ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN KİŞİLER ARASI İLİŞKİ TARZLARI VE MİZAH TARZLARI

Bu çalışmanın amacı, üniversite öğrencilerinin kişiler arası ilişki tarzları ve mizah tarzlarını cinsiyet, sınıf düzeyi, sosyo-ekonomik düzey ve ebeveyn tutumları açısından incelemektir. Bu çalışma betimsel yöntem kullanılarak yapılmıştır. Araştırma, amacına uygun olarak Muğla Üniversitesi Eğitim Fakültesinde öğrenim gören ve tesadüfi küme örnekleme seçimi ile 350 kişi üzerinde (170 kız, %49; 180 erkek, %51) gerçekleştirilmiştir. Araştırmada Bilgi Formu, Kişiler arası İlişki Tarzları Ölçeği (Lorr, 1986) ve Mizah Tarzları Ölçeği (Martin ve diğerleri, 2003) kullanılmıştır. Veri analizleri için SPSS/WINDOWS programı kullanılmıştır. Gruplar arası farklılığı belirlemek için bağımsız örneklemler t testi ve tek yönlü varyans analizi, kişiler arası ilişki tarzları ve mizah tarzları arasındaki ilişkileri belirlemek için Pearson momentler çarpımı korelasyon analizi tekniği kullanılmıştır. Araştırma bulguları, üniversite öğrencileri için kişiler arası ilişki tarzlarının alt boyutları olan “duyarlılık” ve “dışadönüklük” üzerinde cinsiyetler ve sınıf düzeyleri arasında; mizah tarzlarının alt boyutları olan “kendini geliştirici mizah” ve “katılımcı mizah” üzerinde cinsiyetler ve ebeveyn tutumları arasında farklılık olduğunu ortaya koymuştur. Araştırma sonuçları, önceki bulgular ışığında mizah tarzları ve kişiler arası ilişki tarzları kapsamında başka araştırma ve uygulamalara da yol gösterecek bağlamda tartışılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Kişiler arası ilişki tarzları, mizah tarzları, üniversite öğrencileri

INTERPERSONAL RELATIONSHIP STYLES AND HUMOUR STYLES OF UNIVERSITY STUDENTS

The aim of this study is to investigate the relationships between university students' interpersonal relationship styles and humour styles. Gender, grade, socio-economic status and parenting styles differences were also searched in this context. For this purpose 350 (170 females; 180 males) students were randomly recruited from Mugla University Faculty of Education's various departments. Main instruments are Information Form, Humour Styles Questionnaire (Martin, Puhlik-Doris, Larsen, Gray, & Weir, 2003) and Interpersonal Style Inventory (Lorr, 1986). SPSS for WINDOWS was used for data analyses. The group differences were tested by independent samples t-test and F statistics. Pearson correlational statistics was also employed to search for relationships between interpersonal relationship styles and humour styles. The findings showed that there is a difference between the gender and grades according to the scores that they got from the subdimensions of interpersonal relationship styles “sensitivity” and “extraversion”; the gender and parenting styles according to the scores of the university students that they got from the subdimensions of humour styles “self-enhancing” and “affiliative”. The results are discussed in the light of previous findings and in the context interpersonal relationship styles and of humour styles, conducting future research for applications as well.

Keywords:

