Ahmet b. Abdurrahman el-Benna es-Sââtî’nin Kur’an ve Hadis Çalışmalarına Katkısı

Ahmet b. Abdurrahman el-Benna es-Sââtî (1882-1958), uyanış asrı olarak tavsif edilen h. XIV. asırda Mısır’da yaşamış, hayatını hadis çalışmalarına vakfetmiş, aynı zamanda yaşadığı asra ve Müslümanların problemlerine vâkıf olmuş üretken bir âlimdir. Hadis alanında başta el-Fethu’r-Rabbânî li-Tertîbi Müsnedi’l-İmam Ahmet b. Hanbel eş-Şeybânî olmak üzere birçok eser telif etmiştir. Ayrıca hadis bulmayı kolaylaştırmak amacıyla Ahmet b. Hanbel’in Müsned’inin hadislerini tematik bölümlere ayırarak düzenlemiştir. Araştırmamızda es-Sââtî’nin biyografisi, Kur’an ve hadis ilimleri alanına katkıları değerlendirilecektir.

The Contributions of al-Imam Ahmad Abdurrahman al-Banna es-Saati to the Qur'an and Hadith Works

Ahmad b. Abdurrahman al Banna as-Saati (1882-1958) is a prolific scholar who lived in Egypt in the XIV century, devoted his life to hadith studies, and also devoted to the problems of Muslims in the century he lived in. Many works, including al-Fathu'r-rabbani li-tertibi Musnad Imam Ahmad Bin Hambal al-Shaybani, have been copyrighted in the Hadith field. Moreover, in order to facilitate finding hadiths, he organized the hadiths of Ahmed b. Hambal by dividing them into thematic sections. In our research, the contributions of as-Saati's biography, Quran and Hadith Sciences will be evaluated.

Keywords:

Saati, Hadith, Ahmad bin Hanbal, Musnad al-Fathu’r-Rabbani,

PDF

___

Abdurraûf, M. “Ahmed b. Hanbel’in Müsnedi”. çev. M. Uğur. Diyanet İlmi Dergi [Diyanet Dergisi] 14/1 (1975), 21-33.
Bâkıllânî, E.B. M.B. (1997). İ‘câzü’l-Kur’an. thk. S. A. Sakar. (5. baskı). Mısır: Dârü’l-meârif.
Bennâ, C. (ts.). Hitâbât Hasan el-Bennâ eş-Şâb ilâ Ebîhi. Kahire: Dârü’l-fikri’l-İslâmî.
Feysân, S. B. A. (1997). İhtilâfü’l-müfessirîn esbâbuhû ve âsâruhû. Riyad: Dâru İşbiliyye.
Ma’bed, M. A. M. (1426/2005). Nefehât min ulûmi’l-Kur’an. (2. Baskı). Kahire: Dârü’s-selâm.
Mar’aşlî, Y. (ts.). Nesrü’l-cevâhir ve’d-dürer fî ulemâi’l-karni’r-râbiı aşere ve bezîlihî ıkdü’l-cevher fî ulemâi’l-evvel mine’l-karni’l-hâmisi aşere. Beyrut: Dârü’l-ma‘rife.
es-Sââtî, A. B. A. (1403/1982). Şerhu Bedâiu’l-Minen. (2. baskı). Mısır: Mektebetü’l-furkân.
__________. (1400/1979). Minhatü’l-maʿbûd fî tertîbi Müsnedi’t-Tayâlisî Ebî Dâvûd. Beyrut: el-Mektebetü’l-İslâmiyye,
__________. (1400/1979). Fethu’r-rabbânî fî tertîbi Müsnedi’l-İmâm Ahmed b. Hanbel eş-Şeybânî. (2. baskı). Beyrut: Dâru ihyâi’t-türâsi’l-Arabî.
Süyûtî, C. A. (ts.). el-İtkân fî ulûm’il-Kur’an. (thk. M. İbrahim). Kahire: Dârü’t-türâs.
Taberî, E. C. M. B. C. (ts.). Câmiu’l-beyân an te’vîl-i âyi’l-Kur’an. (nşr. A. M. Şakir – M. M. Şakir). Kahire: Mektebetü İbn Teymiyye.
Ünal, İ. H. (2008). “Ahmed b. Abdurrahman Sââtî”. TDV İslâm Ansiklopedisi. 35, 326-327. İstanbul: TDV Yayınları.
Zehebî, M. H. (2005). et-Tefsîr ve’l-müfessirûn. Kahire: Dârü’l-hadis.
Ziriklî, H. (2002). el-A’lâm. Beyrut: Darü’l-ilm li’l-melâyîn.