POSTKOLONYAL BİR DAVA OLARAK YENİ TÜRKİYE NİN YENİ ULUSU

Bu çalışmanın amacı AKP‟nin ulus inşa sürecini postkolonyal milliyetçilik açısından değerlendirmektir. AKP‟nin Yeni Türkiye sloganı ve dava misyonu arasındaki ilişki ve çelişkilerin, AKP‟nin kendisini yerleştirdiği postkolonyal bağlamda çözümlenmesinin, AKP‟nin ulusu nu anlamak açısından elzem olduğu düşünülmektedir. AKP‟nin dinsel milliyetçiliğinin postkolonyal milliyetçilik bağlamında değerlendirilmesinin temel nedeni, AKP‟nin kendisini sömürgeci bir düzeni yıkan kurucu iktidar olarak görmesi ve dayandığı tabanın da kendisini bir ulusal kurtuluş hareketi gibi tanımlamasıdır. AKP‟ninsömürgecisi fiili bir işgalci değil, zihniyet işgalcisidir ve bu öteki genel bağlamda Batı olarak kodlansa da Türkiye özelinde Kemalizmdir. AKP‟nin kendi sömürgecisi ne karşı geliştirdiği postkolonyal miliyetçilik Partha Chatterjee‟nin postkolonyal milliyetçilikler içi sunduğu 3 evrede ve Chatterjee‟nin maddi-manevi alan kavramları çerçevesinde incelenecek (1996); özellikle AKP‟nin kurucu aktör olduğu varış evresi ve bu evredeki ulus inşa sürecine odaklanılacaktır.

New Nation of the New Turkey as a Postcolonial Cause

The purpose of this study is to evaluate the nation building process under the AKP government in the context of postcolonial nationalism. It is thought that analyzing the relations and contradictions between the slogan of New Turkey and the mission of cause in the context of postcolonial nationalism is vital to understand the nation of the AKP. The basic reason of assessing religious nationalism of the AKP in the context of postcolonial nationalism is that the self-description of the AKP cadres and grassroots. Both identify the AKP as a founding power and as a national liberation movement against a colonial power. The colonial power of the AKP is not defined by basing on a colonial invasion, but colonization of mentalities. Althoughthe colonial other is defined as West in generic terms, it is Kemalism in the context of Turkey. The postcolonial nationalism of the AKP will be studied according to 3 main phases of Partha Chatterjee and his terms, like material-spritual domains, will be followed in this analysis. Especially, it will be focused on the last phase in which the AKP has undertaken the role of founding other and has begun to build its nation .

___

  • Açıkel, Fethi (1996), “”Kutsal Mazlumluğun” Psikopatolojisi”, Toplum ve Bilim, 70: 153-1998.
  • Açıkel, Fethi (2012), “Muhafazakar Sosyal Mühendisliğin Yükselişi: „Yeni Türkiye‟nin Eski Siyaseti”, Birikim, 276: 14-20.
  • Açıkel, Fethi (2013), “'Hegemonya'dan 'Oximoron'a: AKP'nin Eğreti Bonapartizm'in Sonu”, Birikim, 288: 15-23.
  • Akdoğan, Yalçın (2004), Ak Parti ve Muhafazakar Demokrasi (İstanbul: Alfa).
  • AKP (2012), 2023 Siyasi Vizyonu: Siyaset, Toplum, Dünya, http://www.akparti.org.tr/site/akparti/2023-siyasi-vizyon (10.08.2015).
  • Aktay, Yasin (2008), “İslamcılık ve Bir Modern Melankoli: Eve Dön(eme)mek”, Milel ve Nihal, 5 (3): 13-50.
  • Aktay, Yasin (2012), “Koca Bir Millet Bir Gecede Nasıl Cahil Bırakıldı”, http://dunyagerceklerim.blogspot.com.tr/2012/10/koca-bir-millet-bir-gecede-nasl-cahil.html (05.01.2016).
  • Aktay, Yasin (2015), “Asimilasyon Sadece Kürtlere Uygulanmadı”, http://www.timeturk.com/asimilasyon-sadece-kurtlere-uygulanmadi/haber-1730 (08.10.2015).
  • Aktay, Yasin, “Kürtlerden Ulusalcılık Üretmek”, Yeni Şafak, 15.12.2012.
  • Aktay, Yasin, “Kürtlere Musallat Olan Kemalizm Döngüsü”, Yeni Şafak, 04.08.2015.
  • Aktoprak, Elçin (2014), “AKP'nin Çözüm Politikasında Dinin Rolü: Uzlaştırıcı Mı? Kurucu Mu?”, Toplum ve Bilim, 130: 214-235.
  • Arat, Yeşim (2010), “Religion, Politics and Gender Equality in Turkey: Implications of a Democratic Paradox?”, Third World Quarterly, 31 (6): 869-884.
  • Arslan, Abdurrahman (1995), “İslamcı Söylem Batılılaşmalı: Abdurrahman Arslan ile Söyleşi”, Umran: 17-20.
  • Bayat, Asaf (2015), İslam'ı Demokratikleştirmek: Toplumsal Hareketler ve Post-İslamcı Dönüş (İstanbul: İletişim) (Çev. Özgür Gökmen).
  • Bhabha, Homi K. (1994), The Location of Culture (London, New York: Routledge).
  • Billig, Michael (1995), Banal Nationalism (London: SAGE).
  • Bora, Tanıl (06.01.2016), “Yerli ve Milli”, Birikim Güncel, http://www.birikimdergisi.com/haftalik/7422/yerli-ve-milli#.VqtRlVLNJWD (06.01.2016).
  • Bora, Tanıl (2003), Türk Sağının Üç Hali (İstanbul: Birikim Yayınları).
  • Bora, Tanıl (2010), “Beyaz Türkler Tartışması: Kirli Beyaz”, Birikim, 260: 25-27.
  • Brubaker, Rogers (2012), “Religion and Nationalism: Four Approaches”, Nations and Nationalism, 18 (1): 2-20.
  • Bulaç, Ali (1992), “Medine Vesikası Hakkında Genel Bilgiler”, Birikim, 38-39: 102-111.
  • Bulaç, Ali (2004), “İslam'ın Üç Siyaset Tarzı veya İslamcıların Üç Nesli”, Aktay, Yasin (Der.) Modern Türkiye'de Siyasi Düşünce: İslamcılık (İstanbul: İletişim): 48-67.
  • Carnoy, Martin (2001), “Gramsci ve Devlet”, Praksis, 3: 252-278.
  • Chatterjee, Partha (1996), Milliyetçi Düşünce ve Sömürge Dünyası (İstanbul: İletişim) (Çev. Sami Oğuz).
  • Chatterjee, Partha (2002), Ulus ve Parçaları (İstanbul: İletişim) (Çev. İsmail Çekem).
  • Chatterjee, Partha (2007), “Democracy and Economic Transformation in India”, A Great Transformation? Understanding India's Political Economy Workig Papers: 2-26.
  • Coşar, Simten ve Metin Yeğenoğlu, “The AKP and the Gender Issue: Shuttling between Neoliberalism and Patriarchy,” Coşar, Simten ve Gamze Yücesan-Özdemir (Der.), Silent Violence of Neoliberalism and Islamist Politics: The AKP Years in Turkey (Canada: Red Quill Books, 2012).
  • Dağı, İhsan (2004), “Rethinking Human Rights, Democracy, and the West: Post‐Islamist Intellectuals in Turkey”, Critique: Critical Middle Eastern Studies, 13 (2): 135-151.
  • Davutoğlu, Ahmet (07.02.2015), “Millet Parya Muamelesi Görmeyecek”, http://www.akparti.org.tr/site/haberler/millet-parya-muamelesi-gormeyecek/71288#1 (04.08.2015).
  • Davutoğlu, Ahmet (07.11.2014), “Herkes Unutsa Kudüs Bizim Davamızdır”, http://www.aa.com.tr/tr/manset/416899--mescid-i-aksa-icin-ne-gerekiyorsa-yapacagiz (11.08.2014).
