Piyano çalma süreci, çok yönlü alanların bir arada ve bütünlük içerisinde çalışması ile gerçekleşir ve dolayısıyla piyano eğitiminde görsel, işitsel, devinişsel ve zihinsel alanlar koordineli bir şekilde bağlantılı olarak çalışır. Buna bağlı olarak görsel, dokunsal (motor-kinestetik) ve devinişsel alanların açık ve net olarak algılanabilmesi ve düşünmeden doğal bir süreç içerisinde tekniksel kazanımların gerçekleştirilebilmesi için bir tasarım fikri meydana gelmiştir. Tüm bu aşamaların doğru ve sağlam donanımlarla gerçekleştirilmesi için en temel süreç olan piyanoya başlangıç aşamasının teknolojik bir tasarım ile desteklenmesi inancı oluşmuştur. Piyanoda el pozisyonunun öğrenim aşamasında soyut olarak anlatılması ve sadece bireysel olarak gösterilmesi öğrencinin o anlık öğrenimini sağlasa da, bireysel çalışmalarında hissiyat olarak algılama (motor-kinestetik) sürecini desteklemediği için kaybolup gidebilmektedir. Öğrenilen davranışların pekiştirilmesi sürecini destekleyerek, bireysel çalışmalarda öğrencinin öz denetimi oluşana kadar yardımcı bir tasarımın kullanılması, davranışların doğru pekiştirilmesini sağlaması bakımından önem taşımaktadır. Bu amaçla, piyano eğitiminde soyut bir süreci somut hale getiren ve eğitimin etkin, hızlı, kolay ve verimli olmasını sağlamak amacıyla piyanoya yardımcı aparatın (PİYAP) tasarlanması planlanmıştır. Bu kapsamda piyano eğitimi başlangıç düzeyi el pozisyonunu destekleme aparatının tasarlanması amaçlanmış ve PİYAP’ı geliştirme süreci tasarım geliştirme araştırması (TGA) kapsamında gerçekleştirilmiştir. Araştırma sürecinde; ilgili literatürün incelenmesi ve ihtiyaçların belirlenmesi, tasarım çerçevesinin oluşturulması, tasarımın çerçevesine yönelik 3 uzman görüşü ile yeniden yapılandırılması ve ön deneme aşamaları tasarım geliştirme araştırmalarından tip 1 kategorisinde gerçekleştirilmiştir. Bu sebeple öncelikle tasarlanan PİYAP’ın geliştirilme süreci detaylı olarak açıklanmış, tasarım süreci, PİYAP’ın yapımı, uzman görüşleri ve ön deneme aşamalarına yer verilmiştir.

The aim of this study is to determine the mediating effect of self-recovery power between perceived social support and positive emotion variable. This research was conducted according to the mixed metod design. The sample of the study was determined with the appropriate sampling method. Quantitative data from 314 individuals from different provinces of Turkey and the qualitative data were obtained from nine persons. The data in the study were obtained by personal information form, semi-structured interview form, Multidimensional Perceived Social Support Scale, Short Version of Resilience Scale and Positive Negative Emotion Scale. Quantitative data were analyzed using SPSS 26 and AMOS 24 programs, and qualitative data were analyzed by content analysis method. As a result of the analysis, it was determined that the relationship between positive emotion and perceived social support had a full mediating role in the self-recovery power. In addition, in the analysis of qualitative data, it was observed that the themes of the participants' family life, private life, work life, emotions and coping strategies were obtained. In line with the results of the study, researchers may be recommended to develop intervention programs that may be effective in increasing individuals' positive emotion levels and to conduct studies to test their effectiveness.