NİETZSCHECİ NİHİLİZMİN POSTMODERN SÜREÇTEKİ DÖNÜŞÜMÜ

Öz Modernizme bir tepki olarak ortaya çıkan nihilizm, özünde her şeyi inkâr etmeye dayanmaktadır. Modernizme bir karşı duruş sergileyerek, modernizm ile en yüce değerlerin anlamını kaybettiğini ve bunun da nihilizme götürdüğünü ifade eden Nietzsche, nihilizm konusunda ilk akla gelen isimdir. Bununla birlikte Nietzsche’nin söylemleri, modernizme tepki gösterip, postmodern sürecin başladığını savunan birçok düşünüre de ilham kaynağı olmuştur. Postmodern sürece Nietzsche’nin öncülük etmesinden dolayı postmodernizmin, nihilist olup olmadığı tartışmaları ortaya çıkmıştır. Bu bağlamda postmodernizm ve nihilizm ilişkisini ele almak, çalışmanın konusunu ve postmodernizm ile nihilizm arasında ilişki olup olmadığını, başka bir deyişle postmodernizmin nihilist olup olmadığını incelemek de çalışmanın amacını oluşturmaktadır. Buna ek olarak söz konusu ilişkinin nasıl olduğu sorusunun cevabını ortaya koymak ise çalışmanın ana sorunsalıdır. Bu noktadan hareketle kuramsal bir çalışma niteliğinde olan makalede postmodernizm ile nihilizm ilişkisi tartışılmış ve çalışmanın sonucunda postmodernitede nihilizmin söz konusu olduğu, ancak bunun modernitedeki nihilizmden farklı bir yöne doğru evirildiği sonucuna ulaşılmıştır.

___

Akal, C. B. (2005). “Nietzsche Spinoza'yı Nasıl Okudu?”, Cogito Dergisi-Nietzsche: Kayıp Bir Kıta, Sayı: 25, Sayfa: 163-174.

Aslan, S. ve Yılmaz, A. (2001). “Modernizme Bir Başkaldırı Projesi Olarak Postmodernizm”, C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, Cilt 2, Sayı 2, Sayfa: 93-108.

Barbier, F. ve Lanevir, C. B. (2001). “Diderot’tan İnternete Medya Tarihi”, K. Eksen (çev.), İstanbul: Okyanus Yayınları.

Baudrillard, J. (2011). “Simülakrlar ve Simülasyon”, O. Adanır (çev.), Ankara: Doğu Batı Yayınları.

Bauman, Z. (2011). “Postmodern Etik”, A. Türker (çev.), İstanbul: Ayrıntı Yayınları.

Berman, M. (2013). “Katı Olan Her Şey Buharlaşıyor”, Ü. Altuğ ve B. Peker (çev.), İstanbul: İletişim Yayınları.

Berkowitz, P. (2003). “Bir Ahlak Karşıtının Etiği”, E. Demirel (çev.), İstanbul: Ayrıntı Yayınları.

Danto, A. (2002). “Nietzsche Hayatı, Eserleri ve Felsefesi”, A. Cevizci (çev.), İstanbul: Paradigma Yayınları.

Deleuze, G. (2005). “Üstinsan: Diyalektiğe Karşı”, T. Ilgaz (çev.), Cogito Dergisi-Nietzsche: Kayıp Bir Kıta, Sayı: 25, Sayfa: 111-134.

Devran, Y. ve Özcan, Ö. F. “Dil, Nihilizm ve Televizyon”, Online Academic Journal of Information Technology Dergisi, Cilt: 10, Sayı: 39, Sayfa: 181-196.

Erdem, C. (2015). “Diyalektiğin Limitleri ve Fenomenler Dünyasının Ötesi Olmayan’ın Gölgesinde Postnihilistik Spekülasyonlar”. https://cengizerdem.wordpress.com/2015/04/04/post-nihilistik-spekulasyonlar/ (Erişim Tarihi: 01.04.2019).

Fabre, S. G. (2005). “Nietzsche: Modern Devletin Eleştirisi”, Ö. Erbek (çev.), Cogito Dergisi- Nietzsche: Kayıp Bir Kıta, Sayı: 25, Sayfa: 149-163.

