Korhan TUNÇTANER, Halil Barış ÖZEL, Murat ERTEKİN

BARTIN YÖRESİNDEKİ AĞAÇLANDIRMA ALANLARINDA KULLANILAN YERLİ VE YABANCI TÜRLERİN ADAPTASYON YETENEKLERİ ÜZERİNE ARAŞTIRMALAR

“Bartın Yöresindeki Ağaçlandırma Alanlarında Kullanılan Yerli ve Yabancı Türlerin Adaptasyon Yeteneklerinin Belirlenmesi” isimli bu araştırmada; yörede yapılan ağaçlandırma çalışmalarında kullanılan değişik türlerin ilk büyüme performansları ve tutma başarıları hakkında bir ön değerlendirme yapılması hedeflenmiştir. Ağaçlandırma alanlarında tespit edilen büyüme performansları ve fidan yaşama yüzdesi değerleri ile yöredeki yetişme ortamı koşulları dikkate alındığında, fıstıkçamı ve sahilçamı oldukça başarılı türlerdir. Özellikle fıstıkçamı, hem odun, hem de çamfıstığı üretimi açısından yöre ve ülkemiz ormancılığında önemli bir yere sahiptir. Ancak, fıstıkçamı plantasyonları, çamfıstığı üretimine yönelik olarak daha geniş dikim aralıkları ile tesis edilmeli ve kullanılan fidanların orijinleri ve kaliteleri bu amaca uygun olmalıdır. Bartın yöresindeki ağaçlandırma çalışmalarında, hızlı gelişen tür olarak sahilçamının geniş alanlarda plantasyonları kurulmuştur. Kurulan bu plantasyonlarda, yer yer mekanizasyon uygulamaları olmakla birlikte, genelde endüstriyel plantasyon kuruluşlarında önemli olan yoğun kültür tekniklerine, orijin seçimine, kaliteli fidan kullanımına ve özellikle edafik ve fizyografik koşullar yönünden uygun ağaçlandırma alanlarının belirlenmesine dikkat edilmemiştir. Ağaçlandırmaların tesisi aşamasında yapılan bu hatalara rağmen sahilçamının yöredeki büyüme performansı tatmin edici düzeydedir. Yöredeki karaçam ve kızılçam ağaçlandırma alanlarında ön değerlendirme sonuçları, bu türlerin çap ve boy büyümesi yönlerinden tatmin edici düzeyde olduklarını ancak yaşama yüzdesi bakımından başarısız olduklarını göstermektedir. Bu durum, daha çok türlere uygun yetişme ortamlarının seçilmemesinden kaynaklanmaktadır. duglasın, Arıt yöresindeki büyüme performansı ve yaşama yüzdesi yönünden yapılan değerlendirmelerin sonucuna göre, yörede bu türle geniş çapta ağaçlandırmaların tesis edilmesine yönelik bir yargıya varılmasının mümkün olmadığı görülmüştür.

Anahtar Kelimeler:

Adaptasyon yeteneği, Karaçam, Kızılçam, Fıstıkçamı, Sahilçamı, Duglas

Mapping of Climate Index on Wood Preservation: Case of Turkey

PDF

___

o Acker, J. V.; Carey, M. S. J.; Sierra-Alvarez, R.; Militz, H.; Bayon, I. L.; Kleist, G. and Peek, R. D. 2003. Biological durability of wood in relation to end-use”Holz als Roh- und Werkstoff_ Springer-Verlag, (61) : 35–45.
o Bozkurt, Y. ve Kurtoğlu, A. 1982. Türkiye’de Binalarda Kullanılan Ağaç Malzemenin Çürümesi ile ilgili İklim Endeksleri, İstanbul Orman Fakültesi Dergisi, Seri A Cilt 32, Sayı 2.
o Creemers, J.; de Meijer, M.; Zimmermann, T. and Sell, J. 2002. Influence of Climatic Factors on the Weathering of Coated Wood, Holz als Roh- und Werkstoff (60) : 411–420.
o Gündüz, G. ve Vurdu, H. 1995. Ahşap Korumada Rutubet İzoterm Eğrileri Haritasının Hazırlanması, Standard, yıl: 34, sayı: 399, sayfa: 88.
o Highley, T. L.; Micales, J. A.; Illman, B. L.; Green , F.; Croan, S. C. and Clausen, C. A. 1994. Research on Biodeterioration of Wood, II. Diagnosis of Decay and In-Place Treatments, Research Paper FPL–RP–530.
o Highley, T. L. 1995. Comparative Durability of Untreated Wood in Use Above Ground, International Biodeterioration & Biodegradation 409-419.
o Highley, T. L.; Padmanabha, H. S. A. and Howell, C. R. 1997. Control of wood decay by Trichoderma (Gliocladium) virens”, II. Antibiosis1, Material und Organismen 31. Bd. 1997 Heft 3.
o Highley, T. L. 1999. Wood handbook—Wood as an engineering material. Gen. Tech. Rep. FPL–GTR–113. Madison, WI: U.S. Department of Agriculture, Forest Service, Forest Products Laboratory. 463 p.
o Kantay, R. 1993. Kereste Kurutma ve Buharlama, Ormancılık Eğitim ve Kültür Vakfı yayını, No:6.
o Kollmann, F. P. and Cöte, Jr. W. A. 1968. Priciples of Wood Science and Technology, Springer: Verlag, New York, No 1303.
o Kurtoğlu, A. 1984. Hava Kurusu Odunda Rutubet Değişmeleri ve Türkiye'de Odunun Muhtemel Miktarlarının Dağılımı, İ.Ü.Orman Fakültesi yayını, No:362.
o Leicester, R.H., Wang, C-H., Foliente, G.C., Thornton, J.D., Johnson, G.C., Cause, M. and MacKenzie, C. 2001. Engineering models for decay of timber, Washington State University, Queensland Forestry Research Institute. 1-8 p.
o Rasmussen, E. F. 1968. Dry Kiln, Forest Products Laboratary, Forest Service, U.S. Department of Agriculture, Agriculture Handbook, No:188.
o Scheffer, T. C. 1971. A Climate lndex for Estimating Potential for Decay in Wood Structures Above Ground, Forest Products Journal, Vol.21:10.
o Sherwood, G. E. 1986. Technology of Preversing Wood Structures.Building Performance: Function.Preservation and Rehabilitation, ASTM STP 901, G.Davis, Philadelphia, 121-135.
o Winandy, J. E. and McDonald, K. A. 1993. Material Selection and Preservative Treatments for Outdoor Wood Structures”, Wood Design Focus 4(3): 8-13.