mantar hastalıklarındandır. Toplumda oldukça yaygın olarak görülmektedirler. Ancak çeşitli faktörlerin etkisi ile ülkeler ve bölgeler arasında klinik tipleri ve sıklıkları yönünden farklılıklar gösterir. Bu çalışmada, Tokat bölgesinde tinea pedis ve onikomikoz prevalansının belirlenmesi, demografik bulgulara göre değerlendirilmesi amaçlandı. Gereç ve Yöntem: 10 Nisan - 1 Haziran 2013 tarihleri arasında Tokat ilindeki 2322 kişi tinea pedis ve onikomikoz yönünden dermatolojik olarak muayene edildi. Hastalar demografik veriler ve tanılara göre gruplandırıldı. Bulgular: Çalışmaya 1288’i kadın 1034’ü erkek, yaş ortalamaları 47,3±15,3 olan 2322 kişi dahil edildi. Olguların %43,9’unda yalnız tinea pedis, %19’unda tinea pedis ile onikomikoz birlikteliği, %24,3’ünde ise onikomikoz tespit edilmiştir. İntertrijinöz tip en sık (%82,3) tespit edilen tinea pedis klinik formu olup, distal/lateral subungual onikomikoz en yaygın saptanan (%62,6 ) onikomikoz klinik tipi olmuştur. Sonuç: Çalışmamızda Tokat bölgesinde tinea pedis ve onikomikoz prevalansını oldukça yüksek oranda tespit edilmiştir. Bu tür prevalans çalışmalarının yüzeyel mantar hastalıklarının görülme sıklığını azaltıcı önlemler alınması açısından önemli olduğunu düşünmekteyiz.

Aim: Tinea pedis and onychomycosis is one of the most common superficial fungal infections. They are fairly common occurred in society. However, with the influence of various factors, they vary in terms of clinical types and frequency in between countries and regions. In this study, we aimed to evaluate demographic features and to determine the prevalence of tinea pedis and onychomycosis in Tokat. Material and Methods: This study was conducted in Tokat between 10 April 2013 and 1 June 2013. All patients participating in the study examined dermatologically in terms of tinea pedis and onychomycosis. Patients were grouped according to demographic data and diagnosis. Results: The study included 2322 people (female 1288, male 1034, mean ± SD age 47,3±15,3 years) with tinea pedis and/or onychomycosis. 43.9% of the people had only tinea pedis, 24.3% had only onychomycosis and 19% had both tinea pedis and onychomycosis. The intertriginous type of the tinea pedis was most common (82.3%) The main clinical form of onychomycosis was distal/lateral subungual type ( 62.6%). Conclusion: In our study, the prevalence of tinea pedis and onychomycosis in Tokat region have been identified quite high rate. We believe that the prevalence studys is important to take measures to reduce the incidence of superficial fungal infections.