Türkiye Florasından Toplanmış Festuca L. Genotiplerinde Morfolojik-Agronomik Varyasyon

Öz Türkiye florasından toplanmış beş Festuca türüne ait toplam 497 genotipte morfolojik ve agronomik özelliklerin varyasyonu değerlendirilmiştir. Toplanan tohumlar ve köklü bitkiler, serada saksılara ekildi ve daha sonra fidanları, Konya'da 2015 yılında 0.5m x 0.5m boşluklarla tarıma aktarıldı. Festuca taksonunun morfo-agronomik gözlemleri 2016 yılında aşağıdaki özelliklere göre yapılmıştır: çim kalitesi, renk, yaprak dokusu, yoğunluk, sonbahar büyüme şekli, bitki boyu (cm), yaprak genişliği (mm), yaprak boyu (cm), salkım boyu (cm), son boğum uzunluğu (cm), bitki başına tohum verimi ve 1000 tohum ağırlığı. Sonuçlara göre, F. arundinacea en yüksek çim kalitesine (6.90), renk (5.75), yaprak dokusuna (3.03), yaprak genişliğine (2.79 mm) sahip olmuştur. En ince yaprak dokusu F. ovina' da tespit edilirken, en kısa bitki boyu F. valesiaca' da ve F. pratensis'te en düşük tohum verimi saptanırken, incelenen parametrelerin çoğu Festuca L. 'daki tür içi ve türler arası çeşitliliğin yüksek olduğunu vurgulayan yüksek CV göstermiştir. Bu durum, Festuca cinsi üzerinde üreme ve seleksiyon çalışmalarında büyük avantaj sağlayabilir.

Anahtar Kelimeler:

Festuca, varyasyon, bitki boyu, çim kalitesi

PDF

___

[1] Clayton, W.D. & Renvoize, S.A. (1986). Genera Graminum: Grasses of the world. In: Cope TA (ed) Kew Bulletin Additional Series 13, Royal Botanic Gardens, Kew, London, pp 1–389.
[2] Watson, L. & Dallwitz, M.J. (1992). The Grass Genera of the World. CAB International, Wallingford, UK.
[3] Guner, A. (2012). Turkey List of plants, vascular plants. ANG vakfı. S 74-79.
[4] Ianniello, D. (2011). Information for Growing a nice, green Richmond lawn. http://www.omlawncare.com/careguide.html. 24 February 2011.
[5] Namaganda, M., Lye, K.A., Friebe, B. & Heun, M. (2006). AFLP-based differentiation of tropical African Festuca species compared to the European Festuca complex. Theor Appl Genet 113:1529- 1538.
[6] Schardl, C.L. & Leuchtmann, L. (2005). The fungal community: its organization and role in the ecosystem. In: Dighton J, Jr JFW, Oudemans P (eds) The Epichloë endophytes of grasses and the symbiotic continuum. Third Edition. CRC Press, Boca Raton, Florida, pp 475-503
[7] Collins, M. & Hannaway, D.B. (2003). Forage-related animal disorders. 'Forages volume I: An introduction to grassland agriculture' In: Barnes, Nelson, Collins, Moore (Eds) 6th ed. Iowa State University Press. Ames. IA.
[8] Al-Ghumaiz, N.S. (2006). Evaluation of the persistence and productivity of perennial cool season grasses and clovers grown in monoculture and binary mixtures in Michigan. Ph.D Dissertation , Michigan State University, East Lansing, MI, USA.
[9] Ruemmele, B.A., Wipff, J.K., Brilman, L. & Hignight, K.W. (2003). Fine-leaved Festuca species, in Turfgrass Biology, Genetics, and Breeding, Casler, M.D. and Duncan, R.R. Eds., Wiley, Hoboken, NJ.
[10] Monsen, S.B., Richard, S. & Shaw, N. (2004). Grasses chapter 18. USDA Forest Service Gen Tech Rep RMRS-GTR-136: 295-424.
[11] Ayan, I. & Acar, Z. (2009). Fescue species (Festuca L.). Forage croprs – legumes family. Cilt III, Ministry of Agriculture and Rural Affairs, İzmir, p: 89-98.
[12] Dzyubenko, N.I. & Dzyubenko, E.A. (2011). Crops, Festuca arundinacea Schreb. - Tall fescue. www.agroatlas.ru/en/content/cultural/Festuca_arundinacea_K/.
[13] Peeters, A. (2011). Ryegrass. www.fao.org/ag/AGP/agpc/doc/GBASE/data/pf000449.htm.
[14] Erasik, T. (2014). Investigations on the Turf Quality of Some New Tall Fescue (Festuca arundinacea) Cultivars in Mediterranean Ecology. Ege University, MSc in Field Crops, İzmir.
[15] Anonymous. (2002). International Union for the Protection of New Varieties of Plants (UPOV) Guidelines for the Conduct of Test for Distinctness, Homogeneity any Stability.
[16] Anonymous. (2005). United States Department of Agriculture (USDA), Agricultural Research Service, National Plant Germplasm System, National Turfgrass Evaluation Program (NTEP) (USA).