Aşkın bir referansa gönderme yapan Yahudilik, Hıristiyanlık ve İslam gibi dinler, sonlu olan insanın Sonsuz ile ilişkisini tanıınlarken "iman/faith" terimine merkezi bir rol biçerler. Çünkü bütün beşeri çaba ve inşalam rağmen, son anlamda Tann aşkın ise, bu durumda aradaki ilişki ancak bir iman ilişkisi olabilir. Özellikle İslam teolojisi açısından probleme bakıldığında imfuı, obje konusunda herhangi bir biliş düzeyine erişememeden kaynaklanan, bir sıçrama noktası değil, 1 aksine belli bir boyutta da olsa bilişi içeren, zann, kuşku gibi varoluşsal aşamalardan geçerek, kesinliğe ulaşan "dinamik bir süreç"tir.2