Türk Sosyal Karakteri Üzerine Kuramsal Bir Çalışma

Sosyal Karakter, bir toplumda yaşayan insanların öğrenme ve etkileşimyoluyla kendi kültürlerinden kişiliklerine aktardıkları ortak değer ve anlayışbiçimleridir. Türk kültürünün zihindeki biçimlenmesi olan Türk sosyalkarakteri, toplumdaki ilişkiler ve iş yapış tarzlarında kendini göstermektedir.Bu çalışmada, yönetim-kültür ilişkisinde bugüne kadar detaylı çalışmayapılmamış olan ‘Türk sosyal karakteri” incelenmiştir. Özellikle Türk sosyalkarakterinin, yönetim ve toplumsal gelişim süreçlerine frenleyici etkisi olanözellikleri irdelenmiştir.

A Theoretical Study on Turkish Social Character

Social character is a common value and form of understanding of people who lives in a society transferred from their own culture to their personalities by learning and interaction. Turkish social character, which is the form of Turkish culture in the mind, shows itself in relations and way of doing business. In this study, Turkish social character in managementculture relationship, which has not been studied in details till today, has been analyzed. Specifically, the attributes of Turkish social character that have restraining effect on managerial and social development processes are examined.

PDF

___

BABAN, C. (1970). Politika galerisi, büstler ve portreler. İstanbul: Remzi, s. 296’dan aktaran Bozkurt, F. (2014). Türk imgesi tuttum aynayı yüzüme. İstanbul: Kaynak Yayınları.
BALTAŞ, A. (2005). Ekip çalışması ve liderlik. (6. Baskı). İstanbul: Remzi Kitabevi.
BOZKURT, F. (2014). Türk imgesi tuttum aynayı yüzüme. İstanbul: Kaynak Yayınları.
CHELARIU, C. BRASHEAR, T. G. OSMONBEKOV, T. & ZAIT, A. (2008). “Entrepreneurial propensity in a transition economy: Exploring micro-level and mesolevel cultural antecedents.” Journal of Business and Industrial Marketing, 23(6), 405- 415.
DANESH, Hossan, B. (1978). “The authoritarian family and ıts adolescents”, Canadian Psychiatry Association Journal, 23(7), s. 479’dan aktaran, Kulaksızoğlu, A. (2001). Ergenlik psikolojisi. (4. Baskı). İstanbul: Remzi Kitabevi.
DURALI, Ş. T. (2018). Omurgasızlaştırılmış Türklük. (7. Baskı). İstanbul: Dergâh Yayınları.
ERGİN, M. (2013). Orhun abideleri. İstanbul: Hisar Yayınları.
ERGİN, O. (1977). Türkiye maarif tarihi. C. 4. İstanbul: Eser Matbaası.
ERGUN, D. (2000). Kimlikler kıskacında ulusal kişilik. Ankara: İmge Yayınevi.
FAZLIOĞLU, İ. (2017). Kendini bulmak. (5. Baskı). İstanbul: Papersense Yayınları.
FROMM, E. (1995). Çağımızın özgürlük sorunu. (3. Baskı). (Güvenç, B. Çev.). İstanbul: Gündoğan Yayınları.
GÖKA, E. (2006). Türk grup davranışı. Ankara: Aşina Kitaplar.
GÖKA, E. (2008). Türklerin psikolojisi. İstanbul: Timaş Yayınları.
GÖKA, E. (2009). Türklerde liderlik ve fanatizm. İstanbul: Timaş Yayınları.
GÖKA, E. (2010). Türk’ün göçebe ruhu. (2. Baskı). İstanbul: Timaş Yayınları.
GÜNEŞ, S. (2010). “Türk zekâsı ve girişimcilik”. Journal of World of Turks, 2(3), 256-277.
GÜRİZ, A. (2008). Atasözleri ve halk deyimleri ışığında Türk insanı. (2. Baskı). Ankara: Phoenix Yayınları.
GÜVENÇ, B. (1997). Türk kimliği. (5. Baskı). İstanbul: Remzi Kitabevi.