  • Davutoğlu, Ahmet (2002), Küresel Bunalım (İstanbul: Küre Yayınları).
  • Davutoğlu, Ahmet (2003), Stratejik Derinlik: Türkiye’nin Uluslararası Konumu (İstanbul: Küre Yayınları).
  • Dirlik, Arif (2002), “Rethinking Colonialism: Globalization, Postcolonialism, and The Nation”, Interventions, 4 (3): 428-448.
  • Dursun, Çiler (2003), “İslamcı Basında Kemalizm Karşıtlığının Kurulması”, Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 58 (4): 47-82.
  • Fanon, Franz (1961), Les Damnés de la Terre (Paris: F. Maspero).
  • Fanon, Franz (1952), Peau Noire, Masque Blancs (Paris: Editions Du Seuil).
  • Gramsci, Antonio (1997), Hapishane Defterleri (İstanbul: Belge Yayınları) (Çev. Adnan Cemgil).
  • Juergensmeyer, Mark (1993), The New Cold War?: Religious Nationalism Confronts the Secular State (Berkeley: University of California Press).
  • Kalın, İbrahim (2014), “Toprak, Düşünce ve Türkiye'nin Toplumsal Muhayyilesi”, Türkiye Günlüğü, 117: 113-117.
  • Kaplan, Yusuf, “Kürt Sorunu”nun Tek Çözüm Yolu, İslâm‟dır; Ötesi Hüsrandır! (2)”, Yeni Şafak, 03.08.0.2015.
  • Kaplan, Yusuf, “Kürt Sorunu‟nun Tek Çözüm Yolu, İslâm‟dır; Ötesi Hüsrandır!”, Yeni Şafak, 02.08.0.2015.
  • Kaplan, Yusuf, “Türkiye‟nin Tam Bağımsızlık Yürüyüşü Engellenemeyecek!”, Yeni Şafak, 17.08.2015.
  • Kara, İsmail (2004), “İslamcı Söylemin Kaynakları ve Gerçeklik Değeri”, Aktay, Yasin (Der.), Modern Türkiye'de Siyasi Düşünce: İslamcılık (İstanbul: İletişim): 34-47.
  • Karaman, Hayrettin, “Altan Tan Kardeşime”, Yeni Şafak, 24.05.2012.
  • Karaman, Hayrettin, “Tahammül Mü Hoş Görmek Mi?”, Yeni Şafak, 07.08.2011.
  • Kentel, Ferhat (2004), “1990'ların İslami Düşünce Dergileri ve Yeni Müslüman Entelektüeller: Bilgi ve Hikmet, Umran, Tezkire Dergileri”, Aktay, Yasin (Der.), Modern Türkiye'de Siyasi Düşünce: İslamcılık (İstanbul: İletişim): 721-781.
  • Kısakürek, Necip Fazıl (2012), İdeolocya Örgüsü (İstanbul: Büyük Doğu Yayınları).
  • Kısakürek, Necip Fazıl (t.y.), “Necmettin Erbakan ve Milli Selamet Partisi”, http://www.nfk.com.tr/erbakan.htm (08.11.2015).
  • Koyuncu, Büke (2014), “Benim Milletim...”: AK Parti İktidarı, Din ve Ulusal Kimlik (İstanbul: İletişim).
  • Loomba, Ania (2000), Kolonyalizm Postkolonyalizm (İstanbul: Ayrıntı).
  • Mollaer, Fırat (2009), Muhafazakarlığın İki Yüzü (İstanbul: Dergah).
  • Mollaer, Fırat (2012), Çağdaş Üç Tarz-ı Siyaset Üzerine Eleştiri Yazıları: Tekno Muhafazakarlık, Kemalizm ve Liberal Sol'un Eleştirisi (İstanbul: Dergah).
  • Neoliberal Transformation of Education in Turkey: Political and Ideological Analysis of Education Reforms in the Age of the AKP, İnal, Kemal ve Güliz Akkaymak (New York: Palgrave Macmillan).
