TÜRKİYE’DE KAMU PERSONELİNİN VERİMLİLİĞİNİN ARTTIRILMASINDA HUKUKİ ARAÇLAR ve YARGI KARARLARI

Toplumsal yaşamın huzur içinde devam etmesi ve bu suretle idarenin varlık sebebinin gerçekleşmesi için, kamu hizmetlerinin aksamadan yürütülmesi gerekmektedir. Kamu hizmetlerinin doğru şekilde ve zamanında ifa edilmesi ise, kamu personelinin çalışmalarından beklenen verimin alınmasına bağlıdır. Ne var ki ülkemizde kamu personelinin istenilen verimlilikte çalışmaması kimi zaman yakınma konusu olmakta ve hukuk kurallarının yetersizliği ile yargı kararları, bu durumun sebepleri arasında değerlendirilebilmektedir. Bu çerçevede bu makale ile “kamu personelinin verimliliğinin arttırılması konusunda ulusal mevzuat hükümlerinin yeterli olup olmadığı” incelenerek, “mevcut hukuk kuralları ile yargısal kararların, kamu personelinden beklenen verimin sağlanmasında gerçekten olumsuz bir rol oynayıp oynamadığı” sorusu cevaplandırılmaya çalışılmaktadır

Anahtar Kelimeler:

Kamu personeli, verimlilik, kamu personeli güvenceleri, kamu personeline ilişkin mevzuat hükümleri, kamu personeline ilişkin yargı kararları

LEGAL INSTRUMENT AND VERDICT RELATED TO ENHANCING THE EFFICIENCY OF CIVIL CERVANT IN TURKEY

For a sustained social life in peace in this wise to fulfi ll the purpose of existing of administrative authority, the public services must be carried out without a hitch. However in our country, inadequacy of civil servant sometimes becomes the issue of complaint and inadequacy of legal rules and verdict may be evaluated as one of the reason of this kind of complaint in fact. In this frame, this article aims to answer these two question; the legislation is suffi cient for enhancing the effi ciency of civil servant in Turkey or not behind this is it possible to evaluate the legal rules and verdict as a reason of ineffi ciency of civil servant

Keywords:

Civil Servant, Effi ciency Of Civil Servant In Turkey, İndemnity of Civil Servant, Legislation Related to Civil Servant, Verdict Related to Civil Servant,

PDF

___

AKBULUT Emre. Kanunî İdare İlkesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul, 2013.
AKYILMAZ Bahtiyar, SEZGİNER Murat, KAYA Cemil. Türk İdare Hukuku. 1. Baskı. Ankara: Seçkin Yayıncılık, 2009.
DEMMKE Christoph. Civil Services in the EU of 27 – Reform Outcomes and the Future of the Civil Service. EIPASCOPE (European Institute of Public Administration Scope), 2010/2, syf.5 vd. (http://www.eipa.eu/ en/eipascope/).
GÖZLER Kemal. Hukuka Giriş. 3. Baskı. Bursa: Ekin Kitabevi, 2006.
GÖZÜBÜYÜK A. Şeref. Yönetsel Yargı. 15. Baskı. Ankara: Turhan Kitabevi, 2002.
GÖZÜBÜYÜK A. Şeref, TAN Turgut. İdare Hukuku Cilt I Genel Esaslar. 5. Baskı. Ankara: Turhan Kitabevi, 2007.
GÜLAN Aydın. Kamu Hizmeti Kavramı. İdare Hukuku ve İlimleri Dergisi, Yıl 9, S:1-3, 1988, syf.147 vd.
GÜNDAY Metin. İdare Hukuku. 9. Baskı. Ankara: İmaj Yayınevi, 2004.
GÜRAN Sait. Anayasanın 128. ve 129. Maddeleri Yönünden Kamu Görevlileri, Bakanların Durumu. Anayasa Yargısı, Cilt 1, 1984, syf.193 vd.
GÜNEŞ Turan. Türk Pozitif Hukukunda Yürütme Organının Düzenleyici İşlemleri. Ankara: AÜSBF Yayınları, 1965.
KAMAN KARAN Nur. Devlet Memurluğunun Sona Ermesi. 1. Baskı. Ankara: Seçkin Yayıncılık, 2003.
LINNA Paula, PEKKOLA Sanna, UKKO Juhani, MELKAS Helina. Defining and Measuring Productivity in the Public Sector: Managerial Perceptions. International Journal of Public Sector Management, Vol. 23, No:3, 2010, syf.300 vd. (http://www.emeraldinsight.com/0951- 3558.htm).
OECD, Measuring Productivity – Measurement of Aggregate and Industry Level Productivity Growth. OECD Manual, 2001, (http:// www.oecd.org/std/productivity-stats/2352458.pdf).
SAYAN İpek Özkal, KÜÇÜK Aziz. Türkiye’de Kamu Personeli İstihdamında Dönüşüm: Sağlık Bakanlığı Örneği, AÜSBF Dergisi. Cilt 67, No:1, 2012, syf.171 vd.
YAYLA Yıldızhan. İdare Hukuku. 1. Baskı. İstanbul: Beta Basım, 2009.
YILDIRIM Turan, KARAN Nur. İdare Hukuku I. 1. Baskı. İstanbul: XII Levha Yayıncılık, 2009.