Bir yanda kaderci, geleneksel ve var olanla yetinen, eskiyen sistemi yenisiyle değiştirmek yerine, eldekini gerektiği kadar değiştirerek koruyan, statükocu Doğu toplumu... Diğer yanda insan merkezli, akıl ve bilime önem veren, daha iyiyi bulmak adına düşünceler üreten, gelişmeye açık Batı toplumu... İşte bu çelişkiler içerisinde, Doğu toplumunda yetişmiş; ancak üyesi bulunduğu toplumu, içinde boğulduğu karanlıktan, diğer toplumun geliştirdiği yöntemleri kendi toplumunun gereksinimleri doğrultusunda uyarlayarak kullanan ve aydınlığa kavuşturan bir lider... Kemal Arı’nın “Atatürk ve Aydınlanma” adlı kitabında, bu liderin, Atatürk’ün devrimlerinden etkilendiği Batı aydınlanmasının Sokrates’ten itibaren yaşadığı süreci, çağdaşlaşma çerçevesinde Doğu-Batı çelişkisini, Türk toplumunun Atatürk tarafından aydınlığa kavuşturulmasındaki kilometre taşlarını, alışılmışın dışında bir anlatımla, parça parça değil, resmin bütününü görerek okuyoruz

On one side; fatalist and traditional, Eastern society which uses the current system with some changes when it is necessary, rather than changing the system which is getting older. On the other hand, human centered, innovative; Western Society which cares about science and intellect and produce ideas for the sake of finding better things. Within these conflicts, a leader who was raised in eastern society but enlightened his country from the darkness, by using the methods of the other society according to the needs of his society. In Kemal Arı’s book, “Atatürk and Enlightenment”, we read; process of the western enlightenment from which Atatürk was affected by during revolutions, beginning from Socrates, East- West conflict within modernization process, and mile stones of the enlightenment of the Turkish community by Atatürk, with an unusual expression by seeing the whole picture rather than pieces