  • Öztan, Güven Gürkan (2014), “Türk Sağında Devlet Fetişizmine Dair”, Özkan Kerestecioğlu, İnci ve Güven Gürkan Öztan (Der.), Türk Sağı: Mitler, Fetişler, Düşman İmgeleri (İstanbul: İletişim): 425-458.
  • Quayson, Ato (2000), Postcolonialism: Theory, Practice or Process? (Cambridge: Polity Press).
  • Rieffer, Barbara-Ann J. (2003), “Religion and Nationalism: Understanding the Consequences of a Complex Relationship”, Ethnicities, 3 (2): 215-242.
  • Riley, Dylan J. ve Manali Desai (2007), “The Passive Revolutionary Route to the Modern World: Italy and India in Comparative Perspective”, Comparative Studies in Society and History, 49 (4): 815-847.
  • Said, Edward W. (1979), Orientalism (New York, Toronto: Vintage Books).
  • Şaşmaz, Aytuğ (2013), “Ak Parti‟nin Eğitim Politikası Ne Yönde Değişiyor?”, Research Turkey, http://researchturkey.org/tr/to-which-direction-does-the-education-policy-of-ak-party-change/ (08.08.2015).
  • Spivak, Gayatri C. (1999), A Critique of Postcolonial Reason: Toward a History of the Vanishing Present (Cambridge, London: Harvard University Press).
  • Spivak, Gayatri C. (1987), In Other Worlds: Essays in Cultural Politics (London, New York: Routledge).
  • Taşkın, Yücel (2014), “Türk Sağı ve Aydınlar: Bir Aşk ve Nefret İlişkisini Anlamak”, Özkan Kerestecioğlu, İnci ve Güven Gürkan Öztan (Der.), Türk Sağı: Mitler, Fetişler, Düşman İmgeleri (İstanbul: İletişim): 407-421.
  • Tuğal, Cihan (2009), Passive Revolution: Absorbing the Islamic Challenge to Capitalism (Stanford: Stanford University Press).
  • Üstel, Füsun (2004), “Makbul Vatandaşın”ın Peşinde: II. Meşrutiyet’ten Bugüne Vatandaşlık Eğitimi (İstanbul: İletişim).
  • Uzgel, İlhan (2013), “AKP: Neoliberal Dönüşümün Yeni Aktörü”, Uzgel, İlhan ve Bülent Duru (Der.) AKP Kitabı: Bir Dönüşümün Bilançosu (Ankara: Phoenix): 11-39.
  • Weber, Eugene (1976), Peasants Into Frenchmen: The Modernization of Rural France, 1870-1914 (y.y.: Stanford University Press).
  • White, Jenny (2014), Muslim Nationalism and the New Turks (Princeton: Princeton University Press).
  • Yaşlı, Fatih (2015), “Türkiye'de Muhafazakar Anti-Kapitalizm: Nurettin Topçu”, Alternatif Politika, 7 (3): 645-664.
  • Yılmaz, Zehra (2015a), Dişil Dindarlık: İslâmcı Kadın Hareketinin Dönüşümü (İstanbul: İletişim).
  • Yılmaz, Zehra (2015b), “The Akp and Its Family Policy in the Re-establishment Process of Authoritativeness in Turkey”, Karakoç, Jülide (Der.), The Authoritarinism in the Middle East (Hampshire: Palgrave Macmillan): 150-171.
  • “Erdoğan Neden 3 Çocuk İstediğini Açıkladı?”, Milliyet, 13.02.2015.
  • “Erdoğan'ın Genel Başkan Olarak Son Konuşması”, Hürriyet, 27.08.2014.
  • “Başbakan Erdoğan Bitlis'te Konuştu,” Hürriyet, 18.11.2011.
  • “30 Mart Balkon Konuşması”, Hürriyet, 31.03.2014.
  • “Bu Hükümet AK Parti Öncülüğünde Kurulacak”, Hürriyet, 18.07.2015.
  • “Erdoğan: Ne Mutlu Şehit Ailesine”, Cumhuriyet, 16.08.2015.
  • “Başbakan: „2011‟de Ustalık Dönemi Başlayacak”, Hürriyet, 03.04.2011.