Bu araştırmada, resim sanatında bazı çağrışımlarla oluşan imge olgusuna ve yinelemesine değinilmiştir. Yaratıcı beyinler, hayal ettiklerini bazen kavramsallaştırmakta zorlanacağı anlamları ifade edebilmeleri için metaforlara başvurmuşlardır. Metafor, soyut kavramları somutlaştırarak aralarında herhangi bir bağlantı olmaksızın istenileni anlatma çabasıdır. Böylece ifade edilmeye çalışılan şeye vurgu katıldığı gibi duygu da katılarak anlatım gücü arttırılmaktadır. Metaforik imge; sanatçının kendi yetenekleri doğrultusunda doğadaki herhangi bir nesneden etkilenerek ona yeni anlamlar yüklemesidir. Bu bağlamda Türk resminde önemli bir yere sahip olan ressam Ekrem Kahraman’ın sosyo-kültürel anlamda yaşamı incelenirken, resimlerinde tekrar eden imgelerin ortaya çıkışındaki etkiler araştırılmıştır. Bu araştırma metin ve eser analizi bölümünde çeşitli yazar ve düşünürlerin fikirleri ile desteklenmiş olup Kahraman’ın beş resminin incelenmesi ile sınırlandırılmıştır. Araştırmada literatür taraması ve nitel araştırma yöntemi kullanılmıştır. Kahraman’ın çoğu resminde yinelediği imgeler, ıssız, doğal bir ortamda resmedilseler bile insan eylemlerinin tesiri altında görülmektedir. Yeryüzünde daire sel şekilde sıralanan taşlar ancak bir insan elinden çıkma olmalıdır. Resmin odak noktasında bulunan bulutlar, doğrudan doğruya hava kirliliği, iklim koşulları ve pek çok çeşitli kimyasal dönüşümler sonucu, gökyüzünde bir araya gelen oluşumlara vurgudur. Böylece resimde bulutların kimyasına doğru bir yolculuk yapılabilir ve bulutlar kimi zaman bir kirliliği ifade ederken kimi zaman da uçsuz bucaksız evrende yalnızlaşan insanı ifade ederler. Araştırmanın sonucunda Ekrem Kahraman’ın eserlerinde tekrar ettiği imgelerin çağrışımlarına değinilmiş ve değerlendirilmiştir. Sanatçının gerçek bir biçimde doğaya ait görüntüleri kendi dilinde oluşturduğu, metaforik imgelerle tekrarlayarak özgün bir yoruma ulaştığı görülmüştür.