BİYOLOJİ EĞİTİMİ VE EKONOMİ

Bir toplumun gelişmişlik düzeyi ve küresel rekabetteki yerini belirlemede, o toplumu oluşturan bireylerin değişen ve gelişen koşullara uyum sağlaması ve kendini yetiştirmesi etkin rol oynamaktadır. Bu bağlamda eğitim ve ekonominin birbiriyle olan ilişkisi öne çıkmaktadır. Bu çalışmanın amacı; biyoloji eğitiminde yer alan bazı konuların ekonomiyle ilişkisini ve biyoloji eğitiminin bu konuları hangi kazanımlar çerçevesinde ele aldığını ortaya koymaktır. Bu amaca yönelik olarak bu çalışmada nüfus, çevre, doğal kaynaklar, biyoçeşitlilik, teknoloji ve sağlık konuları ele alınmıştır. Biyoloji eğitimindeki kazanımlar Millî Eğitim Bakanlığı ortaöğretim biyoloji dersi öğretim programıyla sınırlı tutulmuştur. Belirli konular kapsamında biyoloji eğitimiyle ekonomi arasındaki ilişkiye dikkat çekmeye çalışan bu çalışmanın literatüre farklı bir pencere açacağı düşünülmektedir. Araştırmanın sonuçları; nüfus, çevre, doğal kaynaklar, biyoçeşitlilik, teknoloji ve sağlık konularının ekonomiyle ilişkili olduğunu ve ekonomiyi etkilediğini ortaya koymaktadır. Çalışmanın diğer sonuçları ise, 2018 biyoloji öğretim programında bu konulara yönelik kazanımların doğrudan ya da dolaylı olarak öğrencilere ekonomik bilgi/beceri/farkındalık kazandırabileceği yönündedir.

BIOLOGY EDUCATION AND ECONOMICS

The adaptation of the individuals making up a society to the changing and evolving conditions and their self-improvement play an active role in determining the development level of that society and its place in global competition. In this context, the relationship between education and economy is of vital importance. The aim of this study, is to reveal the relationship between some of the topics in biology education and economy, and within the framework of which gains biology education deals with these topics. For this purpose, population, environment, natural resources, biodiversity, technology and health-related issues are discussed in this study. The results of the research; reveals that the identified issues are related to and affect the economy. Other results of the study show that the gains on these subjects in the 2018 biology curriculum can directly or indirectly provide students with economic knowledge/skills/awareness. 

___

Adnan, Y. A. (2015). Ortaöğretim 12. sınıf biyoloji ders kitabında kullanılan analojiler üzerine bir araştırma. Yüksek lisans tezi, Necmettin Erbakan Üniversitesi, Konya.

Ağır, H. ve Türkmen, S. (2020). Ekonomik büyümeye etkisi bakımından doğal kaynaklar: dinamik panel veri analizi. Gaziantep University Journal of Social Sciences, 19(3), 840-852.

AK, R. ve AK, Bingül, B. Eğitim-büyüme ilişkisi yazını üzerine bir değerlendirme. The Knowledge Economy

Akbel, M. (2019). Coğrafya dersinde doğal kaynaklar konusunun işlenmesi sonucu öğrencide meydana gelen değişimler. Yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul.

Altunoğlu, B. D. ve Atav, E. (2005). Daha etkili bir biyoloji öğretimi için öğretmen beklentileri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28(28), 19-28.

Arslanhan, S. (2010). Türkiye, GDO ile ekonomik ve sosyal açıdan nasıl getiri sağlar?. TEPAV Politika Notu.

Arslanhan, S. (2012). Biyoekonomiye doğru: Türkiye bu sürecin neresinde? TEPAV Politika Notu.

Atasoy, Y., Erol, Ç. S., Reis, Z. A. ve Gülseçen, S. (2013). Bilgi ekonomisi açısından biyoçeşitliliğin ekonomik değeri. XVI. Akademik Bilişim. Mersin.

Bal, H. (2011). İktisadi gelişme ve doğal kaynaklar: Geçiş ekonomileri çerçevesinde bir inceleme. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 20(1), 87-104.

Baş, K. (2004). Türkiye'de zorunlu eğitim süresinin arttırılmasının sağlayacağı kazançlar. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 59(3). 21-42.

