Children who are neglected or abused, whose physical, mental, moral, social, or emotional development and personal safety are at risk, must be protected. Precautionary reports can be prepared about children for whom supervision has been decided. In this case, the court’s ignoring of a child psychiatrist’s advice for a counseling measure and the later occurrence of sexual abuse in an adolescent girl is discussed. G.D., a 17-year-old girl, is referred to our clinic by the public prosecutor with the request for a report on the development of the girl’s competence to understand the legal significance and consequences of sexual abuse. We found that she had been referred to our clinic as a forensic case two years previously because of accusations that she had stolen gold and money from her neighbors at the request of her friends. It was found that the patient was at risk of sexual abuse. In the forensic report that we had prepared two years ago, it was suggested to monitor her behavior carefully as it was forming a basis for sexual abuse; hence precaution about this risk should be taken. Therefore, the case should be followed from the perspective of abuse, and a counseling measure was recommended by court decision. But as far as we learned from the family, neither had been applied. In our case, failure to apply the required counseling measure resulted in sexual abuse. There seems to be a need for bilateral control mechanisms between court and mental health workers for the application of measures mentioned in child protection law.

Bedensel, zihinsel, ahlaki, sosyal ve duygusal gelişimi ile kişisel güvenliği tehlikede olan, ihmal veya istismar edilen çocukların korunması, haklarının ve esenliklerinin güvence altına alınması kanunen belirlenmiştir. Çocukların korunması ile ilgili çeşitli tedbir kararları alınabilmektedir. Biz bu vakada; mahkemenin bir çocuk psikiyatristinin tedbir kararı tavsiyesini görmezden gelmesini ve olgunun ilerleyen döenmde cinsel istismara maruz kalmasını tartışacağız. G.D.; 17 yaş, olgu kendisine yapılan cinsel istismar fiilin anlam ve sonuçlarını algılama yeteneğinin gelişip gelişmediği yönünde rapor düzenlenmesi istemiyle polikliniğimize başvurdu. Yapılan değerlendirmede olgunun iki yıl önce kliniğimize, arkadaşlarının isteği üzerine komşularından altın ve para çalma suçlamalarından dolayı adli bir vaka olarak sevk edildiğini saptandı. İki yıl önceki değerlendirme raporumuzda; olgunun cinsel istismar riski altında olduğu, bu risk göz önüne alındığında önlem alınması amacıyla olgu hakkında danışmanlık tedbiri kararının çıkarılmasının uygun olacağı belirtilmiştir. Ancak, aileden alınan anamnezde danışmanlık tedbiri kararının uygulanmadığı öğrenildi. İlgili rapor sonrasında olgunun cinsel istismara maruz kaldığı öğrenilmiştir. Sonuç olarak; çocuk koruma yasasında belirtilen tedbirlerin uygulanması için mahkeme ve ruh sağlığı çalışanları arasında ikili kontrol mekanizmalarına ihtiyaç olduğu görülmektedir.