ÖĞRENCİLERİN HEMŞİRELİK EĞİTİMİNDE AKREDİTASYON KONUSUNDAKİ GÖRÜŞLERİ

Başlık:Özet:Amaç: Günümüz bilgi dünyasında her alanda meydana gelen değişim ve gelişimler, toplumların eğitim sistemlerini sürekli güncellemelerini zorunlu kılmaktadır. Eğitimde "kalite-akreditasyon" terimleri son dönemde gündemdeki kavramlardır. Akredite olan eğitim kurumlarında, mezun olmadan önce öğrencilerin mesleki donanımlarının zenginleştirilmesi ve olanaklarını olumlu yönde değerlendirebilmesi hedeflenir. Öğrencilerin aldıkları eğitim, müfredat ve uygulamalar, lisans eğitimi sonrasında daha nitelikli koşullarda çalışabilecek şekilde mezun olmasını sağlar. Bu araştırmada, öğrencilerin hemşirelik lisans eğitiminde akreditasyon konusunda bilgi durumları ve kazançlarının neler olacağı konusundaki görüşleri incelenmiştir.Gereç ve Yöntem: Araştırma tanımlayıcı tipte olup Şubat-Haziran 2016 tarihleri arasında bir üniversitenin hemşirelik fakültesi’nde okuyan 775 öğrenci ile yürütülmüştür. Araştırma verileri, araştırmacılar tarafından hazırlanmış olan birey tanıtım formu ve likert tipi hazırlanmış madde ifade formu ile toplanmıştır. Bulgular ve Sonuç: Öğrencilerin  %89’u kadın ve yaş ortalamaları 21.376 ± 1.704 (min: 18, max: 36)'dır. Örneklemin %85.4’ü akreditasyon kelimesini ilk kez fakültenin akreditasyon afiş ve broşürleri sırasında duyduğunu belirtmiş olup, yaklaşık %60'ı "Akreditasyon bir fakültenin imajını ve kalitesini olumlu yönde etkiler” ifadesine katılmaktadır. Akreditasyon hemşirelik fakültesinin sürekli gelişim içinde olmasını sağlar görüşünde olan öğrencilerin oranı %63.1’dir. "Öğrenci hemşireler derneğine" üye olanlar %46'dır. Öğrencilerin hemşirelik eğitiminde akreditasyonun gerekliliği konusunda olumlu görüşleri olmakla birlikte, akreditasyonun mezuniyet sonrasında kendilerine sağlayacağı yararlar konusundaki olumlu görüşler düşük orandadır. Bu nedenle, hemşirelik eğitim programında, akreditasyon hakkında sunumlara yer verilerek öğrencilerin bu konuda bilgilendirilmesi sağlanabilir. Ayrıca, akreditasyon gerekliliklerinin yerine getirilmesinde öğrenci katılımlarının artırılması da önerilebilir.Anahtar kelimeler: Akreditasyon, hemşirelik eğitimi, hemşirelik öğrencisiDestekleyen kurumlar: -Kaynakça:Aktan CC, Gencel U. (2007). Yükseköğretimde akreditasyon.  İçinde: Aktan CC,  Değişim Çağında Yükseköğretim, İzmir: Yaşar Üniversitesi Yayını.Bakioğlu A, Ülker N. Üniversitede akreditasyon, Ankara: Nobel Yayıncılık; 2015.Çınar Ş, Demir Y. Toplumdaki hemşirelik imajı: bir ölçek geliştirme çalışması. Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi 2009; 12(2): 24-33.Green D. (1994). What is quality in higher education? London, UK: Society for Research into Higher Education&Open University PressHerdman EA. Akreditasyon süreci. Hemşirelikte Eğitim ve Araştırma Dergisi 2010; 7(2):3 -4. http://www.dpb.gov.tr/tr-tr Erişim Tarihi: 15.01.2018.http://www.hepdak.org.tr/ (Erişim Tarihi: 15.04.2016)http://www.turkak.org.tr/TURKAKSITE/AkreditasyonAkreditasyonNedir.aspx (Erişim Tarihi: 18.04.2016)Kiper S, Koştu N. Denizli sağlık yüksekokulu son sınıf öğrencilerinin mesleki örgütlenme konusundaki görüşleri. Fırat Sağlık Hizmetleri Dergisi 2010; 5(14): 1-14.Kurt S, Taş HY. Sivil Toplum örgütlerinde profesyonel ve gönüllü çalışma ilişkileri: tehditler ve fırsatlar. Uluslararası Emek ve Toplum Dergisi 2015; 4(4): 199-214.Özer M, Gür BS,  Küçükcan T. Kalite güvencesi: türkiye yükseköğretimi için stratejik tercihler. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi 2011; 1(2): 59-65.Özsoy SA. Toplumda hemşirelik imajının belirlenmesi. Ege Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi 2000; 16: 1-19.Sis-Çelik A. Pasinlioğlu T, Kocabeyoğlu T, Çetin S. Hemşirelik mesleğinin toplumdaki imajının belirlenmesi. Florence Nightingale Hemşirelik Dergisi 2013; 21(3): 147-53.Şişman M, Turan S. Eğitimde toplam kalite yönetimi, Ankara: Pegem Yayıncılık; 2001.Uçar EM, Levent F. Yükseköğretimde uluslararası akreditasyon deneyimi: bir vakıf üniversitesi yabancı diller hazırlık okulu örneği. Journal of International Social Research 2017; 10(52): 846-57.Yüksek Öğretim Kurulu Başkanlığı. Türkiye’de öğretmen eğitiminde standartlar ve akreditasyon. Ankara: Öğretmen Eğitimi Dizisi. 1999.

