Baş döndürücü hızla gelişen bilişim teknolojilerinden en üst düzeyde verim alınabilmesi ve bu teknolojilerin özellikle eğitim alanında kullanımları noktasında yapılan çalışmaların somut bir ürünü 'Öğrenme Nesneleri'dir. En genel ifadeyle "öğrenmeyi desteklemek için kullanılan dijital kaynaklar" olarak nitelendirilen Öğrenme Nesneleri (ÖN), hem yüz yüze öğretimin gerçekleştirildiği sınıf ortamlarında hem de giderek yaygınlaşan çevrimiçi uygulamalarda yararlanılabilen bir yapıya sahiptir. ÖN'ün teknolojisi, tasarımı, özellikleri, adlandırılması ve sınıflandırılması gibi konularında birçok çalışma yapılmış olmasına rağmen, kavrama adını veren 'öğrenme' boyutunun gerektiği kadar irdelenmediği görülmektedir. Bu çalışmada ÖN'ün öğrenme ile ilişkisi açıklanmaya çalışılmış ve tasarım özelliklerinin öğrenme üzerindeki etkisi incelenmiştir.

The concrete product of being obtained more efficient result from the information technologies which are developing rapidly and also research being conducted for using those technologies in educational area refers "Learning Objects". With the generally saying, learning objects (LOs) described as "digital sources being used to support learning" have a special structure that can be benefited in both traditional classroom settings in which performed face-to-face instructions and online implementations becoming widespread gradually. Although there are plenty of studies on designing, characteristics, terminology, and classification of LOs, it can be seen that the learning dimension which lends its name to LO has not been considered sufficiently. In this study, it has been attempted to be explained the relation between LOs and learning and examined the impact of design features on learning.