Featherstone, M. (1996). “Postmodernizm ve Tüketim Kültürü”, M. Küçük (çev.), İstanbul: Ayrıntı Yayınları.

Güneş, S. (2001). “Medya ve Kültür-Sessiz Yığınların Kültürel İntiharı”, Ankara: Vadi Yayınları.

Heidegger, M. (1998). “Tekniğe İlişkin Soruşturma”, D. Özlem (çev.), İstanbul: Paradigma Yayınları.

Heidegger, M. (2001). “Nietzsche’nin “Tanrı Öldü” Sözü”, L. Özşar (çev.), Bursa: Asa Kitapevi.

Hobsbawn, E. J. (2003). “Devrim Çağı”, B. S. Şener (çev.), Ankara: Dost Kitapevi.

Kılıç, S. (2015). “Lyotard: Fark ve Çokluğun Anlatısı Postmodernite”, Temaşa Erciyes Üniversitesi Felsefe Bölümü Dergisi, Cilt: 3, Sayı: 3, Sayfa: 106-137.

Küçükalp, D. (2005). “Politik Nihilizm: Nietzscheci Bir Tartışma”, Bursa: Aktüel Yayınları.

Küçükalp, K. (2010). “Nietzsche ve Postmodernizm”, İstanbul: Kibele Yayınları.

Laughey, D. (2010). “Medya Çalışmaları-Teoriler ve Yaklaşımlar”, A. Toprak (çev.), İstanbul: Kalkedon Yayınları.

Lyotard, J. F. (1997). “Postmodern Durum”, A. Çiğdem (çev.), Ankara: Vadi Yayınları.

Nietzsche, F. (1966). “Gezgin ile Gölgesi”, İ. Z. Eyüboğlu (çev.), İstanbul: Oluş Yayınları.

Nietzsche, F. (2000). “Deccal – Hristiyanlığa Lanet”, O. Aruoba (çev.), İstanbul: Hil Yayınları.

Nietzsche, F. (2010). “Güç İstenci”, N. Epçeli (çev.), İstanbul: Say Yayınları.

Nietzsche, F. (2011a). “Ahlakın Soykütüğü - Bir Polemik”, Z. Alangoya (çev.), İstanbul: Kabalcı Yayınevi.

Nietzsche, F. (2011b). “Böyle Buyurdu Zerdüşt”, M. Tüzel (çev.), İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.

Pearson, K. A. (1998). “Kusursuz Nihilist”, C. Soydemir (çev.), İstanbul: Ayrıntı Yayınları.

Pratt, A. (t.y.). "Nihilism", The Internet Encyclopedia of Philosophy. https://www.iep.utm.edu/nihilism/ (Erişim Tarihi: 09.02.2019).

Schopenhauer, A. (2010). “Hayatın Anlamı”, A. Aydoğan (çev.), İstanbul: Say Yayınları.

Slocombe, W. (2003). “Postmodern Nihilism: Theory and Literature”, PhD Thesis, University of Wales, Aberystwyth.

Stauth, G. ve Turner, B. S. (2011). “Nostalji, Postmodernizm ve Kitle Kültürü Eleştirisi”, M. Küçük (çev. ve der.), Modernite Versus Postmodernite (sayfa 451-475) içinde, İstanbul: Say Yayınları.

Şentürk, R. (2011). “Postmodern Kaos ve Sinema”, İstanbul: Avrupa Yakası Yayıncılık.

Tokgöz, O. (2015). “İletişim Kuramlarına Anlam Vermek-Başlangıcından Günümüze Anglo- Amerikan İletişim Kuramı”, Ankara: İmge Kitapevi.

Touraine, A. (2002). “Modernliğin Eleştirisi”, H. Tufan (çev.), İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.

Weller, S. (2011). “Modernism and Nihilism”, New York: Palgrave Macmillan.

Woodward, A. (2002). “Nihilism and the Postmodern in Vattimo’s Nietzsche”, Minerva: An Internet Journal of Philosophy, Sayı: 6, Sayfa: 51-67.

Woodward, A. (2009). “Nihilism in Postmodernity”, Colorado: The Davies Group Publishers.