Evli Bireylerin Evlilik Uyumu ve Yaşam Doyumunun İncelenmesi

Araştırmanın amacı: evli bireylerin evlilik uyumu ve yaşam doyumunun incelenmesi olarak belirlenmiştir. Belirlenen araştırma amacına ulaşabilmek için nicel araştırma yöntemlerinden ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Belirlenen amaç doğrultusunda, öncelikle cinsiyet, yaş, yaşadığı yer, eğitim düzeyi, evlilik süresi, çocuk sayısı, aile gelir düzeyi gibi demografik değişkenler arasında evlilik uyumu, yaşam doyumu açısından anlamlı düzeyde bir fark olup olmadığı araştırılmıştır. İkinci olarak, evlilik uyumu, yaşam doyumu arasında anlamlı bir ilişki olup olmadığı sorusuna yanıt aranmıştır. Araştırmanın çalışma grubu Kırgızistan’ın farklı bölgelerinde yaşayan ve evliliklerinde en az bir yıl geçirmiş olan evli bireylerden oluşmaktadır. Araştırma 309 kadın ve 171 erkek olmak üzere 480 evli birey ile yürütülmüştür. Araştırmaya katılan evli bireylere araştırmacı tarafından oluşturulmuş Kişisel Bilgi Formu, geliştirilmesi ve uyarlanması Türkiye’de yapılmış Yenilenmiş Çift Uyum Ölçeği ve Yaşam Doyumu Ölçeği uygulanmıştır. Uygulamadan önce ölçek sahiplerinden gerekli izinler alınmış ve sonrasında kırgız kültürüne uyarlanmıştır. Elde edilen verilerin analizi için, bağımsız örneklem t-Testi, tek yönlü ANOVA, Pearson korelasyon katsayısı analizleri uygulanmıştır. Araştırma sonucunda, evli bireylerin evlilik uyumu cinsiyet ve evlilik süresine göre farklılaşırken, yaş ve çocuk sayısı değişkenlerine göre farklılaşmamaktadır. Yaşam doyumu ise, cinsiyet, yaş ve evlilik süresine göre farklılaşırken, çocuk sayısı değişkenine göre farklılaşmadığı saptanmıştır. Ayrıca, evlilik uyumu ile yaşam doyumu pozitif ve anlamlı ilişkinin olduğu saptanmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Evlilik, Evlilik Uyumu, Yaşam Doyumu

Keywords:

Evlilik Evlilik Uyumu Yaşam Doyumu Evlilik, Evlilik Uyumu, Yaşam Doyumu,

PDF

___

Acer, S. (2020). Ebeveynlik Tutumunun Psikolojik Belirtilere Etkisinde Zihinselleştirmenin, Dayanıklılığın ve Çocukluk Çağı Deneyimlerinin Rolü: Nesiller Arası Bir Çalışma. Doktora Tezi. Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Anisimova, N., Terra T. (2014). Erişkinliğin Farklı Dönemlerinde Erkeklerde Öz-Tutum Ve Yaşamdan Memnuniyet. St. Petersburg Üniversitesi Dergisi. 12(3). (Rusça) Bayraktaroğlu, H. T. ve Çakıcı, E. T. (2017). Psychometric properties of Revised form Dyadic Adjustment Scale in a sample from North Cyprus. International Journal of Educational Science, 19(2,3), 113-119.
Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı: İstatistik, Araştırma Deseni, SPSS Uygulamaları ve Yorum. Ankara: Pegem Akademi.
Cindiloğlu, M., Polatçı, S., Özçalık, F. ve Gültekin, Z. (2017). İşyeri yalnızlığının iş ve yaşam tatminine etkisi: lider-üye etkileşiminin aracılık rolü. Ege Akademik Bakış, 17 (2), 191-200.
Çağ, P. ve Yıldırım, İ. (2013). Evlilik Doyumunu Yordayan İlişkisel Ve Kişisel Değişkenler. Türk Psikolojik Danışma Ve Rehberlik Dergisi, 4 (39), 13-23.
Dağlı, A. ve Baysal, N. (2016). Yasam Doyumu Ölçeğinin Türkçe’ye Uyarlanması: Geçerlik ve Güvenirlik Çalısması. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 15(59), 1250-1262.
Diener, E. ve Seligman, M. E. P. (2002). Very happy people. Psychological Science, 13(1), 81–84.
Efilti, E. ve Cumgalbekov, A. (2021). Evli Çıftlerin Evlilik Uyumları İle Aile İlişkilerinin İncelenmesi. Uluslararası Aile ve Değerler Sempozyumu Bildiri Kitabı. Kırgızistan-Türkiye Manas Üniversitesi, Bişkek.
Elizarova, S. (2009). Ailede Uyum Oluşumunun Bir Yönü Olarak Ölçün. Harkov Devlet Üniversitesi Dergisi. 862(6), 59-65. (Rusça)
Eydemiller, E., Aleksandrova, V. ve Justickis V. (2001). Aile Psikolojisi Ve Psikoterapisi. - St. Petersburg: Peter, -656 s. (Rusça)
Fışıloğlu, H., & Demir, A. (2000). Applicability of the dyadic adjustment scale for measurement of marital quality of Turkish couples. European Journal of Psychological Assessment, 16(3), 214-218.
Gökmen, A. (2001). Evli Eşlerin Birbirlerine Yönelik Kontrolcülük Ve Bağımlılık Algılarının Evlilik Doyumu Üzerindeki Etkisi. Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Hırlak, B., Taşlıyan, M. ve Sezer, B. (2017). İyimserlik ve yaşam doyumu arasındaki ilişki ve demografik özellikler bağlamında algı farklılıkları: bir alan araştırması. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 7 (1), 95-116.
İlyina, N. (2016). Toplumun gelişmesinde bir faktör olarak yaşamdan memnuniyet. Politika, ekonomi ve yenilikler. 2(4).
Kansız, M. ve Arkar, H. (2011). Mizaç Ve Karakter Özelliklerinin Evlilik Doyumu Üzerine Etkisi. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 12, 24-29.
Karasar, N. (2014) Bilimsel Araştırma Yöntemi, Kavramlar, İlkeler, Teknikler. Beşinci Basım. 3A Araştırma Eğitim Danışmanlık. Ankara.
Kula, S. ve Çakar, B. (2015). Maslow ihtiyaçlar hiyerarşisi bağlamında toplumda bireylerin güvenlik algısı ve yaşam doyumu arasındaki ilişki. Bartın Üniversitesi İİ BF Dergisi, 6(12), 191-210.
Morozova, Е. (2006). Aile ve Evlilikte Uyum: Manevi ve Psikolojik Yönler: Ortodoks Bir Psikoloğun Gözünden Aile. Samara. – 399 s. (Rusça)
Obozov, N. ve Obozova, А. (1979). Evlilik istikrar faktörleri // Aile ve Kişilik. Moskova. 245 s.
Polatçı, S. ve Keser, A. (2017). İş aile yayılımının bireyin iş ve yaşam tatmini üzerindeki etkilerine yönelik bir araştırma. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 72 (2), 401-421.
Szısyuan, Ç. (2020). Çin Dil Kültürü ve İdeolojisinde Evlilik Uyumu İlkesi.www.elib.bsu.by Erişim tarihi: 01.02.2022 (Rusça)
Şendil, G., ve Korkut, Y. (2008). Evli çiftlerdeki çift uyumu ve evlilik çatışmasının demografik özellikler açısından incelenmesi. Psikoloji Çalışmaları, 28(0), 15- 34. Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/iupcd/issue/9405/117912
Trapeznikova, Т. (1992). Aile ilişkilerinin psikolojik yönleri. СПбГУ Dergisi. 16 (13). 106-111 ss. (Rusça).
Türker, Y. ve Çelik, K. (2019). Öğretmenlerde iş ve aile çatışmasının yaşam doyumu üzerindeki etkisinde iş doyumunun aracı rolü. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 34 (1), 242-258.
Üzümcü, T. P. ve Akpulat, N. A. (2017). Turizm işletmeleri çalışanlarının iş- aile yaşam çatışması ve yaşam doyumları ilişkisi: Kartepe-Çeşme örneği. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 10 (51), 1070-1082.
Vasilyeva, О. (2020). Evli Bir Çiftteki İlişkilerin Uyumunun ve Öznel İyi Oluşun Belirli Bir Göstergesi Olarak Ortakların Evlilik İlişkilerinden Memnuniyeti. Universum Dergisi. 10(76). 13-18 ss. (Rusça)
Volkova, M. (2017). Rusya ve Avrupa'da Yaşam Doyumu Faktörlerinin Belirlenmesi. Sosyal Politika ve Sosyoloji Dergisi. 16(5). (Rusça)