Bu çalışmanın farklı bölgelerde çalışan beden eğitimi öğretmenlerinin rekreasyonel etkinliklere katılımını etkileyen faktörlerin tespit edilmesi amacıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırma; nicel araştırma modeline göre tasarlamış olup, betimsel ve ilişkisel taramaya yönelik bir yöntem tercih edilmiştir. Veri toplama yöntemi olarak anket (survey) tekniği uygulanarak gönüllülük esasına dayalı online ve yüz yüze veri toplanmıştır. Araştırmaya İstanbul, Kocaeli, Afyon ve Rize illerinde, 2022-2023 eğitim öğretim yılında devlet okullarda görev yapan (n=485) beden eğitimi öğretmenleri katılmıştır. Beden eğitimi öğretmenlerinin demografik özelliklerine (cinsiyet, yaş, medeni durum, mesleki tecrübe, çalışılan il ve çalışılan okul türü) ilişkin bilgiler “kişisel bilgi formu” ile elde edilmiştir. Beden eğitimi öğretmenlerinin boş zaman engellerini ölçmek amacıyla Alexandris ve Carroll tarafından 1997 senesinde geliştirilmiş olup, Karaküçük ve Gürbüz (2007) Türkçe’ye uyarlanmış ve Gürbüz, Öncü ve Emir (2012) tarafından Türkçe’ye kısa formu çevrilen “Boş Zaman Engelleri Ölçeği-18” veri toplama aracı olarak kullanılmıştır. Ölçek 18 madde 6 alt boyuttan oluşmaktadır. Elde edilen veriler SPSS 25.0 paket programına girilmiş ve analizler bu program aracılığı ile yapılmıştır. İstatistiksel analiz olarak Bağımsız Örneklem T testi ve Oneway ANOVA analizi uygulanmıştır. İstatistiksel olarak p<0,05 istatistiksel olarak anlamlı kabul edilmiştir. Araştırmada yapılan istatistiksel analizler neticesinde katılan beden eğitimi öğretmenlerinin cinsiyet değişkenine göre boş zaman engelleri alt boyutlarında puanlarında istatistiksel olarak farklılık bulunmamıştır (p> ,05). Bir diğer sonuca göre öğretmenlerin yaşadıkları şehir değişkeni ile boş zaman engellerine ait bulgulara göre Tesis Eksikliği ve Arkadaş Eksikliği alt boyutlarında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık tespit edilmiştir (p<0,05). Rize’de çalışan öğretmenlerin, İstanbul’da çalışan öğretmenlere göre Tesis Eksikliği ve Arkadaş Eksikliği alt boyutlarında daha yüksek puan ortalamasının olduğu tespit edilmiştir. Bu sonucun İstanbul şehrinin diğer illere göre aktivite imkanlarının daha fazla olduğu, sosyal hayatın daha yoğun olduğundan dolayı olduğu düşünülmektedir.