Örtüaltı Yetiştiriciliğinde Domates Fide Kök ve Kök Boğazı Çürüklüğü (Rhizoctonia solani Kühn, Fusarium spp., Pythium spp.) Hastalığının Kontrolünde Entegre Hastalık Yönetimine Uygun İlaçlama Programlarının Etkinliklerinin Araştırılması

B u çalışmalar hem Antalya’da modern bir cam üretim serasında hem de Ege Üniversitesi Bitki Koruma Bölümü’ne ait bir iklim odasında 2008 yılında yürütülmüştür. İki farklı ilaçlama programının domates fide kök ve kök boğazı çürüklüğü hastalığına karşı etkililikleri serada doğal bulaşıklık ortamında ve iklim odasında suni bulaştırma yapılarak kontrol grubu ile karşılaştırılmalı değerlendirilmiştir. Her iki denemede de yetiştirme ortamı olarak cocopeat slabları kullanılmıştır. Denemelerin sonuçları değerlendirildiğinde kontrole göre, 1. ilaçlama programının [mikorizal fungus + (HarpinEa proteini + H2O2+Ag++)] söz konusu hastalık etmenlerine karşı en yüksek etkiyi göstermiş ve bunu 2. ilaçlama programının [Trichoderma virens GL-21 + (HarpinEa proteini + H2O2+Ag++)] izlemiştir. Uygulama programlarının hiçbiri domates bitkilerinde fitotoksiteye neden olmadığı gözlenmiştir. Bitki aktivatörleri, biyolojik preparatlar ve dezenfektanlar bitki hastalıklarının savaşımında fungisitler kadar yüksek etki göstermese de kalıntı riski taşımadıkları ve hedef dışı organizmalara negatif etkisi olmadığından çevre dostu ürünlerdir. Bu nedenle, söz konusu preparatların ilaçlama programlarında kimyasallarla karışım ve/veya alternatif olarak yer almalarının yararlı olacağı sonucuna varılmıştır

Anahtar Kelimeler:

Domates, kök çürüklüğü, bitki aktivatörü, dezenfektan, biyolojik fungisit

Research on efficacies of application programs based on integrated disease management in control of root rot (Rhizoctonia solani Kühn, Fusarium spp., Pythium spp.) disease of tomato seedlings in greenhouse

These studies were conducted both in a modern glasshouse in Antalya and in a climate room at Department of Plant Protection, Ege University in 2008. Effectiveness of two different application programs on root rot disease were evaluated with compare to those ones in control group in situ in greenhouse and with artificially infected medium in climate room. In both trials, cocopeat slabs were used as growing medium. In the result of both two trails; the first appliaction program [Mycorrhizal fungi + (HarpinEa + H2O2+Ag++)] had the highest efficacyfollowed with the second application program [Trichoderma virens GL21+(HarpinEa+ H2O2+Ag++)] compared with untreatred ones. No phytotoxicity were observed from any application programs on tomato plants. Eventough plant activators, biological agents and disinfectants are not effective as much as chemicals, they are environmental friendly products with no residue risks and no negative effects on non-target organisms. Therefore, it was concluded that they could be used in the application programs as mixed with fungicides and/or as alternatives to the fungicides. B T

Keywords:

Tomato, root rot, plant activators, disinfectant, biological fungicide,

PDF

___

Açıkgöz, N., Akkaş, M.E., Özcan, K. ve Moghaddam, A.F., 1994. PC’ler İçin Veritabanı Esaslı Türkçe İstatistik Paketi: TARIST, Tarla Bitkileri Kongresi, 25-29 Nisan 1994. E.Ü.Z.F. Bornova/İzmir.
Anonymous, 2006. Araştırma Metotları ve Deneme Tekniği, E.Ü. Ziraat Fakültesi Bitki Koruma Bölümü Ders Notları. İzmir.
Tosun, N. ve Ergün, A., 2002. Bitkisel Üretimde ve Tarımsal Savaşımda Yeni Bir Yaklaşım Olarak Bitki Aktivatörlerinin Rolü. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı Ege Tarımsal Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü Yayın No: 109 TATEK/TYUAP Tarımsal Araştırma Yayım ve Koordinasyonu 2002 Yılı Tarla Bitkileri Grubu Bilgi Alışveriş Toplantısı Bildirileri s.251-263.
Tosun, N., Türküsay, H., Saygılı, H. ve Tanyolaç, B., 2003. Sanayi Domatesi Yetiştiriciliğinde Geç Yanıklık (Phytophthora infestans (Mont.) de Bary) Hastalığının Kontrolünde Erken Uyarı Sisteminin Kullanılması Üzerinde Araştırmalar. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Bilimsel Araştırmalar Proje No: 2000/BIL/005, yayınlanmamış proje sonuç raporu, 86s.
Tosun, N., Türküsay, H., Aktaş, L. ve Yavaşoğlu, N. Ü., 2006. Effects of Salicylic Acid, Harpin and Phosphorus acid in Control of Late Blight (Phytophthora infestans Mont. De Barry) Disease and Some Physiological Parameters of Tomato. Turkish Phytopathological Society Vol: 32, Number: 3
Türküsay, H., Tosun, N. ve Saygılı, H., 2005. Hidrojen Peroksit Uygulamalarında Domates Bakteriyel Solgunluk ve Kanser Hastalığı (Clavibacter michiganensis ssp.michiganensis (Smith) Davis et al)’na Etkileri. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi Cilt:42, No:2. 1018-8851, 45-56s.
Tüzel, Y., Gül, A. ve Eltez, R.Z., 2005. Seracılıkta Çevre Dostu Üretim Teknikleri. Bahçe Bitkileri Tarımında Çevre Dostu Üretim Teknikleri (ed. A. Gül), Meta Basım, Bornova-İzmir, 111-140.