PROJE TABANLI ÖĞRENME YAKLAŞIMI ÜZERİNE UYGULAMA GÜÇLÜK ÖLÇEĞİNİN GELİŞTİRİLMESİ

Bu çalışmanın amacı, fen ve teknoloji öğretmenlerinin proje tabanlı öğrenme uygulamalarında karşılaştıkları sorunlara katılma düzeylerini ölçen, geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı geliştirmektir. Geliştirilen ölçek, Kırıkkale merkeze bağlı ilköğretim okullarında görev yapan fen ve teknoloji öğretmenleri arasından rasgele örnekleme yöntemiyle seçilen 82 öğretmene uygulanmıştır. 5’li likert tipindeki ölçek, 30 maddeden oluşmaktadır. Ölçeğin yapı geçerliğini belirlemek amacıyla yapılan faktör analizi sonucunda ölçeğin, faktör yüklerinin 0.93- 0.62 arasında değişen dört faktörden oluştuğu ve Kaiser- Meyer Olkin KMO değerinin 0.81, güvenirlik çalışması için hesaplanan iç tutarlık katsayısı Cronbach Alpha değerinin a = 0.92 olduğu belirlenmiştir. Geçerlik ve güvenirlik çalışmalarına ilişkin elde edilen bulgular ölçeğin geçerli ve güvenilir bir yapıya sahip olduğunu göstermektedir.

Developing of Scale Implementation Difficulties on Project Based Learning Approach

The aim of this study is to develop a reliable and valid measurement device which measures the level of involvement in problems teachers face in applying project based learning developed scale. The developed scale is applied to 82 teachers who are randomly chosen emong the masters in science and technology that lecture in the primary schools in the center of Kırıkkale. The scale, which is in five fold likert type, consists of 30 entry items. As a result of factor analysis which aims to determine the validity of structure; it is decided that load factors consist of four factors varies from 0,93 to 0,62 and it is decided that the consistency coefficent Cronbach Alpha is α = 0.92 which is calculated for reliability of KMO KaiserMayer-Olkin asset. The finding about reliability and validity has shown that the scale has been worthy of credence

