Fen ve Matematik Eğitiminde Baskın Kullanılmayan Beyin Bölgelerinin Değerlendirilmesi

Bu çalışmada fen ve matematik eğitiminde öğretmen adaylarının bütünsel beyin yaklaşımına göre baskın kullanılmayan beyin bölgelerinin tespit edilmesi hedeflenmiştir. Araştırma tarama modelindedir. Araştırmanın çalışma grubunu 70 Fen Bilgisi ve 63 Matematik öğretmen adayı oluşturmaktadır. Araştırmada adayların bütünsel beyin yaklaşımını belirlemek için beyin baskınlık ölçeği kullanılmıştır. Araştırma sonucunda fen ve matematik alanında eğitim gören öğretmen adaylarının baskın olmayan beyin bölgelerinin A ve D çeyrekleri yani beynin ön lobuyla ilişkili olduğu tespit edilmiştir. En çok kullanılan beyin çeyreği ise C olmuştur. Ayrıca fen bilgisi ve matematik öğretmen adaylarının baskın olan ve olmayan beyin bölgelerinin benzer olması bu çalışmanın dikkat çekici bir bulgusudur.

Anahtar Kelimeler:

Beyin baskınlığı, bütünsel beyin yaklaşımı, fen eğitimi, matematik eğitimi, öğretmen eğitimi

Assessment of Non-Dominant Brain Regions in Science And Mathematics Education

The present study was aimed to determine the brain dominance which are not used predominantly of prospective science and mathematics teachers’. The study was designed as asurvey model. Data was obtained from questionnaire from the final yearvoluntary pre-service science teachers. The study was carried out with 70 prospective Science and 63 prospective Mathematics teachers. The brain dominance scale was used to determine the brain dominance of the prospective teachers in the study. As a result of the research, it has been determined that the prospective teachers who are studying in the field of science and mathematics are related to the non-dominant brain regions A and D quadrants, which are related with the frontal lobe of the brain. The most used brain region was C. It is also a remarkable finding of this study that the predominant and non-dominant brain regions of prospective science and mathematics teachers are similar.

Keywords:

Brain dominance, mathematics education, science education, teacher education, whole brain theory,

