Özhan PAZARCI, Evrim ŞİRİN, Fevzi SAĞLAM, Ömer SOFULU, Bülent EROL

TÜRKİYE’DE ORTOPEDİK ONKOLOJİ EĞİTİMİ VE GÖZLEMCİLİK DENEYİMİ Orthopedic Oncology Education in Turkey and Observership Experience

ÖZET Kas iskelet sistemi benign ve malign lezyonları ile uğraşan alt uzmanlık dalı ortopedik onkolojidir. Bu grup hastaların tedavisi zor ve multidisipliner yaklaşım gerektirmektedir. Ortopedik onkoloji ameliyatlarının öğrenme eğrisi ve eğitimi zordur. Bu eğitiminin daha iyi anlaşılması bu alanda kariyer planlamak isteyen asistanlara ve genç uzmanlara yardımcı olacaktır. Gözlemcilik (observership) deneyim paylaşımını içeren yayınlar başka dallarda literatürde vardır. Ancak bu çalışmamız ortopedik onkoloji alanında ilktir. Bu bağlamda çalışmamızda, yazarın ortopedik onkoloji gözlemcilik deneyiminin literatür eşliğinde sunulması amaçlandı. Anahtar kelimeler: Ortopedi; onkoloji, eğitim; gözlemcilik ABSTRACT Objective: The subspecialty that deals with benign and malignant lesions of the musculoskeletal system is orthopedic oncology. This group of patients is difficult to treat and requires a multidisciplinary approach. The learning curve and training of orthopedic oncology surgeries is difficult. A better understanding of this training will help young professionals who want to plan a career in this field. Publications involving observership experience sharing are available in other branches in the literature. However, this study is the first in the field of orthopedic oncology. In this context, our study aimed to present the author's experience of orthopedic oncology observership with the literature. Keywords: Orthopedics; oncology; education, observership

Anahtar Kelimeler:

TÜRKİYE’DE ORTOPEDİK ONKOLOJİ EĞİTİMİ VE GÖZLEMCİLİK DENEYİMİ Orthopedic Oncology Education in Turkey and Observership Experience

PDF

___

1. Johnson GD, Smith G, Dramis A, Grimer RJ. Delays in referral of soft tissue sarcomas. Sarcoma. 2008;2008:1–8. 2. Burke NG, Moran CJ, Hurson B, Dudeney S, O’Toole GC. Musculoskeletal oncology training during residency. Journal of orthopaedic surgery (Hong Kong). 2011;19(3):350–3. 3. Daniels AH, DiGiovanni CW. Is Subspecialty Fellowship Training Emerging as a Necessary Component of Contemporary Orthopaedic Surgery Education? Journal of Graduate Medical Education. 2014;6(2):218–21. 4. Persaud RA. Clinical gözlemciliks: ENT, head and neck surgery at Toronto University Health Network, Canada. The Bulletin of the Royal College of Surgeons of England. 2010;92(10):346–7. 5. White J, Toy P, Gibbs P, Enneking W, Scarborough M. The current practice of orthopaedic oncology in North America. Clinical Orthopaedics and Related Research. 2010;468(11):2840–53. 6. Sobel AD, Hartnett D, Hernandez D, Eltorai AEM, Daniels AH. Global variability in orthopedic surgery training. Orthopedic Reviews. 2019;11(3):107–12. 7. Öztuna V. Eğitimde akreditasyonun önemi. TOTBİD dergisi. 2014; 13:478–80. 8. Esenkaya İ. Ortopedi ve travmatoloji asistan eğitiminin geleceği: Bizi neler bekliyor? TOTBİD dergisi. 2014;13:476–81. 9. Uzmanlık Eğitimi Gelişim Sınavı ( Uegs ) - 2019 Değerlendirme Raporu. 2019. http://www.totbid.org.tr/upload/files/2019UEGSS%C4%B1navRaporu.pdf 10. Türk Ortopedi ve Travmatoloji Eğitim konseyi (TOTEK) Yedinci Dönem Kitabı. 2013-2015. http://web.citius.technology/upload/1/totekbask%C4%B1son.pdf.