Job security of occupational physicians

Aim: This article discusses the function of occupational physicians in relation to their preventive role in occupational health and the significance of maintaining their professional independence. Material and Methods: The study examines Code no. 6331, the basis of Turkish occupational health and safety legislation and the Regulation on Occupational Physicians’ and Other Healthcare Professionals’ Duties, Powers, Liabilities and Training, which constitutes a regulatory framework for the occupational healthcare services. Amendments made to these texts will be evaluated in the context of the need for professional independence for occupational physicians. Results: Amendments made in 2015 to occupational health and safety legislation benefit occupational physicians by subjecting employers to pay indemnity in case of termination of contract or causing a disadvantage for the physicians. Conclusion: Amendments made in 2015 have been criticized in legal doctrine and by Turkish Medical Association for not providing full job security to occupational physicians. It is recommended that a special job security regulation similar to the one that trade union representatives have, be granted to occupational physicians. Another recommendation is, subjecting the termination of contracts of occupational physicians to the approval of administrative authorities such as labor inspectors.

PDF

___

1. Süzek S. İş güvenliği uzmanları ve işyeri hekimleri (İş sağlığı ve güvenliği profesyonelleri). Kamu-İş 2019;14:1-18.
2. Özdemir E. İş sağlığı ve güvenliği hukuku. Vedat Kitapçılık, İstanbul, 2014;15.
3. Allender S, Colquhoun D, Kelly P. Competing discourses of workplace health. Health 2006;10:75-93.
4. Code of Health and Safety at Work, No. 6331, OG 20.6.2012/28339.
5. Özdemir E. İş sağlığı ve güvenliği hukuku. Vedat Kitapçılık, İstanbul, 2014;1-2.
6. Akın L. İş sağlığı ve güvenliği alanında sorunlar ve gelişmeler. In: İş Hukuku ve Sosyal Güvenlik Hukuku Akademik Forumu, Türkiye Toprak, Seramik, Çimento ve Cam Sanayii İşverenleri Sendikası, 15-18 October 2013, Antalya. Legal Yayıncılık, İstanbul, 2014;513-30.
7. Özdemir E. İş sağlığı ve güvenliği hukuku. Vedat Kitapçılık, İstanbul, 2014;181.
8. The Regulation on Occupational Physicians’ and Other Healthcare Professionals’ Duties, Powers, Liabilities and Training, OG 20.7.2013/28713
9. R171, Occupational Health Services Recommendation, 1985 (No. 171).
10. C187, Promotional Framework for Occupational Safety and Health Convention, 2006 (No. 187).
11. C161, Occupational Health Services Convention, 1985 (No. 161).
12. Allender S, Colquhoun D, Kelly P; Competing discourses of workplace health. Health 2006;10:75-93.
13. Hilgert J. Analyzing Exclusion in Global Worker Health Policy. Relations Industrielles/Industrial Relations 2016;71:690-712.
14. Yamakoğlu E. İşverenin işyeri hekimi ve iş güvenliği uzmanı çalıştırma yükümlülüğü. Seçkin Yayıncılık, Ankara, 2016;87.
15. See also, Süzek S. İş güvenliği uzmanları ve işyeri hekimleri (İş sağlığı ve güvenliği profesyonelleri). Kamu-İş 2019;14:1-18.
16. Sümer HH. İş sağlığı ve güvenliği personellerinin iş güvencesi. İSGHD 2017;14:197-218.
17. Pulat P. İşyeri hekiminin hukuki statüsü. In: Prof. Dr. Sarper Süzek’e Armağan II. Beta Yayıncılık, İstanbul, 2011;2063-105.
18. Özyurt V. İşyeri hekimliğinde güncel gelişmeler. İÜHFM 2014; 72: 317-366.
19. Sümer HH. İş sağlığı ve güvenliği personellerinin iş güvencesi. İSGHD 2017;14:197-218.
20. Süzek S. İş güvenliği uzmanları ve işyeri hekimleri (İş sağlığı ve güvenliği profesyonelleri). Kamu-İş 2019; 14:1-18.
21. Süzek S. İş güvenliği uzmanları ve işyeri hekimleri (İş sağlığı ve güvenliği profesyonelleri). Kamu-İş 2019;14:1-18.
22. Süzek S. İş güvenliği uzmanları ve işyeri hekimleri (İş sağlığı ve güvenliği profesyonelleri). Kamu-İş 2019;14:1-18.
23. Sümer HH. İş sağlığı ve güvenliği personellerinin iş güvencesi. İSGHD 2017;14:197-218.
24. Akın L. İş sağlığı ve güvenliği alanında sorunlar ve gelişmeler. In: İş Hukuku ve Sosyal Güvenlik Hukuku Akademik Forumu, Türkiye Toprak, Seramik, Çimento ve Cam Sanayii İşverenleri Sendikası, 15-18 October 2013, Antalya. Legal Yayıncılık, İstanbul, 2014;513-30.
25. Yamakoğlu E. İşverenin işyeri hekimi ve iş güvenliği uzmanı çalıştırma yükümlülüğü. Seçkin Yayıncılık, Ankara, 2016;237.
26. For an opposing argument see: Özdemir E. İş sağlığı ve güvenliği hukuku. Vedat Kitapçılık, İstanbul, 2014;208-9.
27. For an opposing argument see: Demircioğlu M, Kaplan HA. İş güvenliği uzmanları ve işyeri hekimlerine 6645 sayılı Kanunla sağlanan iş güvencesi. Sicil 2015;33:8- 22.
28. Türk Tabipleri Birliği. İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu ile Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Tasarısının Türk Tabipleri Birliği tarafından ilk değerlendirilmesi (1/1006); 2015. 8 p.
29. Allender S, Colquhoun D, Kelly P; Competing discourses of workplace health. Health 2006;10:75-93.
30. Quinlan M. The toll from toil does matter: Occupational health and labour history. Labour History 1997;73:1- 29.
31. See also, Süzek S. İş güvenliği uzmanları ve işyeri hekimleri (İş sağlığı ve güvenliği profesyonelleri). Kamu-İş 2019;14:1-18.
32. Sümer HH. İş sağlığı ve güvenliği personellerinin iş güvencesi. İSGHD 2017;14:197-218.
33. Auzero G, Dockès E. Droit du travail. 29é édition. Dalloz, Paris, 2015;1252-3.