PDF

___

Anderson, O. R. (2009). Neurocognitive theory and constructivism in science education: A review of neurobiological, cognitive and cultural perspectives. Brunei International Journal of Mathematics and Science Education, 1, 1-32.
Akgül, G. (2010). İlköğretim Türkçe (6,7,8 sınıflar) 2006 öğretim programında yer alan okuma, düzenleme, konuşma, yazma öğrenme alanlarındaki kazanımların bütünsel beyin modeline göre analiz edilmesi ve sınıflandırılması. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Mustafa Kemal Üniversitesi, Hatay, Türkiye.
Avcı-Erduran D. ve Yağbasan, R. (2008). Beyin yarı kürelerinin baskın olarak kullanılmasına yönelik öğretim stratejileri. GÜ Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi. 28(2), 1-17.
Bawaneh, A.K.A., Zain, A.N., Saleh, S. ve Abudllah, A.G.K. (2012). Using Herrmann whole brain teaching method to enhance students' motivation towards science learning. Türk Fen Eğitimi Dergisi. 9(3), 3-21.
Bağçeci, B., Kanadlı, S. ve Ünişen, A. (2009). Farklı beyin yarım küreleri baskın öğrencilerin İngilizce akademik başarılarındaki farklılıkların incelenmesi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2(3), 22-34.
Battro, A. M., Calero, C. I., Goldin, A. P., Holper, L., Pezzatti, L., Shalóm, D. E. ve Sigman, M. (2013). The cognitive neuroscience of the teacher-student interaction. Mind, Brain, and Education. 7(3), 177-181.
D'Amato, R. C., ve Wang, Y. Y. (2015). Using a Brain-Based Approach to Collaborative Teaching and Learning with Asians. New Directions for Teaching and Learning. (143), 41-60.
De Boer, T., Steyn, T. (1999). Thinking style preferences of underprepared first year students in the natural sciences. South African Journal of Ethnology, 22(3), 97-102.
Degen, R. (2014). Brain-Based Learning: The neurological findings about the human brain that every teacher should know to be effective. Amity Global Business Review. 9, 15-23.
Duman,B. (2009). Neden beyin temelli öğrenme. Ankara: Pegem.
Demirel, E. T. ve Tikici, M. (2010). Üniversite Öğrencilerinin Girişimcilik Özelliklerinin Beyin Baskınlık Analizi İle Değerlendirilmesi: İnönü Üniversitesi İİ BF İşletme Bölümü Örneği. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi (http://www. esosder. com), 9(32), 221-253.
Edelenbosh, R., Kupper, F., Krabbendam, L. ve Broersa, J.E.W. (2015). Brain-based learning and educational neuroscience: Boundary work. Mind, Brain, and Education. 9(1), 40-49.
Eagleton, S. ve Muller, A. (2011). Development of a model for a whole brain learning of physiology. Adv. Physiol. Educ. 35:421-426.
Erduran-Avcı, D. ve Yağbasan, R. (2008). Beyin yarı kürelerinin baskın olarak kullanılmasına yönelik öğretim stratejileri. G.Ü. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi. 28(2), 1-17.
Herrmann, N. (2003). İş yaşamında bütünsel beyin. (Çev. Mehmet Öner) İstanbul: Hayat.
Keleş, E. ve Çepni, S.(2006). Beyin ve öğrenme. Türk Fen Eğitimi Dergisi. 3(2), 66-82.
Korkmaz, Ö. ve Mahiroğlu, A. (2007). Beyin, bellek ve öğrenme. Kastamonu Eğitim Dergisi. 15(1),93-104.
Kolb, B., Gibb, R. ve Robinson, T.E. (2003). Brain plasticity and behaviour. Current Directions in Psychological Science 12(1), 1-5. Do:10.1111/14678721.01210.
Liu C. ve Chiang W. (2014). Theory, method and practice of neuroscıentific findings in science education. International Journal of Science and Mathematics Education. 12, 629-646.
Merriam, S. B. (2013). Nitel araştırma: Desen ve uygulama için bir rehber. (Çev. S. Turan). Ankara: Nobel. *Orijinal baskı 2009+.
Onan, B. (2010). Beynin bilişsel işlevleri üzerine yapılan araştırmalar ve ana dili eğitimine yansımaları. Türklük Bilimi Araştırmaları. 27,521-561.
Özden, Y. (2014). Öğrenme ve öğretme. Ankara: Pegem. Özgen, K., Tataroğlu, B., ve Alkan, H. (2011). An examination of brain dominance and learning styles of pre-service mathematics teachers. Procedia-Social and Behavioral Sciences. 15, 743-750.
Patton M. Q. (2014). Nitel araştırma ve değerlendirme yöntemleri. (Çev. M. Bütün ve S.B. Demir). Ankara: Pegem Akademi.
Polat, M. (2014). Beyin temelli öğrenmenin açılımı nedir? Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi. 3(2), 265-274.
Sadava, D., Hillis, D.M., Craig Heller, H.ve Berenbaum, M.R. (2014). Yaşam: Biyoloji Bilimi. (Ed. E. Gündüz, İ. Türkan). Ankara: Palme Yayıncılık
Slavin, R., E. (2013). Eğitim Psikolojisi. (Çev. Galip Yüksel). Ankara: Nobel Yayıncılık.
Smith, E. ve Kosslyn, S. M. (2014). Bilişsel Psikoloji. (Çev. Ed. Muzaffer Şahin). Ankara: Nobel Yayıncılık.
Şenel-Çoruhlu, T., Er-Nas, S. ve Keleş, E. (2016). Beyin temelli öğrenme yaklaşımına dayalı web destekli öğretim materyalinin etkinliğinin değerlendirilmesi: Işık ve ses ünitesi. Amasya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 5(1), 104-132.
Tokcan, H. (2007). Sosyal bilgiler öğretiminde bütünsel beyin yaklaşımı ile modellendirilmiş etkinliklerin akademik başarı ve tutumlar üzerine etkisi. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara, Türkiye.