Kadına yönelik şiddetin en ağır biçimlerinden birisi olan cinsel şiddet aynı zamanda ortaya çıkarılması en zor şiddet türüdür. Üniversiteler hem hiyerarşik yapıları nedeniyle hem öğrencilerin ve çalışanların bir arada uzun süreler ve kalabalık şekilde çalıştıkları ortamlar olmaları nedeniyle cinsel şiddetin yaşanma olasılığının oldukça yüksek olduğu kurumlardır. Türkiye üniversitelerinde son on yılda cinsel şiddetle mücadele için kurulan birimler (CTS birimleri) gerek amaçları bakımından gerekse yaptıkları işin niteliği ve yöntemi itibarıyla Türkiye’deki feminist hareketin önemli bir bileşenidir. Hal böyleyken bu birimlerin feminist incelemenin -akademi içinden veya dışından- konusu olduğu çalışmalar son derece sınırlıdır. Bu eksiklikten yola çıkarak Türkiye üniversitelerindeki CTS birimlerinin feminist mücadeleyle nasıl ilişkilendiklerini, üniversite içindeki ve dışındaki kadın örgütlenmeleriyle CTS’ler arasındaki dayanışma ağlarının nasıl kurulduğunu sekiz farklı üniversiteden temsilcilerle yaptığım görüşmeler üzerinden anlamaya çalışacağım.