Interpersonal relationship styles, humour styles, university students,

PDF

___

Knapp, M.L., Daly, J.A., Ablada, K.F. & Miller, G.R. Background and Current Trends in the Study of Interpersonal Communication. Knapp M.L., Daly, J.A. (ed) Handbook of Interpersonal Communication (pp. 1-20) 3rd Ed. Thousand Oaks, CA: Sage. (2002).
Berscheid, E. “Interpersonal Relationships”, Annual Review of Psychology, 3: 79-129, (1994).
Erözkan, A. “Romantik İlişkilerde Reddedilmeye Dayalı İncinebilirlik Bilişsel Değerlendirme ve Başaçıkma”, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Trabzon. (2004).
Erdoğan, İ. İletişimi Anlamak. Erk Yayıncılık, Ankara. (2002).
Giffin, K. & Patton, B. R. Basic Readings in Interpersonal Communication. Harper-Row, New York. (1997).
Hargie, O., Dickson, D. Skilled Interpersonal Communication: Research Theory and Practice. Routledge, London. (2004).
Öztan, N. Kişiler arası İlişkiler Tarzı Ölçeği Geçerlik ve Güvenirliği: Bir Ön Çalışma. VIII. Ulusal Psikoloji Kongresi Bilimsel Çalışmaları, Türk Psikoloji Derneği Yayınları, (1994).
Ruch, W. The Sense of Humor: Explorations of a Personality Characteristic. Mouton de Gruyter, Berlin/New York. (1998).
Martin, R. A. Approaches to the Sense of Humor: A Historical Review. In Ruch, Willibald (Ed), The Sense of Humor: Explorations of A Personality Characteristic. Walter de Gruyter & Co. Berlin, Germany. (1998).
Allport, W. Pattern and Growth in Personality. Holr, Reinhart, and Winston, New York. (1961).
Maslow, A. Toward a Psychology of Being. Princeton: Van Nostrand. (1961).
Rogers, C. On Becoming a Person. Houghton Mifflin, Boston. (1961).
Ellis, A. Psychotherapy and The Value of A Human Being. Institute for Rational-Emotive Therapy (Albert Ellis Institute). New York. (1972).
Lefcourt, H.M..Humor. (in) The Handbook of Positive Psychology. Oxford University Press. (2002).
Abel, M. H. & Maxwell, A. “Humor and affective consequences of a stressful task”, Journal of Social and Clinical Psychology, 21: 165-190, (2002).
Yörükoğlu, A. “Çocuklarda Mizah Duygusu ile Ruhsal Çatışmaların İlişkisi”, Çocuk Nöropsikiyatrisi Dergisi, 6: 105-119, (1970).
Martin, R. A. Humor. In Kazdin, Alan E. (ed.), Encyclopedia of Psychology, Vol. 4.Washington, DC: American Psychological Association, 202-204, (2000).
Martin, R. A., Puhlik-Doris, P., Larsen, G., Gray, J., & Weir, K. “Individual Differences in Uses of Humor and Their Relation to Psychological Well-Being: Development of the Humor Styles Questionnaire”, Journal of Research in Personality, 37: 48-75, (2003).
Kuiper, N. A., Martin, R. A. & Olinger, L. J. “Coping Humor, Stress, and Cognitive Appraisals”, Canadian Journal of Behavioural Science, 25: 81-96, (1993).
Lorr, M. “Development of Interpersonal Style Inventory”, Journal of Research in Personality, : 107-144, (1986).
Yerlikaya, E. “Mizah Tarzı Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması”, Yüksek Lisans Tezi. Çukurova Üniversitesi, Adana. (2003).
Erözkan, A. “Üniversite Öğrencilerinin İletişim Becerilerini Etkileyen Faktörler”, VIII. Ulusal Psikolojik Danışma ve Rehberlik Kongresi, Marmara Üniversitesi, İstanbul. (2005).
Yılmaz, B. “Üniversite Öğrencilerinin Kişiler arası İletişim Becerileri ve Bağlanma Stilleri Arasındaki İlişki” Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Muğla Üniversitesi SBE, (2007).
Sarı, T. ve Aslan, H. “Mizah Tarzları ve Başaçıkma Stratejileri Arasındaki İlişki”, VIII. Ulusal Psikolojik Danışma ve Rehberlik Kongresi, Marmara Üniversitesi, İstanbul. (2005).
Aydın, G. “İç-dış Kontrol Odağı İnancı ile Durumluk Mizah Tepkisi Arasındaki İlişki”, II. Ulusal Psikolojik Danışma ve Rehberlik Kongresi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara. (1993).
Erözkan, A. ve Yılmaz, B. “Üniversite Öğrencilerinin Mizah Tarzları ve Bağlanma Stilleri” XV. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, Muğla Üniversitesi, Muğla. (2006).