HOLİSTİK BAKIMIN BİR BOYUTU: SPİRİTUALİTE, DOĞASI ve HEMŞİRELİKLE İLİŞKİSİ

Öz Spiritulite insanın doğuştan var olan yönüdür. Spiritualiteye ilgi ikinci dünya savaşından sonra artmıştır. Spiritualiteye ilgi artmış olmakla birlikte kavramın doğasının büyük ölçüde soyut ve bireysel olmasından dolayı tanımı ile ilgili bir fikir birliği bulunmamaktadır. Aynı zamanda spiritualite, geçmişte genellikle geleneksel dini grup üyeleri tarafından konuşulan bir kavram olması nedeniyle din ile karıştırılan bir kavram olmuştur. Spiritual hemşirelik bakımı fiziksel hastalıklar, emosyonel stres ya da ölüm gibi akıl, beden ve ruh arasında uyumsuzluk yaşadığında bireyin spiritual baş etme stratejilerini ve yaşam kalitesini artırır. Bu nedenle spiritual uygulama girişimlerinin hasta bakımının ayrılmaz bir tamamlayıcısı olduğu vurgulanmaktadır. Ancak hemşirelerin bakımın spiritual alanına ilişkin eğitim ve deneyim eksikliği, hemşirelerin kendi spiritual ve kültürel inançları, çalışma ortamının uygun olmaması ve görev merkezli çalışma gibi faktörler spiritual bakım uygulamasını etkileyebilir ve ihmal edilmesine neden olabilir. Bu makalede spiritualite kavramının doğası, insan sağlığı üzerindeki yararları ile hemşirelikte spiritual bakım kavramında yer alan girişimler ve engeller açıklandı.