Reza Amir NİA, Emine BAYRAM

Geliştirilmiş Sarı Kantaron (Hypericum perforatum L.) Klonlarının Bazı Agronomik ve Teknolojik Özellikleri

Anahtar Kelimeler:

-

Some Agronomical and Technological Characteristics of Improved Hypericum perforatum L. (St. John's Wort) Clones

Keywords:

-,

PDF

___

Azizi, M., 2001. Effect of some environmental and physiological factors (in vivo and in vitro) on growth, yield and active substances of Hypericum perforatum L. p. 130. Terbiat Moddares University, Tehran.
Bayram, E., H. Geren, A.B. Avcı, O. Arabacı, 2004. Farklı kökenli bazı Sarı kantaron (Hypericum perforatum L.) populasyonlarının verim ve kalite özellikleri, Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi dergisi cilt: 41, No: 2, S: 49-58.
Bomme, U., 1997. Technology of field production of perforated St. John’s wort. Zeitschrift für Arznei-und-Gewürzptlanzon 2:3, 127-134.
Braunewell, H., 1991. Ökologische, ontogenetische und morphogenetische Einflusse auf Ertrag und inhaltsstoffgehalt von Hypericum spp. (Johanniskraut). Inaugural-Dissertation zur Erlangung des Doktorgrades, Universitat Giessen, 252.
Ceylan, A., E. Bayram, O. Arabacı, R.A. Marquard, N. Özay, ve H. Geren, 2002. Ege bölgesi florası, Sarı Kantaron populasyonlarında uygun kemotiplerin belirlenmesi ve ıslahı. TÜBİTAK Projesi, No: TARP-1191, (75).
Couldwell, W.T., R. Gopala Krishman, D.R. Hinton, S. He, M.H. Weiss, R.E. Law, and M.L.J. Apuzzo, 1994. Hypericin apotential antiglioma therapy. Neurosurgery. 35:705-710.
Curtis, J.D. and N.R. Levsten, 1990. Internal secretary structure in Hypericum, Hypericum perforatum L. and If. balearicum L. New Phytol. 114:571-580.
DAC (Deuscher Arzheimittle Codex), 1986. 3.Erganzung 1991. JohannisKraut - Hyperici herba. J-010. Frankfurt aim main: Govi Verlag.
Eggel Kraut-Gottan, K, SG., S. Abu Abed, W. Muller, and PC. Schmidt, 2002. Quantitative analysis of the active components and the By-prodycts of eight dry extracts of Hypericum perforatum L. Phytochemical Analysis, 13(3) pp.170-176.
Geren, H., 2003. Farklı kökenli Sarı Kantaron (Hypericum perforatum L.) tiplerinin adaptasyonu ve ontogenetik varyabilitesi üzerine araştırma, Doktora Tezi, E.Ü.Fen Bil. Ens. İzmir, 86. s.
Hannig, H.J., A. Plescher und G. Vollrath, 1995. Ertahrungen beim grossflachigen Anbau von Johanniskraut-Anforderungen an die industrielle verwertung, Herba Germania, 3. Jg., Vr:3.
Hobbs, Ch., 1996. St. John’s wort, herbalgram (35):18-32.
Kaçar, O., 2003. Sarı Kantaron (Hypericum perforatum L.)’da morfolojik agronomik özellikler ile hypericin ve uçucu yağ bakımından bireysel varyabilitenin belirlenmesi, Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü, Doktora Tezi, 203. s.
Khoska, R.L. and N. Bhatia, 1982. Antifungal effects of Hypericum perforatum L., j. sci. Res. plants. Med. 3:49-50.
Lenard, J., A. Rabson, and R. Vaanderoef, 1993. Photodinamic inactivation of infectivity of human immunodeficiency virus and other enveloped viruses using hypericin and rose bengal inhibition of fusion and syncytia formation. Proc. Natl. Acad. Sci: USA 90:158-162.
Mukherjee, P.K., B. Sresh, and R. Verpoote, 2001. ,Cns active potentials of some Hypericum species of India phytomedicine, Vol. 8 (5), pp.337.
Pluhar, Zs., O. Rehak, and E. Nemeth, 2000. Comparative investigation on Hypericum perforatum L. populations of different origin. International Journal of Horticultural Science, 6(1): p.56-60.