___

  • Aktan CC, Gencel U. (2007). Yükseköğretimde akreditasyon. İçinde: Aktan CC, Değişim Çağında Yükseköğretim, İzmir: Yaşar Üniversitesi Yayını.
  • Bakioğlu A, Ülker N. Üniversitede akreditasyon, Ankara: Nobel Yayıncılık; 2015.
  • Çınar Ş, Demir Y. Toplumdaki hemşirelik imajı: bir ölçek geliştirme çalışması. Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi 2009; 12(2): 24-33.
  • Green D. (1994). What is quality in higher education? London, UK: Society for Research into Higher Education&Open University Press
  • Herdman EA. Akreditasyon süreci. Hemşirelikte Eğitim ve Araştırma Dergisi 2010; 7(2):3 -4.
  • http://www.dpb.gov.tr/tr-tr Erişim Tarihi: 15.01.2018.
  • http://www.hepdak.org.tr/ (Erişim Tarihi: 15.04.2016)
  • http://www.turkak.org.tr/TURKAKSITE/AkreditasyonAkreditasyonNedir.aspx (Erişim Tarihi: 18.04.2016)
  • Kiper S, Koştu N. Denizli sağlık yüksekokulu son sınıf öğrencilerinin mesleki örgütlenme konusundaki görüşleri. Fırat Sağlık Hizmetleri Dergisi 2010; 5(14): 1-14.
  • Kurt S, Taş HY. Sivil Toplum örgütlerinde profesyonel ve gönüllü çalışma ilişkileri: tehditler ve fırsatlar. Uluslararası Emek ve Toplum Dergisi 2015; 4(4): 199-214.
  • Özer M, Gür BS, Küçükcan T. Kalite güvencesi: türkiye yükseköğretimi için stratejik tercihler. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi 2011; 1(2): 59-65.
  • Özsoy SA. Toplumda hemşirelik imajının belirlenmesi. Ege Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi 2000; 16: 1-19.
  • Sis-Çelik A. Pasinlioğlu T, Kocabeyoğlu T, Çetin S. Hemşirelik mesleğinin toplumdaki imajının belirlenmesi. Florence Nightingale Hemşirelik Dergisi 2013; 21(3): 147-53.
  • Şişman M, Turan S. Eğitimde toplam kalite yönetimi, Ankara: Pegem Yayıncılık; 2001.
  • Uçar EM, Levent F. Yükseköğretimde uluslararası akreditasyon deneyimi: bir vakıf üniversitesi yabancı diller hazırlık okulu örneği. Journal of International Social Research 2017; 10(52): 846-57.
  • Yüksek Öğretim Kurulu Başkanlığı. Türkiye’de öğretmen eğitiminde standartlar ve akreditasyon. Ankara: Öğretmen Eğitimi Dizisi. 1999.