PİRİT KÜLÜ UYGULANMIŞ TORF ORTAMINDA EDTA’NIN PİRİT KÜLÜNDEN SERBESTLENEN Fe-Mn-Zn KAPSAMINA VE YETİŞTİRİLEN MISIR BİTKİSİNİN GELİŞMESİNE ETKİLERİ

Bu çalışmanın amacı, pirit külü verilmiş torf ortamında ekimden önce uygulanan EDTA’nın pirit külünden serbestlenen Fe-Mn-Zn kapsamına ve bu ortamda yetiştirilen mısır bitkisinin gelişmesine etkilerini incelemektir. Pirit külü uygulanmış ortamda 0-12,5-25-50-100-200-400 ve 800 ppm dozlarında uygulanan EDTA ortamda piritten serbestlenen Mn ve Zn kapsamına etkisinin olmadığı, ancak EDTA dozu arttıkça ortamda piritten serbestlenerek şelatlanan Fe miktarının artması sebebiyle suda çözünebilir Fe miktarı önemli derecede artmıştır. Aynı şekilde EDTA’nın artan dozlarına paralel olarak suda çözünebilir Fe miktarı arttıkça ortamda yetiştirilen mısır bitkisinin gerek sap ve gerekse kök kuru madde miktarları Fe toksisitesi nedeniyle önemli ölçüde azalmıştır. Sonuç olarak, mısır bitkisinde Fe toksisitesine neden olunmaması için pirit külü verilmiş torf ortamında EDTA dozunun 50 ppm olması gerektiği ortaya konulmuştur. Pirit külü bulunan bitki yetiştirme ortamlarında EDTA kullanılacaksa, aşırı miktarda şelatlanan demir nedeniyle bitki gelişiminin zarar görmemesi için EDTA dozlarının iyi ayarlanması gerektiği sonucuna varılmıştır

PİRİT KÜLÜ UYGULANMIŞ TORF ORTAMINDA EDTA’NIN PİRİT KÜLÜNDEN SERBESTLENEN Fe-Mn-Zn KAPSAMINA VE YETİŞTİRİLEN MISIR BİTKİSİNİN GELİŞMESİNE ETKİLERİ

Bu çalışmanın amacı, pirit külü verilmiş torf ortamında ekimden önce uygulanan EDTA’nın pirit külünden serbestlenen Fe-Mn-Zn kapsamına ve bu ortamda yetiştirilen mısır bitkisinin gelişmesine etkilerini incelemektir. Pirit külü uygulanmış ortamda 0-12,5-25-50-100-200-400 ve 800 ppm dozlarında uygulanan EDTA ortamda piritten serbestlenen Mn ve Zn kapsamına etkisinin olmadığı, ancak EDTA dozu arttıkça ortamda piritten serbestlenerek şelatlanan Fe miktarının artması sebebiyle suda çözünebilir Fe miktarı önemli derecede artmıştır. Aynı şekilde EDTA’nın artan dozlarına paralel olarak suda çözünebilir Fe miktarı arttıkça ortamda yetiştirilen mısır bitkisinin gerek sap ve gerekse kök kuru madde miktarları Fe toksisitesi nedeniyle önemli ölçüde azalmıştır. Sonuç olarak, mısır bitkisinde Fe toksisitesine neden olunmaması için pirit külü verilmiş torf ortamında EDTA dozunun 50 ppm olması gerektiği ortaya konulmuştur. Pirit külü bulunan bitki yetiştirme ortamlarında EDTA kullanılacaksa, aşırı miktarda şelatlanan demir nedeniyle bitki gelişiminin zarar görmemesi için EDTA dozlarının iyi ayarlanması gerektiği sonucuna varılmıştır.

___

Alparslan, M., A. Güneş ve A. İnal, 1998. Deneme Tekniği A.Ü. Ziraat Fakültesi Yayın No:1501. Ankara.

Blaylock, M.J., D.E. Salt, S. Dushenkov, O. Zakharova, C. Gussman, Y. Kapulink, B.D. Ensley, I. Raskin, 1997. Environ. Sci. Technol. 31: 860-865

Ebbs, S.D., L.V. Kochian, 1998. Environ. Sci. Technol. 32: 802-806

Epstein, A., C. Gussman, M. Blaylock, U. Yermiyahu, J. Huang, Y. Kapulnik, C. Orser, 1999. Plant Soil 208 (1) 87-94

Harris, C.D., 1994. Analitik Kimya. Ed. G. Sommer, G.Ü. Gazi Büro Kitapevi. Ankara

Huang, J.W. ve S.D. Cunningham, 1996. New Phytol. 134: 75-84

Huang, J.W., J. Chen, W.R. Berti, S. D. Cunningham, 1997. Environ. Sci. Technol. 31: 800-805

Kacar, B., 1994. Bitki ve Toprağın Kimyasal Analizleri: III Toprak Anaizleri. A.Ü. Ziraat Fakültesi Eğitim, Araştırma ve Geliştirme Vakfı Yayınları No:3 Ankara

Korkmaz, A., 1982. Asit Toprakta Mısır Bitkisinin Demir Bileşiklerinden Yararlanması Üzerine Kirecin Etkileri. Doktora tezi. A.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü. Ankara

Labuschange, P., Eicker, A., Van Greuning, M., 1995. Casing Mediums for Agaricus Bisporus Cultivation in South Africa: a preliminary report. In: Elliott, T.J. (Ed), Mushroom Science XIV, Science and Cultivation of Edible Fungi, Vol. 1. Balkema Rotterdam, pp. 339-344.

Lie, T.A. ve S. Brotonegoro, 1969. Inhibition of Root- Nodule Formation in leguminous Plants by EDTA. Plant and Soil XXX, No:2 S.339-342

Weinstein, L. H., 1956. Contr. Boyce Thompson Inst. 18, 357-370.

Yurtsever, N., 1984. Deneysel İstatistik Metotları. Tarım Orman ve Köyişleri Bakanlığı Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğü. Toprak ve Gübre araştırma Enstitüsü Müdürlüğü Yayınları. Genel Yayın No: 121 Teknik Yayın No: 56 Ankara.