HOFSTEDE, G. & MCCRAE, R. R. (2004). “Personality and culture revisited: Linking traits and dimensions of culture.” Cross-Cultural Research, 38(1), 52-88.
HOTHAM, D. (2000). Türkler 2. (Kayabai, M. A. Çev.). İstanbul: Yenigün Haber Ajansı Basın ve Yayıncılık.
İNCEOĞLU, M. (2004). Tutum, algı ve iletişim. Ankara: Elips Kitap.
JEAN, F. D. (2009). Kültürelcilik: kişilik kültür tarafından oluşturulmuştur. (Journet, N. Ed.). Evrenselden özele kültür. (Sezen, Y. Çev.). içinde (s. 175-178 ). İstanbul: İz Yayınları.
KARTARI, A. (2014). Kültür, farklılık ve iletişim kültürlerarası iletişimin kavramsal dayanakları. İstanbul: İletişim Yayınları.
KATZ, L. (2018, Ağustos 19). Negotiating ınternational business turkey. http://www.leadershipcrossroads.com/mat/cou/Turkey.pdf, 1-10.
KUTLU, M. ( 2009). Huzursuz bacak. (4. Baskı). İstanbul: Dergâh Yayınları.
MİKUSCH, D. V. (2000). Gazi Mustafa Kemal, Asya ile Avrupa arasındaki adam. C. 4 (Erendor, E. N. Çev.). İstanbul: Cumhuriyet Gazetesi Yayınları.
ORTAYLI, İ. (2007). Tarihin sınırlarına yolculuk. (12. Baskı). İstanbul: Timaş Yayınları.
RUBIN, B. (1989). Istanbul ıntrıgues. New York: McGraw Hıll Publıshıng Company.
ROUX, J. P. (1991). Türklerin tarihi, Büyük Okyanus’tan Akdeniz’e iki bin yıl. (3. Baskı). (Üstün, G. Çev.). İstanbul: Milliyet Yayınları.
SARGUT, S. A. (2015). Kültürler arası farklılaşma ve yönetim. (4. Baskı). Ankara: İmge Kitabevi.
SAYAR, K. (2008). Merhamet. (2. Baskı). İstanbul: Timaş Yayınları.
SHİRER, W. (1970). Nazi İmparatorluğu 1. İstanbul: Ağaoğlu Yayınları, s. 165’den aktaran Bozkurt, F. (2014). Türk imgesi tuttum aynayı yüzüme. İstanbul: Kaynak Yayınları.
SIĞRI, Ü Tığlı & M. (2006). Hofstede’nin ‘belirsizlikten kaçınma’ kültürel boyutunun yönetsel-örgütsel süreçlere ve pazarlama açısından tüketici davranışlarına etkisi. Marmara Ü. İ.İ.B.F. Dergisi, 21(1), 327-342.
TAHİR, K. (1969a). Göl insanları. İstanbul: Bilgi Yayınevi.
TAHİR, K. (1969b). Esir şehrin insanları. İstanbul: Sander Yayınları.
TAHİR, K. (1977). Bir mülkiyet kalesi. 2. Cilt. İstanbul: Bilgi Yayınevi.
TAHİR, K. (2018). Yorgun savaşçı. (11. Baskı). İstanbul: İthaki Yayınları.
TEKİNALP, Ş. (2015). Aynadaki Türkler. İstanbul: Beta Yayınları.
TEZCAN, M. (1997). Türk kişiliği ve kültür kişilik ilişkileri. Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.
TOKTAMIŞOĞLU, M. (2004). Kot pantolonlu yönetici. (6. Baskı). İstanbul: Mediacat Kitapları.
TÜRKDOĞAN, O. (1996). Değişme kültür ve sosyal çözülme. İstanbul: Birleşik Yayıncılık.
ÜLGENER, S. F. (2006). Zihniyet ve din-İslam, tasavvuf ve çözülme devri iktisat ahlakı. İstanbul: Derin Yayınları.
ÜLSEVER, C. (2005). XXI. yüzyılda insan yönetimi. (3. Baskı). İstanbul: Alfa Yayınları.
VASSAF, G. (2008). Türkiye sen kimsin? (3. Baskı). İstanbul: İletişim Yayınları.
VASSAF, G. (2011, 11 Eylül) Türkiye’nin kompleksleri. Radikal Gazetesi, s. 9.
VİLLERS, J. (2007). Türkiye ve Türkler. (Olcaytu, N. Çev.). İstanbul: Hit Kitap.
YÖRÜKOĞLU, A. (1966). Çocuk yetiştirme ve ulusal karakter. İstanbul: Yeni Ufuklar Dergisi, 14(166), dan aktaran Tezcan, M. (1997). Türk kişiliği ve kültür kişilik ilişkileri. Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.