Çorak Araziyi İhya Teorisi

Ölü arazilerin ihyası, İslam hukukunun bu hayatta teşvik ettiği ve çağrısında bulunduğu en önemli faaliyetlerden biridir ki, tüm insanlara fayda ve yarar sağlasın. Bu eylem iktisadî faaliyetin direği sayılır, bu yüzden İslam fıkhı araziye önem vermiş, arazilere dikkat çekmiş ve arazilerden yararlanmayı emretmiştir. Buradan hareketle bu araştırmada, fıkıh kitaplarında bulunan çorak arazilerin ihyası bölümünde yer alan şeriat hükümlerden istifade edilmek istenmiştir. Ölü toprağın ihyası, içinde binası ve suyu olmayan, kimsenin sahibi olmadığı veya ondan yararlanılmayan arazileri inşa ederek, dikerek veya başka bir şekilde ıslah edilmesidir. İhya, amacın yalnızca sahiplenme niyeti değil, konut veya tarım ve ekim için fayda ve yatırım olmasını gerektirir. Ayrıca ihyanın hükümdarın izniyle olması gerekir ve adil bir hükümdar, Müslümanların kamu yararına ise, mülkiyete kısıtlamalar getirme, belirli bir miktara sınırlama veya tazminat ödemekle birlikte sahiplerinden zorla alma hakkına sahiptir. Arazi sadece ele geçirilerek ıslah edilmeden elde edilmez, aynı zamanda yatırıma kullanılmalıdır. Araştırmacı, arazi ıslahının geçmişteki ölü arazileri ihya edilmesinin çağdaş bir biçimi olduğu sonucuna vardı, buna dayanılarak, İslam hukukunun bu konuda öncelik konumunda olduğu kanıtlanmaktadır. Araştırmacı ayrıca çorak araziyi ihya etme kültürünün yaygınlaştırılmasını, çorak araziyi ihya etme ve bunun nasıl uygulanacağına ilişkin konferans ve etkinliklerin düzenlenmesini önermiştir.

Reviving Wasteland Theory

The revival of dead lands is one of the most important activities that Islamic law encourages and calls for in this life so that it will benefit and help all people. This action is considered the pillar of economic activity, so Islamic jurisprudence gave priority to reviving lands, drew attention to wastelands and ordered its followers to make use of such lands. From this point of view, this research aimed to benefit from the provisions of sharia in regards to revival of barren lands in fiqh books. Restoration of dead land constitutes the construction, planting or other remediation of land that has no buildings, no water, no owner or no uses even when it is owned by someone. Revival requires that the purpose be utility and investment for housing or agriculture and cultivation, not only for the foal of ownership. Also, the revival must be with the permission of the ruler, and a just ruler has the right to impose restrictions on property, limit it to a certain amount, or take it by force, with compensation, if it is in the public interest of Muslims. Wasteland is not only acquired and reclaimed, but must also be used for investment. The researcher concluded that land reclamation is a contemporary form of reviving dead lands of the past, based on this, it proves that Islamic law is in in a leading position in this regard. The researcher also suggested spreading the culture of restoring wastelands, organizing conferences and activities on how to revive wastelands and how to implement it.

