CERRAHİ HASTALARINI BEKLEYEN BİR RİSK: Düşmeler, Nedenleri ve Önlemler

Öz Hasta güvenliğini tehdit eden durumlar arasında düşmeler önemli bir yere sahiptir. Hastanın kendi bireysel özellikleri ve çevresel faktörlerin yanı sıra, birçok sağlık sorunu ve tedavi şekli de düşme riskini artırabilir. Özellikle cerrahi süreçte tanı işlemleri, anksiyete, anestezikler, sıvı elektrolit denge değişiklikleri düşmeye neden olabilen durumlardır. Bu makalede cerrahi hastalarında ameliyat öncesi, sırası ve sonrası cerrahi sürece, hastaya ve çevresel etkenlere ait düşme nedenlerine ve önlemlere yer verildi.

Anahtar Kelimeler:

Cerrahi, düşmeler, hasta güvenliği

PDF

___

………. (2003). American Medical Directors Association American Medical Directors Association’s Clinical Practice Guidelines, Fall and Fall Risk Assesment Form, ABD. http://www.amda.com ; 2007. (Erisim: 10 Ocak 2008)

……….. (2007). Falls Toolkit. http://www.patientsafety.org ; 2007.

……….. Joint Commission on Accredititation of Healthcare Organizations Sentinel Event Hotline, http:// www.jointcommission.org (Erisim: 10 Aralik 2007)

Albayrak A, Uçak HE, Erkal S (2006). Serebrovasküler Hastaliklarda Hemsirelik Bakimi. Nörolojik Bilimler Hemsireligi, Alter Yayincilik, Ankara s: 150-170.

Cosar A (2003). Diyabet ve anestezi. Anestezi Dergisi 11(3): 167-176.

Çapaci K (2007). Inmede düsme ve kiriklar. Türk Fizik Tip Rehabilitasyon Dergisi 53(1): 7-10.

Demir F (2007). Cerrahide hasta güvenligi. Türk Cerrahi ve Ameliyathane Hemsireligi Kongre Kitabi, Ege Üniversitesi Basimevi, Izmir.

Erbil Y (2006). Düsmeler. Dahiliye Tani ve Tedavi, Nobel Tip Kitabevi, Istanbul.

Gemalmaz A, Disçigil G, Basak O (2004). Huzurevi sakinlerinin yürüme ve denge durumlarinin degerlendirilmesi. Türk Geriatri Dergisi 7(1): 41-44.

Hausdorff J, Herman T, Baltadjieva R et al. (2003). Balance and gait in older adults with systemic hypertension. The American Journal of Cardiology 91(5): 643-645.

Hitcho E, Krauss J, Birge S (2004). Characteristic and circumstances of falls in a hospital settings. Journal of General Internal Medicine 19(2): 732-739.

Isik A, Mas R, Doruk H et al. (2006). Geriatrik olgularda düsmelerin degerlendirilmesi. Türk Geriatri Dergisi 9 (1): 45-50.

Karatas G, Maral I (2001). Ankara-Gölbasi ilçesinde geriatrik popülasyonda 6 aylik dönemde düsme sikligi ve düsme için risk faktörleri. Gazi Üniversitesi Fiziksel Tip ve Rehabilitasyon Geriatri Dergisi 4(4): 152-158.

Lambert L, Wood J, Kowanko I et al. (1998). Falls in Hospitals. The Joanna Briggs Institute for Evidence Based Nursing 2(2), 1-6.

Leipzig R, Cumming R, Tinetti M (1999). Drugs and falls in older people psychotropic drugs. Journal of Geriatric Society 47(1): 9-30.

Mansoor G (2006). Aorthostatic hypotension due to autonomic disorders in the hypertension clinic. American Journal of Hypertension 19(1): 319-326.

Nnodim J, Alexander N (2005). Assessing falls in older adults. Journal of Geriatrics 60(1): 8-24.

Ögün B (2008). Ameliyathanede hasta güvenliginin incelenmesi. Yayimlanmis Yüksek Lisans Tezi , Marmara Üniversitesi Saglik Bilimleri Fakültesi, Istanbul.

Sclater A, Alagiakrishnan K (2004). Orthostatic hipotension. Journal of Geriatrics 59(8): 22-27.

Soyuer F, Soyuer A, Öztürk A (2006). Kronik inmede düsmeyi etkileyen faktörler. Türk Serebrovasküler Hastaliklar Dergisi 12(3): 83-87.

Sulla S, Myler E (2007). Falls prevention at mayo clinic rochester. Journal of Nurse Care 22(2): 138-144.

Türk G, Eser I (2007). Ortostatik Hipotansiyonun Önlenmesi. Cumhuriyet Üniversitesi Hemsirelik Yüksek Okulu Dergisi 11(1): 32-36.

Yilmaz A, Gök H (2006). Propriyosepsiyon ve propriyoseptif egzersizler. Romatizma Dergisi 21(2): 6-23.