İş ilişkisinin temel özelliği, işçinin işverene bağımlı olarak çalışmasıdır. İş ilişkisinin bu özelliği ve tarafları arasında tam bir eşitliğin bulunmayışı söz konusu hukuki ilişkinin temelini oluşturan iş sözleşmesini diğer borçlar hukuku sözleşmelerinden ayırmaktadır. İşçinin, işverene hukuki açıdan bağımlılığı, onun emir ve talimatları altında iş görme edimini ifa etmesi, salt ücret geliriyle geçimini sağlaması nedeniyle, işveren tarafından kendisine sağlanan söz konusu işe ihtiyaç duyması; kısacası sözleşmenin diğer tarafı olan işveren karşısında eşit bir konumda olmaması; tarihsel gelişim içinde, iş ilişkisinin zayıf tarafı olan işçinin korunması amacını taşıyan, bu doğrultuda asgari koruma sağlayan emredici normları getiren iş hukukunun doğmasını sağlamıştır. Söz konusu korumanın, bağımlı çalışmanın etkilerini hafifletme, ekonomik bağımlılığın ise sınırlarını çizme işlevi olduğu söylenebilecektir