Başar, H. ve Yücel, A. (2019). Manisa-Spil'deki bölgedeki kapsamlı bölgenin ekonomik ulaşımı hakkında. Ormancılık Araştırma Dergisi, 6(1), 59-71. https://doi.org/10.17568/ogmoad.446331

Başol, K., Durman, M. ve Çelik, M. Y. (2005). Kalkınma Planı Lokomotifi; kaynaklar doğal. Muğla Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14, 61-71.

Bayramoğlu, Z., Ağızan, K. ve Tekin, M. (2018). Türkiye’de biyoekonomi girişimciliğinin tarımdaki önemi. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Tarım ve Doğa Dergisi, 21, 227-236. https://doi. 10.18016/ksutarimdoga.vi.472161

Berkant, H. G. (2002). Ortaöğretim biyoloji derslerinin biyolojik nedenselliğe dayalı olarak işlenmesi. V. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi, Ankara: ODTÜ.

Bolsoy, N. ve Sevil, Ü. (2006). Sağlık-hastalık ve kültür etkileşimi. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi, 9(3), 78-87.

Çakmak, Ö. (2008). Eğitimin ekonomiye ve kalkınmaya etkisi. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 11, 33-41.

Çakmaklı, M. C. ve Selçuk, S. A (2019). Biyomimetik bakış açısı ile fütüristik mimarlık üzerine bir inceleme: John M. Johansen mimarlığını anlamak. 3rd International Symposium on innovative approaches in Scientific Studies (s. 297-303). Ankara.

Çalışkan, Ş., Karabacak, M. ve Meçik, O. (2013). Türkiye’de eğitim-ekonomik büyüme ilişkisi: 1923-2011 (Kantitatif bir yaklaşım). Yönetim Bilimleri Dergisi, 11(21), 29-48.

Çelenkoğlu, A. Z. (2019). Millî Eğitim Bakanlığı lise ve ortaokul 2018 ders müfredatlarında ‘sağlıklı yaşam’ kazanımlarının incelenmesi. Yüksek lisans tezi, Necmettin Erbakan Üniversitesi, Konya.

Çetin, E. (2019). Üretim sistemlerinde çizelgeleme ve yapay arı kolonisi algoritması ile sektörel uygulama. Yüksek lisans tezi, Balıkesir Üniversitesi, Balıkesir.

Çınar, S. (2015). Doğal kaynaklar ve ekonomik büyüme ilişkisi: gelişmekte olan ülkeler örneği. Marmara Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 37(2), 171-190. https://doi. 10.14780/iibd.20480

Çoban, M. N. ve Ölmez, Ü. (2017). Mavi ekonomi ve mavi büyüme. Electronic Turkish Studies, 12(3). 155-166. http://dx.doi.org/10.7827

Demir, A. (2009). Ekonomik açıdan biyoçeşitliliğin önemi. İstanbul Ticaret Üniversitesi Fen Bilimleri Dergisi, 8(15), 55-68.

Demir, E. ve Yalçın, H. (2014). Türkiye’de çevre eğitimi. Türk Bilimsel Derlemeler Dergisi, 7(2), 07-18.

Deniz, T. (2019). Turizm ve biyoçeşitlilik. Safran Kültür ve Turizm Araştırmaları Dergisi, 2(3), 323-339.

Doğrul, A. N. (2009). Ekonomik büyümede eğitim harcamalarının etkisi: panel veri analizi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 25, 175-184.

Erdem, A. K. (2017). Doğadaki örgütlenme mantığından ilham alarak mekansal örgütlenmede kullanılabilecek üretken modüler sistem önerisi. Yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.

Gökçen, B. B. (2012). Kavram haritalarının genel biyoloji dersine yönelik tutum ve akademik başarı üzerine etkileri. Yüksek lisans tezi, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Çanakkale.

Gül, Ü. D. (2014). Sağlık alanında biyoteknolojik uygulamalar: Kırmızı biyoteknoloji. Bilecik Şeyh Edebali Üniversitesi Fen Bilimleri Dergisi, 1(1), 66-70.

