Keklik Şelalesi (Sarıkamış/Kars) Doğal Çevre Özellikleri ve Beşeri Ekonomik Potansiyeli

Keklik şelalesi Sarıkamış ilçe merkezinin (Kars) yaklaşık olarak 7 km güneydoğusunda, Kars-Erzurum karayolu yakınında; Keklik Vadisi Kuzey girişinde bulunmaktadır. Kese Dağı (2599m) ve Cıbıl Tepe (2634m) mevkilerinden gelen sularla beslenen şelale, WWD (The World Waterfall Database) değerlendirmesine göre Plunge, Vertical (Dikey), Slot(Anahtar Deliği) şelale özelliklerini göstermektedir. Şelale ilginç ve fazla rastlanmayan hidrojeolojik oluşumu ile önemli bir doğa harikası olup, sürdürülebilir doğal yaşama uygun rekreasyonel düzenlemelerle beşeri ve ekonomik olarak kalkınmada geri kalmış Kars coğrafyasına önemli katkı sağlayabilir ve bu coğrafya için önemli bir çekicilik unsuru olabilir.

Anahtar Kelimeler:

Sarıkamış, Şelale, Keklik Vadisi

PDF

___

Arınç, K. (2002).“Rekreasyonel Açıdan Değerlendirilmesi Gereken Bir Yöre; Günpınar
Çağlayanı ve Çevresi (Şuhul Vadisi/Darende)”. Türk Coğrafya Dergisi, 39,1–20. Atalay, İ. (1994).Türkiye Vejatasyon Coğrafyası. İzmir: Ege Üniversitesi Basımevi.
Beısel, R. H. Jr. (2006). International Waterfall Classification System. US: Outskirts Press Inc.
Bozkuş, C. (1999). “Karakurt (Kars) Yöresinin Jeomorfolojik Evriminde Volkanizma ve Tektoniğin Etkisi”. Pamukkale Üniversitesi Mühendislik Bilimleri Dergisi, 4(1-2), 487
Bozkuş, C. & Yılmaz, Ö. (1993). Pasinler-Horasan Havzası Doğusunun Tektonik, Stra- tigrafik ve Jeomorfolojik Özellikleri, Atatürk Üniv. Araştırma Fonu Projesi.
Bulut, İ., Sevindi, C. ve Kaya, G. (2005). “Türkiye’nin Tanıtılmamış Güzelliklerine Yeni
Bir Örnek: Ciro Çağlayanı (Yusufeli- Artvin)”. Ulusal Coğrafya Kongresi–2005 (Prof. Dr. İsmail Yalçınlar Anısına), İstanbul: Türk Coğrafya Kurumu.
Doğanay, H. (1990).”Turistik Potansiyeli Yönünden Gürlevik Çağlayanı”, Atatürk Üni- versitesi Fen-Edeb. Fak. Araş. Dergisi 8, 147-161.
Doğanay, H. (2000). “Türkiye’de Az Tanınan Üç Doğa Harikası: Tomara-Sırakayalar ve Muradiye Çağlayanları” Doğu Coğrafya Dergisi. Atatürk Üniv. Kazım Karabekir Eğit. Fak. Sayı: 3.
Doğanay, H. ve Zaman, S. (2001). “Kurşunlu ve Düden Çağlayanları: Coğrafi Bir Tanı- tım”. Doğu Coğrafya Dergisi, 5, 1–35.
Doğaner, S. (2001). Türkiye Turizm Coğrafyası, İstanbul: Çantay Kitabevi.
Kamanlı, A. (1979). “Sarıkamış Perlitleri” Perlit Çalıştayı Bildiri Kitabı Ankara.
Koday, S. ve Çelikoğlu, Ş. (2009). Ekoturizm Açısından Bir İnceleme: Aksu Çayı Şelale- leri (Bartın). Sosyal Bilimler Dergisi, Aralık 43:131-146.
Özdemir, Ü. Zaman, S. ve Sever, R. (2004). “Rekreasyonel Açıdan Ulukaya Şelalesi ve Kanyonu”. Doğu Coğrafya Dergisi, 12, 209–223.
Özgüç, N. (2007). Turizm Coğrafyası Özellikler ve Bölgeler, İstanbul: Çantay Kitabevi.
Özgür, N. ve Bilgin, A. (1990). “Geochemistry, Genesis Aand Economic Importance of
The Sarıkamış-Kars Perlite And Obsidian”. Jeom. Derg. (Bull, of Geomorphology), 18, –38. Sever, R. ve Kopar, İ. (2009). “Maral Şelalesi (Borçka-Artvin), Doğal Ortam Özellikleri ve Ekonomik Potansiyeli”, Türk Coğrafya Dergisi, 52, 17–29.
Sevindi, C. (1999). Sarıkamış’ın Coğrafi Etüdü (Basılmamış Doktora Tezi) Erzurum.
Şaroğlu, F. ve Yücel, Y.,(1986), Doğu Anadolu’da Neotektonik Dönemdeki Jeolojik Ev- rim ve Havza Modeller. MTA Dergisi, 107, 73-95
Uzun, S., Uzun, A., Yılmaz, C. ve Zeybek, H. İ. (2005). “Erfelek Çağlayanları” Doğu Coğrafya Dergisi, 14, 331–348.
Devlet Meteoroloji İşleri Meteorolojik Verileri (2009). İnternet kaynakları: http://www.world-waterfalls.com Erişim 09.06.20011 http://www.googleearth 09.06.2011