Burak KILIÇ, Ahmet KESER

AVRUPA BİRLİĞİ’NE ÜYE VE ADAY ÜLKELERDE YÖNETİŞİM İLE EKONOMİK VERİLER ARASINDAKİ İLİŞKİ

Bu çalışmanın ana amacı, Avrupa Birliği’ne üye ve aday ülkelerin yoksulluk, yönetişim ve kişi başı GSMH değişkenleri arasındaki ilişkiyi incelemektir. Bir ülkedeki yönetişimin kalitesini; siyasi sistem, kamu hizmetlerinin görülüş şekli ve sivil toplumun katılımı kriterleri çerçevesinde gösteren ölçütler: ifade özgürlüğü ve hesap verme sorumluluğu, baskı/şiddet içermeyen siyasi istikrar, devletin etkinliği, düzenleme kalitesi, hukukun üstünlüğü ve yolsuzluklarla mücadeledir. AB’ye üye ve aday ülkelerin çalışma kapsamındaki bütün verilerine ulaşılmış daha sonra korelasyon analizi yapılmıştır. Yapılan analizler neticesinde tüm yönetişim ölçütleri ile kişi başı GSMH arasında doğru yönlü; yoksulluk ile ters yönlü bir ilişki olduğu bulgusuna erişilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Yönetişim, Ekonomi, Yoksulluk, Avrupa Birliği

PDF

___

Altan, Ömer Zühtü (2004). Bölüşüm ve Refah Rejimi: Kapitalizmin Adaleti Eşitsizlik, 1. Ulusal Sosyal Politika Kongresi, 22-24 Ocak 2004, Ankara, s. 117.
Avrupa Birliği (2017). Avrupa Birliği Türkiye Delegasyonu, AB Ülkeleri ve AB’ye Aday Ülkeler Haritası, https://www.avrupa.info.tr/tr/etkilesimli-avrupa-haritasi-9, (20.3.2019).
Bozkurt, Ömer; Ergun, Turgay; Sezen, Seriye. (1998). Kamu Yönetimi Sözlüğü, TODAİE Yayınları, Ankara, 274.
Brinker Paul; Joseph, Klas (1976). Poverty Manpower and Social Security, Texas: Austin Pres, s. 49.
Buckley, M. R., Beu, D. S., Frink, D. D., Howard, J. L., Berkson, H., Mobbs, T. A., Ferris, G. R. (2001), Ethical Issues in Human Resources Systems, Human Resource Management Review, 11, 11-29.
Commission of The European Communities. (25.7.2001).European Governance A White Paper, https://ec.europa.eu/europeaid/european-governance-white-paper_en, https://ec.europa.eu/europeaid/sites/devco/files/communication-white-paper-governance-com2001428-20010725_en.pdf, (Erişim: 25.03.2019), s. 10.
Cope, Stephan; Leishman, Frank; Storie, Peter (1997). Globalization, New Public Management and The Enabling State, International Journal of Public Sector Management, 10 (6), 444.
Fortuijn, Joos Droogleever; Ostendorf, Wim. (2004). Gender and Urban Poverty: Single Mothers in Amsterdam, Geo Journal, Vol: 61, No: 3, 239-246.
Güloğlu, Tuncay; Es, Muharrem (2018). Bilgi Toplumuna Geçişte Kentlileşme ve Kentsel Yoksulluk: Kocaeli Örneği, Kocaeli Üniversitesi İİBF Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri Bölümü, Kocaeli, 1-5.
Gültekin, S. (2009), Vergi Yolsuzluğunun Mali Etik ve Ekonomik Kalkınma Açısından Analizi, E-Yaklaşım Dergisi, Ocak 2009, Sayı:193.
http://www.yaklaşim.com/mevzuat/dergi/makaleler/20090113600 htm. Erişim Tarihi: 06.05.2009.
Gürbüz, Sait; Şahin, Faruk. (2014). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri, Ankara, Seçkin Yayıncılık, 195-295.
Kaplan, İ. (2007), Hukuk Devleti, Yolsuzluk, Yoksulluk. Cumhuriyet Gazetesi, 29.05.2007.
Keser, Ahmet (2018). Küreselleşme, Yönetişim ve Yeni Kamu İşletmeciliği, Kriter Yayınevi, 1.Baskı, İstanbul, 12-15.
Keser, Ahmet; Kılıç, Burak (2018). Seçim Sistemleri ve Ulusal Kültür, Kriter Yayınevi, İstanbul, 1.Baskı, s. 57.
Özsoy, Ceyda Erden; Tosunoğlu, Tuğberk B. (2017). GSYH'nin Ötesi: Ekonomik Gelişmenin Ölçümünde Alternatif Metrikler, Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt 26, Sayı 1, 2017, 285-301.
Poverty. (2019). Yoksulluk Oranları, Poverty Rate, Erişim Adresleri: http://www.hayat.ro/haber/ulke-ulke-yoksulluk-oranlari turkiye-ve-romanya kacinci-sirada-1737.html, http://www.alomaliye.com/2016/11/18/avrupada-en-dusuk-goreli-yoksulluk-oranina-sahip-ulke/,
https://photius.com/rankings/2018/economy/population_below_poverty_line_2018_0.html, (Erişim Tarihi: 25.03.2019).
Rhodes, R. A. W. (1996). The New Governance: Governing without Government, Political Studies, XLIV, s. 653.
Sallan Gül, S. (2002). Türkiye'de Yoksulluk ve Yoksullukla Mücadelenin Sosyolojik Boyutları: Göreliden Mutlak Yoksulluğa, Yoksulluk ve İnsan Hakları, TODAİE İnsan Hakları Merkezi, Yasemin Özdek (der.), Türkiye ve Orta Doğu Amme İdaresi Enstitüsü, Ankara, 108.
Sözen, Süleyman; Algan, Bülent (Nisan 2009). İyi Yönetişim, İçişleri Bakanlığı, Genel Yayın No: 654, 12.
Stapenhurst, R. (2000), The Media’s Role in Curbing Corruption, The World Bank Institute (WBI), 1818 H Street, N.W., Washington, DC 20433, USA.
Stoker, Gary (1998). Governance As Theory: Five Positions, International Social Science Journal, Sayı: 50, s. 18.
Şenses, Fikret (2001). Küreselleşmenin Öteki Yüzü Yoksulluk, İletişim Yayınları, 3. Baskı, İstanbul, s. 149.
Tabachnick, Barbara G. ve Fidell, Linda S. (2013). Using multivariate statistics (Sixth edition), United States: Pearson Education.
The World Bank (2009), Overview of Anticorruption, http://www.worldbank.org Erişim Tarihi: 05.06.2009
The World Bank. (1992). Governance and Development, The World Bank, Washington DC.
The World Bank. (20.11.2017). Population Total, http://www.worldbank.org/, Erişim tarihi: (25.03.2019).
The World Bank. (2019). “GNI Per Capita”, https://data.worldbank.org/indicator/NY.GNP.PCAP.PP.KD, (Erişim: 23.03.2019).
Tilak, Jandhyala B. G. (2002). Education and Poverty, 1. Journal of Human Development, 3(2), 191.
UNDP. (1994). Governance for Sustainable Human Development, A UNDP Policy Paper, UNDP 1994 Initiatives for Change,
http://mirror.undp.org/magnet/policy/chapter1.htm, (Erişim tarihi: 20.08.2010).
Worldwide Governance (WG). (2019). Governance, Yönetişim, http://info.worldbank.org/governance/wgi/index.aspx#reports, (Erişim tarihi: 24.03.2019).