Gizli soruşturmacı görevlendirilmesi

Günümüzde gittikçe artan ve karmaşıklaşan örgütlü suçlar karşısında hem delil toplama hem de örgütlü suçlulukla mücadelede klasik koruma tedbirlerinin yeterli olmadığı anlaşılmıştır. Bu nedenle birtakım gizli koruma tedbirlerine ihtiyaç duyulmuştur. Söz konusu gizli koruma tedbirlerinden birisi de gizli soruşturmacı görevlendirilmesidir. Gizli soruşturmacı görevlendirilmesi, hukukumuzda ilk defa mülga 4422 sayılı Kanunda düzenlenmiştir. Adli kolluk faaliyetleri kapsamında bir koruma tedbiri olarak 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nda düzenlenen bu tedbirin uygulanma koşulları öğreti ve yargı kararlarında tartışılmıştır. Bunun yanı sıra, gizli soruşturmacı görevlendirilmesi tedbirinin 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’ndaki düzenlemesi, pek çok açıdan eleştiriye açık durumdadır. Bu çalışmada, gizli soruşturmacı görevlendirilmesi tedbirinin hukuki niteliği değerlendirildikten sonra, gizli soruşturmacı kavramı ile benzer kavramlar arasındaki farklar açıklanacaktır. Daha sonra gizli soruşturmacı görevlendirilmesi tedbirinin uygulanma koşulları doktrinde yer alan farklı görüşler çerçevesinde ele alınacak ve tedbirin teori ile uygulamada yarattığı sorunlar ortaya konulmaya çalışılacaktır. Düzenlemenin uygulamada yarattığı sorunların anlaşılabilmesi amacıyla konuyla ilgili verilmiş olan yargı kararları aktarılacak ve yeri geldikçe sorunlara ilişkin çözüm önerilerine de yer verilecektir

Confidential Investigator Appointment

In the presence of increasingly complex and organized crimes today, it has been understood that the conventional measures both in collecting evidence and in fighting organized crime are not sufficient. Thus some secret measures have been needed. One of the such secret measures is confidential investigator appointment. The confidential investigator appointment was arranged in our law for the first time in Law No. 4422. The conditions for the implementation of this measure which is arranged in the Code of Criminal Procedure No. 5271 as a measure within the scope of judicial police activities have been discussed in doctrine and judicial decisions. Besides the provision of the confidential investigator appointment measure in the Code of Criminal Procedure No. 5271 is open the criticism in many aspects. In this study after the evaluation of the legal nature of the confidential investigator appointment, the difference between the concept of a confidential investigator and the similar concepts will be explained. Then the conditions for the implementation of the confidential investigator appointment will be handled within the scope of the different opinions in doctrine and problems that the measure creates with the theory and the practice will be tried to be revealed. In order to understand the problems created by the measure in practice judicial decisions regarding the issue will be given and suggestions for the solution to the problems will also be included

