XIX. yüzyılda dinler tarihinin ana konularından birisi dinin kökeni problemidir. Friedrich Max Müller, dinin nasıl ortaya çıktığı konusunu ele alan fetişizm, animizm, atalara tapınma ve totemizm gibi teorilerin, bu meseleyi yeterince izah edemediklerini düşünür. Ona göre din, söz konusu teorilerin iddia ettiği gibi doğrudan taş, süs eşyası, totem hayvanı gibi varlıklara tapınmayla başlamış değildir. Aynı zamanda din, Yüce Varlık’ın kendisini vahiy yoluyla bildirmesi neticesinde de ortaya çıkmış değildir. Elbette tüm bu unsurların dinin başlangıcında önemli bir yeri vardır ancak dinin kökeninde, bu tür varlıklara tanrılık atfetmeden önce, “sınırsız” (kutsal) kavramının elde ediliş süreci yer alır. Sınırsız fikri, sıradan bilgilerimiz gibi tabiattan elde edilen izlenimlerle ortaya çıkmıştır. Bu aşamadan sonra din, tabiat varlıklarına kutsallık ya da tanrılık atfedilerek gelişmiş ve politeizm, monoteizm daha sonra da psikolojik din safhasına doğru yol almıştır

One ofthe main topics ofthe history ofreligions was the problem ofthe origin ofreligion in XIX.century. According to Friedrich Max Müller, the theories that was arouse on the issue like fetishism, animism, ancestor worship and totemism was unable toexplainthe matter adequately. According to himreligion did not started directly with the worship of the stone, ornaments, totem animals and such these. In addition, the religion did not appear with the Supreme Being’s informinghimself to mankind through the revelation. Although these elements have an important place, beforeattributing the divinity to this kind ofbeings, there is the process of discovery of the sacred in the beginning of the religion. The idea of“infinite” (divine) emergedfrom impressions ofnature such as other types of knowledge. After that, religion has developed by attributingdivinityordeity to natural beings and progressed tothe stage of polytheism, monotheism andfinally to psychologicalreligion