KERBELÂ MERSİYELERİNDE BEDDUA /Curse in Karbala Dirges

Kerbelâ mersiyeleri, Türk edebiyatında varlığını canlı tutan mühim konulardan biridir. Hz. Hüseyin ve onla beraber şahadete eren yetmiş iki kişinin hazin öyküsünü anlatan bu mersiyeler, özellikle 16. yy’da çokça işlenmiştir. Bu hadiseyi hazin kılan ise peygamberimizin biricik torunu Hz. Hüseyin’in, Yezid ve taraftarlarınca zulm ile öldürülmüş olmasıdır. Klasik Türk edebiyatında birçok şair, Kerbelâ mersiyesi kaleme almış ve Yezid ile beraberindekilere beddua etmiştir. Bu çalışmada ise Kerbelâ mersiyeleri hakkında bilgi verilerek manzumelerde geçen beddualardan örnekler verilmiştir. Anahtar Kelimeler: Mersiye, Kerbelâ Mersiyeleri, Beddua. Abstract Karbala dirges, is one of the important issues that keep its existence alive in Turkish literature. These poems, which narrate the treasured story of Hz. Hüseyin and the seventy-two who died together with him, were especially processed in the 16th century. If this tradition is sad, our prophet’s grandson was killed by Hz. Hüseyin, Yezid and his supporters. Many poets in the classical Turkish literature have received the poetry of Karbala dirges and cursed those who supported Yezid and Yezid. In this study, information was given about the Karbala dirges and examples from the curses passed in the poems were given.

Anahtar Kelimeler:

Mersiye, Kerbelâ Mersiyeleri

PDF

___

Akkuş, Metin. (2006). Klasik Türk Şiirinin Anlam Dünyası Edebi Türler ve Tarzlar. Erzurum: Fenomen Yayınları.
Arslan, Mehmet. (2003). Leylâ Hanım Divanı. İstanbul: Kitabevi Yayınları.
Arslan, Mehmet; Erdoğan, Mehtap. (2009). Kerbelâ Mersiyeleri. Ankara: Grafiker Yayınları.
Aycan, İrfan. (2004). “Mervân I”. DİA, Cilt: XXIX, (225-227). Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları.
Aycan, İrfan. (2005). “Muâviye b. Ebû Süfyân”. DİA, Cilt: XXX, (661- 680). Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları.
Aydemir, Yaşar. “Behişti Divanı”. (ET: 13.10.2017). .
Bulut, Halil İbrahim. (2010). “Siyasî ve Dinî Otoritelerin Necef ve Kerbela’ya Kutsiyet Kazandırmadaki Rolü, Kitâbü’l-Mezâr Örneği”. Âlim Yıldız (Ed.). Uluslararası Kerbela Sempozyumu-Çeşitli Yönleriyle Kerbelâ I. Cilt. 20-22 Mayıs 2010. (409-427). Sivas: Kültür ve Turizm Bakanlığı.
Çağlayan, Bünyamin. (2015). Kerbelâ Mersiyeleri. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Çağrıcı, Mustafa. (1992). “Beddua”. DİA, cilt: V, (297-298). Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları.
Çakır, Mumine. (2012). “Kadimî’nin Kerbelâ Mersiyeleri”, Turkish Studies, 7/(1), s. 705-725.
Çakır, Ömer. (2006). “Türk Edebiyatında Taziyetnâme”, Türklük Bilimi Araştırmaları, XIX, s. 269-291.
Çavuşoğlu, Mehmed; Tanyeri, Ali. (1981). Hayreti Divanı. İstanbul: İstanbul Edebiyat Fakültesi Yayınları.
Düzgün, Dilaver. (2002). “Dede Korkut Kitabı’nda Alkışlar ve Kargışlar”. Türkler Ansiklopedisi, Cilt: 3, (1480-1488). Ankara: Yeni Türkiye Yayınları.
Erbay, Nazire. (2015). Dîvân-ı Hamdî /Pendiyye-i Hamdiyye (İnceleme-Metin). Erzurum: Fenomen Yayınları.
Esir, Hasan Ali. (2013). “Anadolu Sahası Mesnevilerinde Kerbela Vakası”, Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, I, s. 43-64.
Fığlalı, Ethem Ruhi. (1997). “Hâricîler”. DİA, Cilt: XVI, (169-175). Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları.
Fığlalı, Ethem Ruhi. (1998). “Hüseyin”. DİA, Cilt: XVIII, (518-521). Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları.