6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu ile birlikte, dava dilekçesinin içeriği ve unsurları, kendisinden önce yürürlükte olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’ndan daha geniş bir şekilde düzenlenmiş; ayrıca dilekçede bulunması gereken unsurlara gereği gibi yer verilmemesi halinde yapılacak işlemler ve bu eksikliklerin yaptırımı ayrıca belirtilmiştir. Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 119. maddesinin 1. fıkrasında 10 bent halinde dava dilekçesinde bulunması gereken hususlar yer alırken, 2. fıkrasında bu bentlerde bulunması gereken hususlarda eksiklik durumunda yapılması gerekenlere ve yaptırımına yer verilmiştir. Ancak bu fıkrada, dilekçede bazı eksikliklerin bulunması halinde, ne yapılması gerektiği açıkça düzenlenmiş, bazı eksiklikler konusunda ise ne yapılacağı ve yaptırımı açıkça düzenlenmemiştir. Kanunen dilekçede bulunması gerekip de eksikliği halinde ne yapılması gerektiği açıkça düzenlenmemiş olan dilekçenin unsurları hakkında, uygulamada sorun ortaya çıkmakta ve tartışma konusu olmaktadır. Bu sorunlardan en önemlisi de iddia ve somutlaştırma yükü çerçevesinde (m. 194) davaya dayanak olan vakıaların açık ve somut olarak gösterilmemesi ve bu vakıaların hangi delillerle ispat edileceğinin (m. 119/1-e ve f) belirtilmemesidir. Yaptırımı 119. maddede düzenlenmeyen hallerde, aslında farklı hükümlerde düzenleme bulunduğu için, kanun koyucu bu hallere ilişkin eksiklik halinde yapılması gerekenleri bu maddede ayrıca düzenlememiştir. Biz bu çalışmada, dava dilekçesinin önemi ve dilekçede bulunması gereken hususlar üzerinde kısaca duracak, daha sonra dilekçede bulunması gereken unsurların eksikliği halinde yapılması gereken işlemleri inceleyeceğiz. Esasen 119. maddede yaptırımı açıkça belirtilen hususlarda çok önemli bir tartışma olmadığı için bunları kısaca açıklayacağız. Yaptırımı 119. maddede belirtilmemiş olan unsurların eksikliği üzerinde ise daha ayrıntılı duracağız.