Giriş ve Amaç: Genotip 1b ile infekte kronik hepatit C'li hastalar, tedaviye yanıtı en düşük olan hasta grubunu oluştururlar. Ülkemizde de en sık genotip 1b ile infeksiyon görülmektedir. Yapılan çalışmalarda genotip 1b ile infekte kronik hepatit C'li hastaların tedavisi sonrası kalıcı viral yanıt oranı %45-55 arasında değişmektedir. Çalışmamızın amacı, genotip 1b ile infekte kronik hepatit C hastalarında tedaviye uyum, sık hasta takibi ve ilaç yan etkileriyle mücadelenin kalıcı viral yanıt üzerine olan etkisini değerlendirmektir. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya yaş ortalaması 48,48 ± 10,54 olan, 17'si kadın 4'ü erkek toplam 21 genotip 1b ile infekte kronik hepatit C hastası alınmıştır. Hastalara 48 haftalık peginterferon alfa-2a ve ribavirin tedavisi uygulanmıştır. İlaçlara bağlı yan etki gelişen hastalar, sıkı takibe alınarak mümkün olduğunca ilaç dozu azaltılmamaya çalışılmıştır. Doz azaltımı gerekse bile bu mümkün olduğunca minimum düzeyde yapılarak her fırsatta tekrar eski doza yükseltilmeye çalışılmıştır. Bulgular: Çalışma grubumuzda; erken virolojik yanıt %95,2, tedavi sonu yanıt %85,7, kalıcı viral yanıt %80,9 olarak saptanmıştır. Sonuç; kronik hepatit C'de tedaviye yanıtı en düşük olan genotip 1b ile infekte hastalarda tedaviye uyum, sık hasta takibi ve ilaç yan etkileriyle mücadelenin tedaviye yanıtı artıracağını düşünmekteyiz.

Background and Aim: Chronic hepatitis C patients who infected with genotype 1b consist the patient group which has the lowest response to therapy. Infection with genotype 1b is the most prevalent in our country. In several studies, the post-therapeutic sustained viral response rate of the chronic hepatitis C patients, infected with genotype 1b, is 45-55 %. Our study was done to evaluate the effect of compliance, frequent follow-up, struggle with drug side effects to sustained viral response in chronic hepatitis C infected with genotype1b. 21 chronic hepatitis C patients (17 female, 4 male) infected with genotype 1b were taken in this study. Material and Method: Peginterferon alpha-2a and ribavirin combination therapy was given to all patients for 48 weeks. Patients who experienced drug side effect were taken in close follow-up avoiding dose reductions as much as possible. When necessary, dose reductions were done as in minimal levels, then doses were increased to normal levels as soon as possible. Results: In our study group, early virological response was 95,2%, end of treatment response was 85,7% and sustained viral response was 80,9%. Conclusion: According to our results, we think that compliance, frequeny follow-up and struggle with drug side-effects will improve the therapy response in patient infected with genotype 1b which has the lowest response in chronic hepatitis C.