Gül, Ü. D. (2020). Biyoteknolojik tekniklerle mikrobiyal vitamin üretimi. International Journal of Life Sciences and Biotechnology, 3(2), 227-240. https://doi.org/10.38001/ijlsb.669770

Gültekin, G., ve Baran, G. (2005). Hastalık ve çocuk. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 8(8).

İşmal, Ö. E. ve Yüksel, E. (2016). Tekstil ve moda tasarımına teknolojik bir yaklaşım: akıllı ve renk değiştiren tekstiller. Yedi: Sanat, Tasarım ve Bilim Dergisi, 16, 87-98.

Karaer, F., ve Gürlük, S. (2003). Gelişmekte olan ülkelerde tarım-çevre-ekonomi etkileşimi. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 4(2), 197-206.

Kılıç, R. ve Özbek, R. İ. (2018). Sağlık ve eğitim hizmetleri ile ekonomik büyüme ilişkisi: OECD ülkeleri uygulaması. Ordu Üniversitesi Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi (ODÜSOBİAD), 8(2), 369-391.

Kıncal, R. Y., Ergül, R. ve Timur, S. (2007). Fen bilgisi öğretiminde işbirlikli öğrenme yönteminin öğrenci başarısına etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32(32), 156-163.

Kızıloluk, H. (2007). Ekonominin eğitimin amaçları ve içeriği üzerindeki etkileri. Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 8(1), 21-29.

Küçüker, E. (2010). Türkiye’de eğitim planlaması neyi hedefliyor. In International Conference on New Trends in Education and Their Implications (s. 11-13). Antalya.

Millî Eğitim Bakanlığı. (2018). Ortaöğretim Biyoloji Dersi (9, 10, 11 ve 12. Sınıflar) Öğretim Programı. Ankara.

Muşmul, G. ve Yaman, K. (2018). Çevre ve ekonomi doğrultusunda genel bir değerlendirme. Ekonomi İşletme ve Yönetim Dergisi, 2(1), 66-86.

Özçağ, M. ve Hotunluoğlu, H. (2015). Kalkınma anlayışında yeni bir Boyutlar: Yeşil ekonomi. Manisa Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 13(2), 303-324. https://doi.org/10.18026/cbusos.85473

Özkan, N. (2011). Günümüzde biyoloji eğitiminin önemi. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 13(1), 222-230.

Özmen, H. (2008). Öğrenme kuramları ve fen bilimleri öğretimindeki uygulamaları. S. Çepni (Ed.), Kuramdan uygulamaya fen ve teknoloji öğretimi içinde (s. 33-98). Ankara: Pegem Akademi

Polat, N. (2017). Biyoçeşitlilik ve önemi. C. Yılmaz ve H. Korkmaz (Ed.), Terme’nin biyoçeşitlilik ve doğal ortam özellikleri içinde (s. 1-11). Türkiye: Serander Yayınları.

Sancılı, M. ve Yavuz, A. Ö. (2019). Doğadaki fraktal düzenden ilham alarak tasarlanmış bir yaşam alanı: yarasalar için bir barınak. 3rd International Symposium on innovative approaches in Scientific Studies (s. 113-118). Ankara.

Seven, E. (2020). Türkiye’nin biyoçeşitlilik turizm potansiyeli üzerine bir değerlendirme. Journal of Current Debates in Social Sciences, 3(2), 95-103. https://doi.org/10.37154/ijopec.2020.24

Tekin, Ç., ve Kurugöl, S. (2011). Üç canlı ile çevre dostu üç bina. Engineering Sciences, 6(4), 943-952.

Telatar, O. M. ve Terzi, H. (2010). Nüfus ve eğitimin ekonomik büyümeye etkisi: Türkiye üzerine bir inceleme. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 24(2), 197-214.

Tutar, F., Kılıç, N. ve Aytekin, S. (2012). Türkiye’de suyun ekonomik analizi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9, 231-246.

Yaman, K. (2012). Bitkisel atıkların değerlendirilmesi ve ekonomik önemi. Kastamonu University Journal of Forestry Faculty, 12(2), 339-348.

Yılmaz, T. (2014). Eğitim ekonomi ilişkisine eleştirel bir yaklaşım. Yüksek lisans tezi, Adnan Menderes Üniversitesi, Aydın.