ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN AKADEMİK MOTİVASYON ALGILARININ İNCELENMESİ ÜZERİNE BİR ALAN ÇALIŞMASI

Motivasyon, insan davranışlarını etkileyen önemli bir güçtür; kişiyi belirli bir hedef ya da amaca doğru harekete geçirerek, çalışmaya teşvik etmektedir. Motivasyon özellikle eğitim hayatında öğrenciler, iş hayatında ise çalışanlar açısından oldukça önem arz etmektedir. Akademik olarak motive olan öğrenciler; derslere sürekli katılım göstermekte, derslere yönelik olumlu tutumlar sergilemekte, akademik başarı ve performansları olumlu şekilde etkilenmektedir. Ayrıca motivasyon düzeyi yüksek öğrenciler eğitim kurumuna karşı daha olumlu tutum sergileyerek daha düşük kaygı düzeyine sahip olmaktadır. Bu çalışma: Muş Alparslan Üniversitesi’nde sağlık ile ilgili bölümlerde okuyan öğrencilerin motivasyon düzeyini belirlemek ve sosyo-demografik özelliklerin motivasyon üzerindeki etkisini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Veri toplamak amacıyla katılımcılara Akademik Motivasyon Ölçeği anketi uygulanmıştır. Araştırma sonucunda öğrencilerin motivasyon düzeyinin sosyo-demografik özelliklere göre farklılık gösterdiği, motivasyon derecesi ortalama puanının 3,78 çıktığı görülmüştür.

___

  • Alderman, M. K. (2004), Motivation For Achievement: Possibilities For Teaching and Learning (İkinci Baskı). New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates Publishers.
  • Deci, E. L., Ryan, R. M. (1985). Intrinsic Motivation and Selfdetermination in Human Behavior . New York: Plenum.
  • Deci, E. L., Ryan, R. M., Williams, G. C. (1996), “Need Satisfaction and The Self- Regulation of Learning”, Learning and Individual Differences; 8 (3), s. 165- 183.
  • Deci, E. L., Ryan, R. M. (2000), “The “What” and “Why” of Goal Pursuits: Human Needs and The Self-Determination of Behavior”, Psychologic al Inquiry; 11, s. 227-268.
  • Gömleksiz, M. N., Serhatlıoğlu, B. (2013), “Öğretmen Adaylarının Akademik Motivasyon Düzeylerine İlişkin Görüşleri”, Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi; 17(3), s. 99-127.
  • Karagüven, M.H. (2012), “Akademik Motivasyon Ölçeğinin Türkçeye Adaptasyonu”, Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri; 12(4), s. 2599-2620.
  • Karataş, H. ve Erden, “Akademik Motivasyon Ölçeğinin Dilsel Eşdeğerlik, Geçerlik Ve Güvenirlik Çalışması”, M.e-Journal of New World Sciences Academy NWSA-Education Sciences; 7, (4), s.983-1003.
  • Pintrich, P.R., & Schunk, D.H., (2002), Motivation in Education: Theory, Research and Applications, Upper Saddle River, NJ: Merrill Prentice Hall.
  • Ratelle, C. F., Guay, F., Vallerand, R. J., Larose, S., & Senécal, C. (2007), “Autonomous, Controlled, and Amotivated Types of Academic Motivation: A Person-Oriented Analysis”, Journal of Educational Psychology; 99(4), s.734-746.
  • Ryan, R. M., & Deci, E.L. (2000), “Intrinsic and Extrinsic Motivations: Classic Definitions and New Directions”, Contemporary Educational Psychology; 25, s.54-67.
  • Sternberg, R. J., & Williams, W. M. (2009), Educational Psychology (İkinci Baskı), New Jersey: Pearson.
  • Vallerand, R. J., Blais, M. R., Brière, N. M., & Pelletier, L. G. (1989), “Construction Et Validation De l’Échelle de Motivation En Éducation (EME)”, Revue Canadienne Des Sciences Du Comportement; 21, s.323–349.
  • Vallerand, R. J., Pelletier, L.G., Blais, M. R., Briére, N. M., Senécal C., & Valliéres, E. F. (1992), “The Academic Motivation Scale: A Measure of İntrinsic, Extrinsic, and A Motivation in Education”, Educational and Psychological Measurement; 52, s.1003-1017.
  • Yurt, E., Bozer, Nur E. (2015), “Akademik Motivasyon Ölçeğinin Türkçeye Uyarlanması “Gaziantep University Journal of Social Sciences; (http://jss.gantep.edu.tr) 14(3):s. 669-685