Kedilerde karşılaşılan ekstremite uzun kemik kırıklarının paraosseöz klemp ve serklaj ile stabilizasyon tekniği kullanılarak sağaltımları üzerine retrospektif bir çalışma

Paraosseöz klemp ve serklaj ile stabilizasyon tekniği, kolay uygulanabilirliği ve düşük maliyeti nedeniyle güncel teknikler arasında yer almaya başlamıştır. Ekstremite uzun kemiklerinin kemik gelişiminin tamamlanmadığı dönemde, özellikle korteksin yetersiz direnci ve medullar kanalın geniş olduğu kırıkların sağaltımında rijid fiksasyon sağlayan nispeten yeni bir metottur. Uygulama 3 çift serklaj telinin parakortikal olarak bir kemer oluşturacak şekilde birbirine bağlanması esasına dayanmaktadır. Bu çalışmada, kedilerin ekstremite uzun kemiklerinde oluşan kırıkların yeni bir stabilizasyon yöntemi olan “Paraosseöz klemp ve serklaj ilestabilizasyon tekniği” kullanılarak sağaltımının klinik ve radyolojik değerlendirme sonuçlarını aktarmak amaçlandı. Çalışma materyalini, klinik ve radyolojik muayeneler sonrasında, ekstremite uzun kemiklerinde kırık belirlenen değişik ırk, yaş ve cinsiyette14 kedi oluşturdu. Hastaların postoperatif 10, 30 ve 45. gün klinik ve radyografik kontrolleri yapıldı. Postoperatif 45. günde 13 olguda klinik iyileşmenin sağlandığı ve olguların ilgili ekstremitelerini kullandıkları gözlendi. Stabil olmayan kırıklar da dahil olmak üzere, fonksiyonel iyileşme sonuçları ve düşük komplikasyon oranlarıyla ilişkilendirildiğinde, uzun kemiklerin kırıklarının sağaltımında bu tekniğin kullanımı desteklenmektedir. Sonuç olarak, “Paraosseöz klemp ve serklaj ile stabilizasyon tekniği”nin, kedilerin ekstremite uzun kemik kırıklarının sağaltımında, özellikle endike olan olgularda alternatif bir yöntem olabileceği kanısına varılmıştır.

Treatment outcomes of using paraosseous clamp and cerclage stabilisation technique in long bone fractures of cats:a retrospective study

The stabilisation technique of paraosseous clamp and cerclage has become one of the most widely used current techniques because of the easy of applicability and low cost. It is a relatively new method providing rigid fixation in the treatment of fractures, especially those which do not have sufficient cortex resistance and have a wide medullar canal in the period when the long bones of the extremity have not completed development. The technique is based on binding 3 double cerclage wires to each other to form a paracortical belt. The aim of this study was to evaluate the clinical and radiological results of fractures in the extremity long bones ofcats treated with the new stabilisation method of paraosseous clamp and cerclage. The study group was formed of 14 cats of various breeds and ages, of both genders, diagnosed with a fracture of the extremity long bone. Clinical and radiographical follow-up examinations were made at 10, 30, and 45 days postoperatively. Clinical healing was achieved in 13 cases on postoperative day45, and those cases could use the affected extremity. A correlation was determined between the functional healing results and low complication rates, including unstable fractures, and it is supported that this technique could be useof this technique in the treatment of long bone fractures. In conclusion, the results of this study demonstrated that the paraosseous clamp and cerclage stabilisation technique can be used as an alternative method in the treatment of long bone fractures, especially in indicated cases.

PDF

___

1. Bartolomaeus E, Niebauer GW, Schmiedmayer HB, et al (2007): Untersuchungen zum Biegeverhalten einer Parakortikalen-Klammer-Cerclage-Konfiguration im Vergleich zu einer 3,5 mm Dynamischen Kompressionsplatte. Wien Tierärztl Mschr, 94, 184–191.
2. Behrend A (2007): Biomechanische und klinische Studie zur chirurgischen Frakturversorgung langer Röhrenknochen der Katze. Mensch & Buch Verlag, 68–69.
3. Fossum TW (2013): Radial and ulnar fractures. 1140-1154. In: Small Animal Surgery 4th Edition. Mosby Inc, St. Louis.
4. Hamilton MH, Langley Hobbs SJ (2005): Use of the AO veterinary mini 'T'-plate for stabilisation of distal radius and ulna fractures in toy breed dogs. Vet Comp Orthop Traumatol, 18, 18–25.
5. Manchi G, Brunnberg MM, Shahid M, et al (2017): Radial and ulnar fracture treatment with paraosseous clamp-cerclage stabilisation technique in 17 toy breed dogs. Vet Rec Open, 4, e000194.
6. Millis DL, Levine D (2014): Responses of Musculoskeletal Tissues to Disuse and Remobilization. 92-153. In: Canine Rehabilitation and Physical Therapy. 2nd Edition. Elsevier Inc. Saunders, Philadelphia.
7. Piras L, Cappellari F, Peirone B, et al (2011): Treatment of fractures of the distal radius and ulna in toy breed dogs with circular external skeletal fixation: a retrospective study. Vet Comp Orthop Traumatol, 24, 228–235.
8. Slunsky P, Halter L, Florczak S, et al (2017): Repair of a femoral fracture in a Congo African Grey parrot (Psittacus erithacus erithacus) with a paracortical-clamp-cerclage technique. J Zoo Wildl Med, 48, 1204–1209.
9. Şen İ, Sağlam M, Kibar B (2015): Kedilerde karşılaşılan radius-ulna kırığının sağaltım sonuçlarının klinik ve radyolojik değerlendirilmesi. Vet Hek Der Derg, 86, 25–33.
10. Wanivenhaus G (2001): Paraossäre Klammer-Cerclage- Stabilisierung: eine Biologische osteosynthesemethode. Wien Tierärztl Mschr, 88, 123–128.