Ova akçaağacı Acer campestre subsp. campestre ’nın Amanos Dağlarındaki doğal yayılışına ilişkin yeni tespitler

Ova akçaağacı Acer campestre L. subsp. campestre , Avrupa-Sibirya elemanı bir takson olup, Türkiye’de esas yayılışını Kuzey Anadolu’da yapmaktadır. 1981 yılında Hatay-Belen’de yapılan bir çalışmada, bu taksonun Güney Anadolu’da Amanos Dağlarında da doğal yayılışının bulunduğu ortaya çıkmıştır. Amanoslarda daha sonra yapılan flora çalışmalarında bu taksona rastlanmamıştır. Osmaniye-Hasanbeyli’de tarafımızdan bu taksona ait yeni bir doğal yayılış alanı tespit edilmiştir. Takson, bu yetişme ortamında 890 m yükseltide çok sınırlı bir yayılışa sahip olup, bir kızılçam Pinus brutia Ten. meşceresinin yakınında yer almaktadır. Bu yeni yayılış alanı, ilk tespit edilen Hatay-Belen’deki yayılış alanı ile aynı kareye C6 girmekle birlikte, Amanosların kuzey kesimlerinde ve daha düşük yükseltide yer almaktadır. Amanoslarda sınırlı bir yayılış gösteren bu taksonun söz konusu yayılış alanı ve gen kaynaklarının korunması gerekmektedir

Anahtar Kelimeler:

Ova akçaağacı, Doğal yayılış, Amanos Dağları, Güney Anadolu, Koruma

New determinations on the natural distribution of field maple Acer campestre subsp. campestre in the Amanos Mountains, Turkey

Field maple Acer campestre L. subsp. campestre is a taxon which is a Euro-Siberian element, and in Turkey it makes its main distribution in northern Anatolia. In a study made in Belen, Hatay, in 1981, it appeared that this taxon has also natural distribution in the Amanos Mountains, southern Anatolia. This taxon has not been encountered in the flora studies carried out later in the Amanos Mountains. A new natural distribution area of this taxon was determined by us in Hasanbeyli, Osmaniye. The taxon has a very limited distribution at 890 m elevation in this site, and is located near a Calabrian pine Pinus brutia Ten. stand. Although this new distribution area is located in the same square C6 with the distribution area in Belen, Hatay, which was first determined, it occurs on the northern parts of the Amanos Mountains and at lower elevation. The mentioned distribution area and gene resources of this taxon, which shows a limited distribution in the Amanos Mountains, should be protected

Keywords:

Field maple, Natural distribution, Amanos Mountains, Southern Anatolia, Protection,

PDF

___

Anonim. 2006. Osmaniye meteoroloji istasyonu 1986-2005 yılları arasını kapsayan iklim verileri. Devlet Meteoroloji İşleri Genel Müdürlüğü, Araştırma ve Bilgi İşlem Daire Başkanlığı, Ankara.
Browicz, K. 1982. Chorology of trees and shrubs in South-West Asia and adjacent regions. Vol. I, Polish Academy of Sciences, Institute of Dendrology, Warszawa-Poznan.
Çepel, N. 1983. Orman ekolojisi. 2. Baskı, İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi, Yayın No:3140/337, İstanbul.
Davis, P.H. 1965. (Ed.) Flora of Turkey and the East Aegean Islands. Vol. I, Edinburgh University Press, Edinburgh.
Davis, P.H. 1971. Distribution patterns in Anatolia with particular reference to endemism. In: Davis, P.H., Harper, P.C., Hedge, I.C. (Eds.), Plant Life of South-West Asia, The Botanical Society of Edinburgh, The University Press, Aberdeen, 15-27.
Düzenli, A., Çakan, H. 2001. Flora of Mount Musa (Hatay-Turkey). Turkish Journal of Botany. 25: 285-309.
Erinç, S. 1996. Klimatoloji ve metodları. 4. Baskı, Alfa Basım Yayım Dağıtım, Yayın No:276, İstanbul.
Ern, H., Browicz, K. 1983. Acer campestre L. in the Amanus Mts., Turkey. Arboretum Kornickie. 28: 3-6.
İskender, E., Zeynalov, Y., Özaslan, M., Çakır, B.M., Yayla, F., İncik, F.N. 2005. Tree and shrub species of the Huzurlu High Plateau (Gaziantep, Turkey). Phytologia Balcanica. 11/2: 149-156.
Kayacık, H. 1982. Orman ve park ağaçlarının özel sistematiği, III. cilt, angiospermae (kapalı tohumlular). 4. Baskı, İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi, Yayın No:3013/321, İstanbul.
Mataracı, T. 2002. Ağaçlar, doğa severler için rehber kitap, Marmara Bölgesi doğal egzotik ağaç ve çalıları. TEMA Vakfı, Yayın No:39, İstanbul.
Mayer, H., Aksoy, H. 1998. Türkiye ormanları. Orman Bakanlığı, Batı Karadeniz Ormancılık Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü, Yayın No:38/2, Bolu.
Nagy, L., Ducci, F. 2004. EUFORGEN technical guidelines for genetic conservation and use for field maple (Acer campestre). International Plant Genetic Resources Institute, Rome.
Orçun, E. 1975. Peyzaj mimarisi dendroloji cilt II, yapraklı ağaç-ağaçcıkların özellikleri ve peyzaj mimarisinde kullanılışları. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi, Yayın No:266, İzmir.
Pamay, B. 1992. Park ve bahçelerimiz için bitki materyali I, ağaçlar ve ağaçcıklar bölümü. Uycan Matbaası, İstanbul.
Saatçioğlu, F. 1976. Silvikültür I, silvikültürün biyolojik esasları ve prensipleri. 2. Baskı, İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi, Yayın No:2187/222, İstanbul.
Türkmen, N., Düzenli, A. 1998. The Flora of Dörtyol and Erzin districts of Hatay province in Turkey. Turkish Journal of Botany. 22: 121-141.
Yaltırık, F. 1967. Acer L. In: Davis, P.H. (Ed.), Flora of Turkey and the East Aegean Islands, Vol. II, Edinburgh University Press, Edinburgh, 509-519.
Yaltırık, F. 1971. Yerli akçaağaç (Acer L.) türleri üzerinde morfolojik ve anatomik araştırmalar. İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi, Yayın No:1661/179, İstanbul.
Yaltırık, F., Efe, A. 1989. Otsu bitkiler sistematiği ders kitabı. İstanbul Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Yayın No:3568/3, İstanbul.