Doğum Yapan Kadınların Konfor ve Taburculuğa Hazır Oluşluk Düzeylerinin İncelenmesi

Amaç: Bu çalışma doğum yapan kadınların konfor düzeyi ile taburculuğa hazır oluşlukları arasındaki ilişki ve etkileyen faktörleri belirlemek amacı ile yapılmış kesitsel ve ilişkisel bir çalışmadır. Gereç ve Yöntemler: Araştırma, Kasım 2019-Mart 2020 tarihleri arasında, İzmir İl’inde bir üniversite hastanesinin kadın doğum servisinde yeni doğum yapmış anneler ile yürütülmüştür. Çalışmanın örneklemini 163 anne oluşturmuştur. Veriler, Birey Tanıtım Formu, Doğum Sonu Konfor Ölçeği ve Hastane Taburculuğuna Hazır Oluşluk Ölçeği kullanılarak yeni doğum yapmış anne ile toplanmıştır. Verilerin analizinde, sayı, yüzde, ortalama hesaplamaları, parametrik testlerden One Way Anova varyans analizi ve Student t testi ile korelasyon analizi kullanılmıştır. Değişkenlerin ölçekler üzerine etkisini belirlemek için regresyon analizi yapılmıştır. Bulgular: Katılımcıların yaş ortalaması 27.9±5.6 olup, %80.1’i bir kez doğum yapmış, %58.3’ü son doğumunu sezaryen ile yapmış, %17.8’i doğum sonu sorun yaşamıştır. Doğum Sonu Konfor Ölçeği puan ortalaması 115.43±15.51 (min=76,00-max=158,00); Hastane Taburculuğuna Hazır Oluşluk Ölçeği puan ortalaması 154.29±31.08 (min=63,00-max=215,00) olarak hesaplanmış ve ölçekler arasında orta düzeyde pozitif yönde anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Her iki ölçekte doğum yöntemi arasında anlamlı fark bulunmazken, evlilik yılı ve doğum sayısındaki artış, taburculuğa hazır oluşluğu; odada başka hastanın olmaması ve oda koşullarından memnun olma durumunun doğum sonu konforu artırdığı saptanmıştır. Doğum sonuna ait sorun veya komplikasyon olarak en sık ağrı, kanama, mesane veya anüs rüptürü ve gaz problemi olarak belirtilmiştir. Doğum sonuna ait sorun veya komplikasyon yaşanmasının, taburculuğa hazır oluşluğu ve doğum sonu konforu azalttığı saptanmıştır. Sonuç: Annelerin doğum sonu konfor ve taburculuğa hazır oluşluklarının orta düzeyde olduğu, bireysel ve çevresel faktörlerin bu değişkenler üzerinde etkili olduğu saptanmıştır. Doğum sonu konforu ve taburculuğa hazır oluşluğun artırılması için, anne ve bebeklerin ihtiyaçları ve beklentileri belirlenerek hasta bakım kalitesinin artırılması önerilmektedir.

Investigation of The Relationship Between Postpartum Comfort and Readiness for Hospital Discharge and Affecting Factors

Aim: This descriptive cross-sectional and correlational study examines the relationship between postpartum comfort level of women giving birth and their readiness for discharge and the affected factors. Material and Methods: The research was conducted between November 2019 and March 2020 with newly born mothers in the obstetrics service of a university hospital in Izmir. The sample of the study consisted of 163 mothers. The data were collected with the newly born mother using the Individual Information Form, Postpartum Comfort Scale, and the Readiness for Hospital Discharge Scale. In the analysis of the data, number, percentage, and mean calculations, for the parametric tests, One Way ANOVA analysis of variance, Student’s t-test and correlation analysis were used. Regression analysis was conducted to determine the effects of the variables on the scales. Results: The mean age of the participants was 27.9±5.6, 80.1% gave birth once, 58.3% had their last birth by cesarean, and 17.8% had postpartum problems. Mean scale scores were calculated of the Postpartum Comfort Scale mean score was calculated as 115.43±15.51(min=76,00-max=158,00); Readiness for Hospital Discharge Scale mean score was calculated as 154.29±31.08 (min=63,00- max=215,00) and a moderately positive significant relationship was found between the scales. While there is no significant difference between the delivery method in both scales, increase in years of marriage and number of births increases readiness for discharge; the absence of other patients in the room and being satisfied with the room conditions increase postpartum comfort. Pain, bleeding, bladder or anus rupture and gas problems were the most common problems or complications related to the postpartum period. Experiencing postpartum problems or complications, were found to be reduced readiness for discharge and postpartum comfort. Conclusion: It was determined that postpartum comfort and readiness for discharge of mothers were at a moderate level, and individual and environmental factors were affected these variables. It is recommended to increase the quality of patient care by determining the needs and expectations of mothers and babies in order to increase postpartum comfort and readiness for discharge.

___

Batı Karadeniz Tıp Dergisi-Cover
  • ISSN: 2822-4302
  • Yayın Aralığı: Yılda 3 Sayı
  • Başlangıç: 2017
  • Yayıncı: -
Sayıdaki Diğer Makaleler

Ön Çapraz Bağ Rekonstrüksiyonu Sonrası Operasyonun Fonksiyonel Sonuçlarının Sportif Aktivitelerle İlişkisi

Ferdi SARI, Murat ÖZŞAHİN, Nezih ZİROĞLU

Non-Alcoholic Fatty Liver Disease in Patients with Non-Metabolic Syndrome

Vahide Betül CANITEZ, İbrahim GÜNEY, Edip ERKUŞ

Tip 1 Nörofibromatozis Hastasında Meme Kanseri Taraması Esnasında Tesadüfen Saptanan Dev Lateral Torasik Meningosel

Halil İbrahim ÖZTÜRK, Banu ALICIOĞLU, Hüseyin ENGİN

Koronavirüs Hastalığı 2019 (COVID-19) Pandemisi Sırasında Diş Hekimine Başvuran Hastalarda Bilgi ve Endişe Düzeyinin Değerlendirilmesi: Anket Çalışması

Gediz GEDUK, Gaye SAĞLAM, Hatice BİLTEKİN

COVID-19 Salgınının Sağlık Çalışanları Üzerindeki Etkisinin Değerlendirilmesi

Muhammed Emin DEMİRKOL, Musa KAYA, Olgu KÜÇAN, Derya KOCADAĞ

Cerrahi Tedavi Uygulanan Glioblastomlu Hastalarda Prognostik Faktörler ve Peritümöral Ödemin Sağ Kalım Üzerine Etkisi

Alican TAHTA

Düzeltilmiş Fallot Tetralojisi Olan Gebede Sezaryen İçin Epidural Anestezi Deneyimimiz: Olgu Sunumu

Gamze KÜÇÜKOSMAN, Bahar SAY

Sağlık alanında çalışan kadınlar ile sağlık alanı dışındaki kadınların coronavirüs-19 fobisinin karşılaştırılması

Pakize Özge KARKIN, Gözde SEZER, Selma ŞEN, Müberra DURAN

Tuberosklerozda İntrakranyal Lezyonların Difüzyon Tensör Görüntüleme Bulguları

Dilek Hacer ÇEŞME

Acil Hekimlerinin Yatakbaşı Ultrasonografi Kullanımlarının Değerlendirilmesi

Kamil KOKULU, Ekrem Taha SERT, Hüseyin MUTLU