___

  • ALACAKAPTAN Uğur: “Çıkar Amaçlı Suç Örgütü Kurma Suçu”, in. Prof. Dr. Çetin Özek Armağanı, B. 1, İstanbul 2004, s. 45-60.
  • AYDIN Devrim: Ceza Muhakemesinde Deliller, B. 1, Ankara 2014.
  • CENTEL Nur: “6352 Sayılı Kanun’la Kurulan Özel Görevli Ağır Ceza Mahkemeleri”, in. Prof. Dr. Nevzat Toroslu’ya Armağan, C. 1, Ankara 2015, s. 245-269.
  • CENTEL Nur – ZAFER Hamide: Ceza Muhakemesi Hukuku, B. 10, İstanbul 2013.
  • DONAY Süheyl: Güncelleştirilmiş Ceza Yargılaması Hukuku, B. 1, İstanbul 2015.
  • ERDEM Mustafa Ruhan: Ceza Muhakemesinde, Organize Suçlulukla Mücadelede Gizli Soruşturma Tedbirleri, B. 1, Ankara 2001.
  • HAFIZOĞULLARI Zeki – KURŞUN Günal: “Türk Ceza Hukukunda Örgütlü Suçluluk”, in. TBBD, S. 71, Y. 2007, s. 25-80.
  • HAFIZOĞULLARI Zeki – ÖZEN Muharrem: Türk Ceza Hukuku Özel Hükümler Topluma Karşı Suçlar, B. 1, Ankara 2012.
  • IŞIK Mehmet: “Gizli Soruşturmacı Görevlendirilmesi”, in. TBBD, S. 110, Y. 2014, s. 383-398.
  • MERAN Necati: Ceza ve Hukuk Davalarında Yasak Delil İletişimin Denetlenmesi Gizli Soruşturmacı ve Teknik Takibin Hukuki Boyutu, B. 3, Ankara 2015.
  • NUHOĞLU Ayşe: “Gizli Soruşturmacı Görevlendirilmesi”, in. Ord. Prof. Dr. Sulhi Dönmezer Armağanı, C. 2, Ankara 2008, s. 1057-1067.
  • ÖZBEK Veli Özer: Organize Suçlulukta Mücadelede Kullanılan Gizli Görevlinin Cezalandırılabilirliği, B. 1, Ankara 2003. (Gizli Görevlinin) Gerektirdiği Suçlar Bakımından
  • ÖZBEK Veli Özer: “Türk Hukuku’nda Gizli Soruşturmacının Ceza Sorumluluğu”, in. CHKD, C. 2, S. 1-2, 2014, s. 135-155. (Gizli Soruşturmacının)
  • ÖZBEK Veli Özer – KANBUR Mehmet Nihat – DOĞAN Koray – BACAKSIZ Pınar – TEPE İlker: Ceza Muhakemesi Hukuku, B. 6, Ankara 2014.
  • ÖZEN Muharrem: “Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi Kararları Işığında Gizli Tanıklık Üzerine Değerlendirmeler”, in. Ankara Hukuk Toplantıları Ceza ve Ceza Muhakemesi Hukuku Düzenlemeleri ve Uygulamalarına İlişkin Genel Değerlendirmeler, Ankara 2011, s. 57-84.
  • ÖZTÜRK Bahri – TEZCAN Durmuş – ERDEM Mustafa Ruhan – SIRMA Özge – SAYGILAR KIRIT Yasemin – ÖZAYDIN Özdem – ALAN AKCAN Esra – ERDEN Efser: Nazari ve Uygulamalı Ceza Muhakemesi Hukuku, B. 9 Ankara 2015.
  • PLAGEMANN Gottfried: “Alman Hukukunda Gizli Soruşturmacının Kullanılması ve Gizli Soruşturmacının Yetkileri”, in. CHKD, C. 2, S. 1- 2, Y. 2014, s. 157-187.
  • ŞAHİN Cumhur: Ceza Muhakemesi Hukuku I, B. 6, Ankara 2015.
  • ŞEN Ersan: “Gizli Soruşturmacı Tanık Olarak Dinlenebilir mi?”, in. Yorumluyorum-V, B. 1, Ankara 2014, s. 173-182. (Tanık Olarak)
  • ŞEN Ersan: Türk Hukuku’nda Telefon Dinleme Gizli Soruşturmacı X Muhbir, B. 5, Ankara 2011. (X Muhbir)
  • TAMÖZ Mehmet – KOCABEY Hüseyin: Türk Hukukunda Telekomünikasyon Yoluyla Yapılan Önleme ve Adli Amaçlı İletişimin Denetlenmesi Gizli Soruşturmacı Görevlendirilmesi Teknik Araçlarla İzleme, B. 1, Ankara 2009.
  • TANER Fahri Gökçen: “Terörle Mücadele Kanunun’dan 6545 Sayılı Kanun Sonrası Sulh Ceza Hakimliğine-Soruşturma Evresine Özgülenmiş Hakimlik Makamı”, in. Prof. Dr. Nevzat Toroslu’ya Armağan, C. 2, Ankara 2015, s. 1071-1092.
  • TAŞKIN Ozan Ercan: Kışkırtıcı Ajan, B. 1, Ankara 2011.
  • TOROSLU Nevzat – FEYZİOĞLU Metin: Ceza Muhakemesi Hukuku, B. 13, Ankara 2014.
  • ÜNVER Yener – HAKERİ Hakan: Ceza Muhakemesi Hukuku, B. 10, Ankara 2015.
  • YAŞAR Osman: Ceza Muhakemesi Kanunu, C. 2, B. 1, Ankara 2011.
  • YENİSEY Feridun – NUHOĞLU Ayşe: Ceza Muhakemesi Hukuku, B. 3, Ankara 2015.
  • YENİSEY Feridun – OKTAR Salih: Alman Ceza Muhakemesi Kanunu Strafprozeßordnung (StPO), B. 2, İstanbul 2015.
  • YERDELEN Erdal: Soruşturma ve Koruma Tedbirleri, B. 1, Ankara 2006.
  • YURTCAN Erdener: CMK Şerhi, B. 6, Ankara 2013.
  • YÜKSEL Göksel: “5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu Çerçevesinde ‘Gizli Soruşturmacı Görevlendirilmesi’”, in. ABD., 2011/3, s. 288-297.
  • Yararlanılan İnternet Siteleri
  • http://www.istanbulbarosu.org.tr
  • http://www.kazanci.com
  • KISALTMA CETVELİ ABD. AIHM AIHS B. bkz. C. CD. CGK. CHKD CMK CMUK dn. E. in. K. m. s. S. TBBD TCK vd. vs. Y. : Yıl