TÜRKÇENİN YABANCI DİL OLARAK ÖĞRETİMİNDE SINIF İÇİ DURUMLAR VE SÜREÇ YÖNETİMİNİN PEDAGOJİK AÇIDAN İNCELENMESİ

Dil öğretim sınıfları, öğrenen-öğreten arasındaki temel iletişim aracı olan dildeki çeşitli yokluklara rağmen yürütülmesi sebebiyle diğer disiplinlerden farklı zorlukları içeren karmaşık süreçlerdir. Çünkü öğrenen hedef dil hakkında hiç bilgi sahibi olmadan veya çok sınırlı bir bilgiyle sürece başlayabilmektedir. Öğretmenin bilgi verebileceği, öğretimi gerçekleştireceği temel araç dil ise araç olmanı ötesinde bir amaçtır. Bu karmaşık sürecin başarısı öğretmenin bu sınırlıkları aşacak alan, yöntem, teknik/teknolojik ve pedagojik bilgisi ile doğru orantılıdır. Her öğretim disiplininde olduğu gibi dil öğretiminde de sınıf içinde çok sayıda kişi ve öğretim unsuru bulunmaktadır. Dil öğretiminde farklılaşan bir boyut olarak öğrenenlerin dil öğretimine konu olan temel bileşenlerden yani dil ile kültürden farklı dil ve kültürlerin mensubu olmaları sınıf içi durumların, olası yanlış anlaşılmaların, krizlerin, özetle süreç yönetimini pedagojik açıdan daha hassas bir hale getirmektedir. Bu hassas süreci öğretmenlerin başarılı biçimde yürütebilmeleri için gerekli donanımlara sahip olması gerekmektedir. Söz konusu gereklilikler betimsel tarama modeli ile incelenerek çalışmaya yansıtılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Türkçe, yabancı dil, öğretim, pedagoji, süreç yönetimi, Turkish, foreign language, teaching, pedagogy, process management.

Pedagogical Examination of In-Class Situations and Process Management in Teaching Turkish as a Foreign Language

Language teaching classes are complex processes that involve different difficulties from other disciplines due to the fact that they are carried out despite various absences in the language, which is the main communication tool between the learner and the teacher. Because the learner can start the process without having any knowledge about the target language or with very limited knowledge. If language is the main tool through which the teacher can give information and perform the teaching, it is a purpose beyond being a tool. The success of this complex process is directly proportional to the teacher's field, method, technical/technological and pedagogical knowledge that will exceed these limits. As in every teaching discipline, there are many people and teaching elements in the classroom in language teaching. As a differentiating dimension in language teaching, the fact that learners are members of languages and cultures that are different from the basic components of language teaching, namely language and culture, makes classroom situations, possible misunderstandings, crises, in short, process management more sensitive in terms of pedagogy. Teachers need to have the necessary equipment to carry out this sensitive process successfully. The aforementioned requirements were analyzed with the descriptive survey model and reflected in the study.

Keywords:

Turkish, foreign language, teaching, pedagogy, process management.,

PDF

___

Alyılmaz, C. (2010) Türkçe öğretiminin sorunları. Turkish Studies, 5(3), 728-749.
Başar, H. (2004). Sınıf yönetimi. Ankara: Pegem A Publishing.
Beacco J.-C., Fleming M., Goullier F., Thürmann E. & Vollmer H. (2016), A handbook for curriculum development and teacher education: the language dimension in all subjects [Öğretim programları geliştirme ve öğretmen eğitimi için bir el kitabı: tüm derslerde dil boyutu], Council of Europe Publishing, Strasbourg, https:// rm.coe.int/16806af387.
Demir, T. (2022). Türkçe öğretimi için etkileşimsel bir yöntem: kademeli sorumluluk aktarım modeli.
Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(1), 50-60. DOI: 10.21666/muefd.1025897
French J. R. P. Jr. & Raven B. H. (1959). “The Bases Of Social Power”, (Ed: D. Cartwright), Studies İn Social Power, (150-167), Institute for Social Research, Ann Arbor, MI.
Hacettepe (2017). Hacettepe üniversitesi, eğitim fakültesi, Türkiye’de öğretmen eğitimi ve istihdamı: mevcut durum ve öneriler. Web: http://www.egitim.hacettepe.edu.tr/belge/OgretmenEgitimiistihdam_Raporu.pdf.
Kana, F., Boylu, M. & Başar, U. (2016). Yabancı dil olarak Türkçe öğretmeni yetiştirmenin gerekliliği ve lisans programı önerisi. Eğitimde Kuram ve Uygulama Dergisi, 12(5), 1125-1138.
Karen E. Johnson (2009). Second language teacher education: a sociocultural perspective. New York, NY: Routledge.
Kumaravadivelu, B. (2001). Toward a postmethod pedagogy. Tesol Quarterly, c. 35, S. 4, s. 537-560.
McLeod, J., Fisher, J., & Hoover, G. (2003). The key elements of classroom management: Managing time and space, student behavior, and instructional strategies. Alexandria, VA: Association for Supervision and Curriculum Development.
Orhan, G. (2015). Öğretmenlerin üst bilişsel pedagojik anlayışları ölçeğinin Türkçeye uyarlanması: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Unpublished Master’s Thesis, Gaziosmanpaşa University.
Tschirner, E. (ed.) (2012). Aligning frameworks of reference in language testing: the actfl proficiency guidelines and the common european framework of reference, Tübingen: Stauffenburg.
UNESCO (2022). Global flow of tertiary-level students. Retrieved from http://uis.unesco.org/en/uisstudent-flow
Yavuz S. (2013) Yabancı dil Türkçe öğreten ingilizce öğretmenleri ile bir durum incelemesi: “Türkçe balta girmemiş orman” "Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 8/8, p. 1463-1474.
Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. (9. Baskı). Ankara: Seçkin Publishing.