___

  • أحمد بن حنبل، المسند، تحقيق شعيب الأرنؤوط - عادل مرشد، وآخرون، مؤسسة الرسالة – لبنان.
  • البخاري، محمد بن إسماعيل، صحيح البخاري، الطبعة: السلطانية، مصر، ١٣١١ هـ.
  • البهوتي: منصور بن يونس بن صلاح الدين ابن حسن بن إدريس، كشاف القناع عن متن الإقناع، دار الكتب العلمية، بيروت لبنان.
  • البيهقي: أبو بكر، السنن الكبرى، دار الكتب العلمية، بيروت، لبنان ط3، 2003م.
  • الترمذي، محمد بن عيسى، الجامع الكبير (سنن الترمذي)، تحقيق: بشار عواد معروف، دار الغرب الإسلامي – بيروت، ط1، ١٩٩٦م.
  • جزي: أبو القاسم، محمد بن أحمد ابن جزي، ابن جزي الكلبي الغرناطي، القوانين الفقهية، بدون طبعة.
  • الحصكفي: محمد بن علي بن محمد الحِصْني المعروف بعلاء الدين الحنفي، الدر المختار شرح تنوير الأبصار وجامع البحار، بتحقيق: عبد المنعم خليل إبراهيم، دار الكتب العلمية، بيروت، ط1، 2002م.
  • داود: سليمان بن الأشعث الأزدي السِّجِسْتاني أبو داود، السنن، بتحقيق: شعَيب الأرناؤوط - محَمَّد كامِل قره بللي، دار الرسالة العالمية، بيروت – لبنان، ط1، 2009م.
  • الدسوقي: محمد بن أحمد بن عرفة المالكي، حاشية الدسوقي على الشرح الكبير للدردير، دار الفكر، بيروت - لبنان.
  • الزبيدي: محمد مرتضى، تاج العروس من جواهر القاموس، دار الهداية.
  • الزيلعي: عثمان بن علي بن محجن البارعي، فخر الدين الحنفي، تبيين الحقائق شرح كنز الدقائق، المطبعة الكبرى الأميرية بولاق، القاهرة، ط1، ١٣١٣ هـ.
  • السمرقندي، علاء الدين، تحفة الفقهاء، دار الكتب العلمية، بيروت – لبنان، ط2، ١٩٩٤ م.
  • الشربيني: شمس الدين، محمد بن أحمد الخطيب الشافعي، مغني المحتاج إلى معرفة معاني ألفاظ المنهاج، دار الكتب العلمية، بيروت – لبنان، ط1، 1994م.
  • الشيرازي: أبو إسحاق إبراهيم بن علي بن يوسف، المهذب في فقة الإمام الشافعي، دار الكتب العلمية، بيروت، لبنان، ط1، 1995م.
  • الطبراني، سليمان بن أحمد بن أيوب بن مطير اللخمي الشامي، أبو القاسم، المعجم الكبير، المحقق: حمدي بن عبد المجيد السلفي، مكتبة ابن تيمية – القاهرة، ط2. عمر: أحمد مختار عبد الحميد، معجم اللغة العربية المعاصرة، عالم الكتب، القاهرة، ط1، 2008م.
  • الغنيمي: عبد الغني، اللباب في شرح الكتاب، دار الكتب العلمية، بيروت – لبنان.
  • قدامة، موفق الدين عبد الله بن أحمد المقدسي ابن قدامة، المغني، المحقق: الدكتور عبد اللَّه بن عبد المحسن التركي، الدكتور عبد الفتاح محمد الحلو، دار عالم الكتب، الرياض، ط3، ١٤١٧ هـ - ١٩٩٧ م.
  • القسطلاني، أحمد بن محمد القتيبي المصري، أبو العباس، شهاب الدين، إرشاد الساري لشرح صحيح البخاري، المطبعة الكبرى الأميرية، مصر، ط7، ١٣٢٣ هـ.
  • الكاساني: علاء الدين، أبو بكر بن مسعود بن أحمد الحنفي، بدائع الصنائع في ترتيب الشرائع، دار الكتب العلمية، ط2، بيروت، لبنان، 1986م.
  • الكمال بن الهمام، فتح القدير على الهداية، الناشر، دار الفكر، لبنان، ط1، ١٩٧٠م.
  • الماوردي، علي بن محمد، الأحكام السلطانية، دار الحديث – القاهرة.
  • المرغيناني: علي أبو الحسن، الهداية في شرح بداية المبتدي، تحقيق: طلال يوسف، دار إحياء التراث العربي، بيروت-لبنان، 1431ه.
  • النسائي: أحمد بن شعيب، السنن الكبرى، الناشر: مؤسسة الرسالة – بيروت، ط1، ٢٠٠١ م.
Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi-Cover
  • Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
  • Başlangıç: 2014
  • Yayıncı: İrfan TÜRKOĞLU