BOZKIR KÜLTÜR ÇEVRESİ TÜRK TARİHİ ARAŞTIRMALARI VE KRONOLOJİ

Bozkırlar doğuda Çin seddinden batıda Tuna nehrine kadar çok geniş sahayı kaplar. Bu coğrafya tarih öncesi devirlerden başlamak üzere, Türklerin tarihi ve kültürel gelişimlerinde önemli bir yer tutar. Türklerin sosyal, siyasi, iktisadi, dini ve askeri yapılanmalarını anlayabilmek için arkeolojik buluntular ve yazılı kaynaklardan yararlanılır. Türk tarihinin kronolojisinin kurulması da arkeolojik buluntular ve yazılı kaynaklarla mümkün olabilmektedir. Arkeolojik buluntular sayesinde nispi kronoloji kurulabilmektedir. Yazılı kaynaklarla da kesin kronoloji kurulabilmektedir. Türk tarihinin uzun geçen arkeolojik devirleri için yalnız nispi kronoloji geçerlidir. Bozkır kültür çevresi Türk tarihi kronolojisinin kurulabilmesi bütün buluntu ve kaynaklardan yararlanmaya bağlıdır. Arkeolojik buluntulardan başka çağdaş kaynaklar ve milli kaynaklardan yararlanılmalıdır. Bütün bu buluntu ve kaynaklar daha doğru kronoloji kurulmasına katkı sağlayabilir. Türk tarihinin kronolojik boşlukları yeni buluntu ve kaynakların katkısıyla doldurulabilir

Turkish Historical Researches and the Chronology in the Steppe Cultural Region

Keywords:

-,

___

  • AMANCOLOV. Altay (1971), “Runopodobnaya Nadpis’is Sakskogo
  • Zakhoroneniya Bliz Alma-Atı”,Bestnik An Kaz SSR, 12, 64- 66. AMANCOLOV, Altay (1989), “The Words of Ancestors”, Erdem, 5/15, 791- 796.
  • ARAT, Reşit Rahmeti (1987), “Türkler’de Tarih Zaptı”, Makaleler, I. Ankara: Türk
  • Kültürünü Araştırma Enstitüsü, 156- 164. BİLGİÇ, Emin (1982), “ Atatürk, Fakültemiz ve Kürsümüz, Sumerliler’in Tarih,
  • Kültür ve Medeniyetleri”, DTCF Atatürk’ün 100. Do um Yılına Arma an Dergisi, 75- 121. BURLEİGH, Richard (1980), “Naturwissenschaftliche Methoden der Alterbestimmung” Die Cambridge Enzyklopaedie der Archaeologie, München, 432.
  • CAFEROöLU, Ahmet (1984), Türk Dili Tarihi, İstanbul: Enderun Yayınları.
  • DİYARBEKİRLİ, Nejat (1973), “Kazakistan’da Bulunan Esik Kurganı”,
  • Cumhuriyetin 50. Yılına Arma an, İstanbul, 291- 304
  • DURMUù, İlhami (1993), skitler ( Sakalar), Ankara: Türk Kültürünü Araştırma Enstitüsü Yayınları.
  • DURMUù, İlhami (1993a), “ Hun Birliği ve Mao-Tun” Kırım, V, 29- 33.
  • DURMUù, İlhami (1997), “Bozkır Kültür Çevresinde Runik (Oyma) Yazının
  • Doğuşu ve Gelişimi”, Türkiye Sosyal Ara tırmalar Dergisi, 1, 87- 100. DURMUù, İlhami (1998), “Hun Devletinin Ortaya Çıkışı ve Oluşumunun Temel
  • Unsurları”, Prof.Dr.Abdulhaluk Çay Arama anı, I, Ankara, 399- 414. DURMUù, İlhami (2002), “ İskit Kültürü”, Türkler, IV, Ankara, 15- 23.
  • DURMUù, İlhami (2004a), “İskitler’de Ölü Gömme Geleneği”, Milli Folklor, 61, 29.
  • Durmuş, İlhami (2004b), “Eski Türklerde Zaman ve Takvimler”, Türk Dünyası
  • Nevruz Ansiklopedisi, Ankara, 1- 13. DÜYSENOV, Mirzabek (1970), “Altın Kiyimdi Adam, Kazak Edebiyatı, 11 Eylül.
  • EBERHARD, Wolfram (1996), Çinin imal Kom uları, (çev.: N. Uluğtuğ),
  • Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları. ESİN, Ufuk (1968), “Radyoaktif Karbon (C14) Tarih Tesbit Metodu”,ICOM, VIII- IX, Ankara, 153- 174.
  • HANCAR, Franz (1952), “ Stand und historische Bedeutung der Pferdezucht
  • Mittelasiens im 1. Jahrtausend v.Chr.” Wiener Beitraege zur Kulturgeschichte und Lingustik, IX, 465- 483. KAFESOöLU, İbrahim (1989), Türk Milli Kültürü, İstanbul: Boğaziçi Yayınları.
  • KAùGARLI MAHMUD (1992), Divanü Lûgat-it Türk, I- IV, (Çev.: B. Atalay),
  • Ankara: Türk Dil Kurumu Yayını. KINAL, Fürüzan (1987), Eski Anadolu Tarihi, Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları.
  • KOCA, Salim (1990), Türk Kültürünün Temelleri, 1, İstnbul: Damla Neşriyat.
  • MARSADOLOV, Leonid Sergei (2002), “Milattan Önce IX-VII. Yüzyıllarda
  • Sayan-Altay Göçebeleri”, Türkler, I, Ankara, 526- 532. NUR, Rıza (1926), “Türk Takvimi”, Türk Yurdu, IV/19, 2- 17.
  • ORKUN, Hüseyin Namık (1987), Eski Türk Yazıtları, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • ÖZER, Mustafa (1986), “Elektron Spin Rezonans (ESR) Tarihlendirme Yöntemi:
  • Arkeolojik Uygulaması”, I. Arkeometri Sonuçları Toplantısı Bildirileri, Ankara, 25. ROUX, Jean Paul (1999), Altay Türklerinde Ölüm, İstanbul: Kabalcı Yayınevi.
  • SÜLEYMANOV, Olcas (1970), “Ceti Sudın Köne Cazbaları”, Kazak Edebiyatı, Eylül.
  • TEKİN, Talat (1987), Tuna Bulgarları ve Dilleri, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • THOMSEN, Vilhelm (1993), Çözülmü Orhun Yazıtları, (Çev. V. Köken),
  • Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları. TOGAN, Ahmet Zeki Velidi (1985), Tarihte Usûl, İstanbul: Enderun Kitabevi.
  • TURAN, Osman (1954), Oniki Hayvanlı Türk Takvimi, Ankara: A.Ü.DTCF. Yayınları.
  • TÜRETKEN, Naif (1986), “Termolüminesans Yöntemi ile Arkeolojik Yaş Tayini”,
  • I. Arkeometri Sonuçları Toplantısı Bildirileri, Ankara, 27- 30.