Mümtaz KİBAR, Günay ERPUL, İlhami BAYRAMİN, Tülay TUNÇAY

Kırşehir Çiçekdağ tarım işletmesi topraklarının kalite durumlarının belirlenmesi

Bu çalışmanın amacı Kırşehir- Çiçekdağ Tarım İşletmesi topraklarının Parametrik Yöntem kullanılarak kalite durumlarının belirlenmesidir. Parametrik Yöntemde toprakların bünye, tuzluluk, alkalilik, toprak pH’sı, toprak yapısı, kireç içeriği, katyon değişim kapasitesi, verimlilik gibi bazı fiziksel ve kimyasal özellikleri ile haritalama birimlerinin eğim, derinlik, taşlılık, çakıllılık, kayalılık, erozyon, drenaj ve yağış gibi çevresel özellikleri kullanılmıştır. Kullanılan parametreler, işletme topraklarının 1/5000 ölçekli detaylı toprak etüt haritalama çalışmalarından hazırlanan sayısal toprak veri tabanı ve sayısal yükselti modelinden elde edilmiştir. Elde edilen verilere göre, çalışma alanının % 75,26’sı (1262,921 ha) tarımsal yönden ve kalite özellikleri bakımından çok iyi ve iyi (S1 ve S2) sınıfına dâhil edilmiştir. Çalışma alanı topraklarının % 23,45’i (393,62 ha) orta (S3) sınıfına dâhil edilirken, % 1,28’i (21,50 ha) tarımsal kullanıma uygun olmadığı bulunmuştur. Bu araştırmada parametrik yöntem arazi değerlendirme çalışmasında başarıyla kullanılmıştır.

Determination and of soil properties of Kirşehir Çiçekdağ farm state soils

The aim of this study is to determine soil quality of the Kırsehir - Çiçekdağ Farm State Soils using parametric method. In parametric method, some physical and chemical characteristics of the soils such as texture, salinity, alkalinity, soil reaction, structure, carbonate content, cation exchange capacity, soil fertility, and some soil environmental properties of the soil mapping units such as slope, stoniness, rock fragments, gravel contents, erosion, drainage and precipitation were used. These parameters were obtained from 1:5000 scaled digital soil databases and digital elevation model of the Kırsehir - Çiçekdağ Farm State Soils. Results showed that, most soils in the study area, 75.26% (1262.921 ha), was classified as very good and good suitabile classes (S1 and S2) while 23.45% (339 ha) of the soils was moderately suitable in terms of agricultural use and quality. Only, % 1.28 (21 ha) of the study area soils was not suitable for the agricultural use. In this research, parametric method was successfully used in land evaluation study.

PDF

___

Beek, K.S. 1978. Land Evaluation for. Agricultural Development International Institute for Land Reclamation and Improvement/ILRI. Publication 23, Wageningen, The Nederlands, 333 p.
Brabyn, L. 1998. GIS Analyses of Macro Landform. Presented at SIRC 98- The 10th Annual Colloquium of the Spatial Information Research Centre, University of Otago, Dunedin, New Zealand 16-19 November 1998.
Cangir, C. ve Boyraz, D. 2002. The complex Square Root Parametric System for Land Evaluation Method on Soils of The Thrace Region, International Conference on Sustanable Land Use and Management, 10-13 June, Çanakkale, Turkey, page: 434-436.
Dengiz, O., Đ, Bayramin. ve M. Usul. 2005. Kahramanmaraş Tarım işletmesi Topraklarının Parametrik Yöntemle Kalite Durumlarının Belirlenmesi. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi, Tarım Bilimleri Dergisi, 2005, 11(1) 45-50.
Dent, D. 1981. Soil Survey and Land Evaluation. George Allen and Unwin. London. 278p.
Dinç, U. ve Şenol, S. 1997. Toprak Etüd ve Haritalama. Ç. Ü. Ziraat Fakültesi Ders Kitapları Yayın No:50, Adana.
Erentöz, C. 1975. 1/ 500.000 ölçekli Türkiye Jeoloji Haritası. MTA Ankara.
FAO. 1977. A Framework for Land Evaluation. Institute for Land Reclamation and Improvement/ILRI. Publication 22, Wageningen, The Nederland’s, 87 p.
Jenny, H. 1980. The soil resource: Springer- Verlag, Newyork, 377 p.
Keskin, S. ve Yüksel, M. 1998. Ankara Zir Vadisi ve Yakın Çevresinin Arazi Kullanım Planlaması. M. Şefik Yeşilsoy International Symposium on Arid Region Soil. Menemen- Đzmir (457- 463).
Larson, W. E. and Pierce, F. J. 1991.Conservation and enhancement of soil quality. P. 175-203. In Evaluation for sustainable land management in the developing world. IBSRAM Proc., 12th, Bangkok, Thailand. Vol. 2. 2. Int. Board for Soil Res. And Manage., Jatujak, Thailand.
Munsuz, N., Ünver, Đ. ve Çaycı, G.1999. Türkiye Suları. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Ders Kitabı: 459, Yayın No: 1505, 479 sayfa, Ankara.
Natural Research Council. 1993. Soil and Water Quality. An agenda for Agriculture. Natl. Acad. Press, Washington,DC.
Özbek, H., U, Dinç., A, Berkman., S, Senol. ve S, Kapur. 1979. Tarım Toprakları ve Endüstri İlişkileri. Çukurova’ da Endüstrinin Kapladığı Tarım Toprakları ve Sorunları Üzerine Bir Araştırma. Toprak İlmi Derneği 7. ve 8. Bilimsel Toplantı Tebliğleri. Yayın no:3, Ankara.
Pierce, F.J. and W.E. Larson. 1993. Developing criteria to evaluate sustainable land management. p. 7-14. In: J. M. Kimble (ed), Proceedings of the Eighth International Soil Management Workshop: Utilization of Soil survey Information for Sustainable Land Use, May 3, 1993. USDA Soil Conservation Service, National Soil Survey Center, Lincoln, NE.
Riquier, J. 1972. A mathematical model for calculation of agricultural productivity in terms of parameters of soil anc climate. Paper AGL: 14.Sept.1972, p:9. FAO.
Soil Survey Division Staff. 1993. Soil Survey Manuel. USDA Handbook No.18. Washington DC.
Thornthwaite, C.W. 1948. An approach to a rational classification of climate. Geographiccal Review 38: 55-94.
Tunçay, T., Bayramin, İ. 2010. Çiçekdağ- Kırşehir Tarım İşletmesi Topraklarının Detaylı Etüt ve Haritalanması, Anadolu J. Agric. Sci., 25(1):53-60 25 (1), 53-60, Samsun.