___

  • Afacan, Ö. ve Aydoğdu, M. (2006). “The Science Technology Society (STS) Course Attitude Scale.” International Journal of Environmental and Science Education, 1(2), 189- 201.
  • Akbulut, P. ve Soran, H. (2000). “Ortaöğretim Biyoloji Programı İle H.Ü. Biyoloji Eğitimi Bölümünün Programlarının Karşılaştırılması ve ÖSYS Biyoloji Sorularına Uygunluğunun saptanması.” IV. Fen Bilimleri Eğitimi Kongresi, 6-8 Eylül, Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
  • Akçin, E. (2006). “Aktif Öğretim Yöntemi Olarak Proje Tabanlı Öğretim: İlkeleri, Yararları ve Aşamaları”. Çağdaş Eğitim Dergisi, (328), 40-45.
  • Akpınar, E. ve Ergin, Ö. (2005). “Yapılandırmacı Kuramda Fen Öğretmeninin Rolü”. İlköğretim-Online, 4(2), 55-64.
  • Balcı, A. (1995). “Sosyal Bilimlerde Araştırma”. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi, Ankara.
  • Browning, M. E. ve Lehmen, J. D. (1988). “Identification and Students’ Misconception in Genetic Problem Solving via Computer Program.” Journal of Research in Science Teaching, 25(9), 747-761.
  • Chen, L. (2004). “Cooperative Project-Based Learning and Students’s Learning Styles on Web Page Development.” J. Educational Technology Systems, 32(4), 363-375.
  • Çelik, H. (2003). “Fen Bilgisi ve Fizik- Kimya- Biyoloji Öğretmenlerinin İş Doyumu (Kırıkkale İli Örneği)”. Kırıkkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kırıkkale.
  • Çepni, S. (2005). “Araştırma ve Proje Çalışmalarına Giriş”, Trabzon.
  • Ekici, G. (2002). “Biyoloji Öğretmenlerinin Laboratuar Dersine Yönelik Tutum Ölçeği (BÖLDYTÖ).” Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (22), 62-66.
  • Ercan, A. R. (1999). “Öğrenmeyi Etkinleştiren, Başarıyı Yükselten Öğretmen Davranışları”. Eğitimde Temel Kitaplar Dizisi: 2, Güner Matbaacılık, Ankara.
  • Ercan, A. R. (2002). “Etkin Öğrenme Sürecinde Öğretmen ve Yöntemler”. Eğitimde Temel Kitaplar Dizisi: 7, Başak Matbaacılık, Ankara.
  • Erdem, M. (2002). “Proje Tabanlı Öğrenme”. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (22), 173.
  • Frank, M. ve Barzilai, A. (2004). “Integrating Alternative Assessment in a Project-Based Learning Course for Pre-Service Science and Technology Teachers.”Assessment & Evaluation in Higher Education, 29(1), 41- 61.
  • İçelli, O., Polat, R. ve Sülün, A. (2007). “Fen Bilgisi Laboratuar Uygulamalarında Yaratıcı Proje Desenleri-I.” Maya Akademi, 1. Baskı, Ankara.
  • Karaer, H. (2006). “Fen Bilgisi Öğretmenlerinin İlköğretim I. Kademedeki Fen Bilgisi Öğretimi Hakkındaki Görüşleri (Amasya Örneği).” Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(1), 97-111.
  • Karasar, N. (1995), “Bilimsel Araştırma Yöntemi, Kavramlar, İlkeler”, 3A Araştırma Eğitim Danışmanlık Ltd., Ankara.
  • Kurnaz, A., Sünbül, A. M, Sulak, S. ve Alan, S. (2005). “Proje Tabanlı Öğrenme Yöntemi İlkeleri Açısından İlköğretim 4. ve 5. Sınıf Fen ve Teknoloji Dersi Programının İncelenmesi.” I.Ulusal Fen ve Teknoloji Eğitiminde Çağdaş Yaklaşımlar Sempozyumunda Sunulan Bildiri. Ankara: 18 Kasım.
  • Mergendoller, J. R., Markham, T., Ravitz, J. ve Larmer, J. (2006). “Pervasive Management of Project Based Learning: Teachers as Guides and Facilitators.” http://www.bie.org/files/Managing_PBL_Chapter_22-2.pdf. 05.12.2008 tarihinde alınmıştır.
  • Mergendoller, J. R. ve Thomas, J. W. (2001). “Managing Project-Based Learning: Principles from the Field.” Buck İnstitute for Education. Paper available on-line: http://www.bie.org. 09.08.2008 tarihinde alınmıştır.
  • Park, H., Khan, S. ve Petrina, S. (2008). “Ict in Science Education: A Quasi-Experimental Study of Achievement, Attitudes toward Science, and Career Aspirations of Korean Middle School Students.” International Journal of Science Education, 1-20. DOI: 10.1080/09500690701787891.
  • Railsback, J. (2002). “Project-based instruction: Creating excitement for learning.” Portland, OR: Northwest Regional Educational Laboratory.http://www.nwrel.org/request/2002aug/index.html. 05.09.2008 tarihinde alınmıştır.
  • Seloni, R. Ş. (2005). “Fen Bilgisi Öğretiminde Oluşan Kavram Yanılgılarının Proje Tabanlı Öğrenme İle Giderilmesi.” Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
  • Semerci, Ç. (2004). “İlköğretim Türkçe Ve Matematik Ders Kitaplarını Genel Değerlendirme Ölçeği.” C.Ü. Sosyal Bilimler Dergisi, 28(1), 49-54.
  • Sünbül, A. M. (2004). “Düşünce Stilleri Ölçeğinin Geçerlilik ve Güvenirliliği”.Eğitim ve Bilim, 29(132), 25-42.
  • Tezbaşaran, A. A. (1996). “Likert Tipi Ölçek Geliştirme Kılavuzu”. Türk Psikologlar Derneği Yayınları, Ankara.
  • Thomas, J. W. (2000). “A Review Of Research On Project-Based Learning.” This Research Review and the Executive Summary are available on the web at: http://www.autodesk.com/foundation. 05.12.2008 tarihinde alınmıştır.
  • Yeşilyurt, S. ve Gül, Ş. (2004). “Bilgisayar Kullanma Becerileri Ve Bilgisayarlara Yönelik Tutum Ölçeği (Bkbbytö): Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması.”Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24, 79-88
  • Yurtluk, M. (2005). “Proje Tabanlı Öğrenme”. Edt.: Özcan Demirel, Eğitimde Yeni Yönelimler, Pegema Yayıncılık, Ankara.
  • Engin, M. ve Taştan, N. (2008). “Kırıkkale İli Eğitimine Analitik Bir Bakış.” 21. Yüzyılın Başında II. Kırıkkale Sempozyumu. Kırıkkale Kent Konseyi Yayınları, Kırıkkale.
  • Özer, P. S., Özmen, Ö. N. T. ve Eriş, E. D. (2007). “Öğrenilmiş Gereksinimlere Yönelik Bir Ölçek Geliştirme Çalışması.” Ege Academic Review, 7(2), 553-571.
Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi-Cover
  • ISSN: 2147-1037
  • Yayın Aralığı: Yılda 3 Sayı
  • Başlangıç: 2000
  • Yayıncı: Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi