Tarihin her döneminde hemen hemen her toplumda çocuklar bir yandan korunması gereken varlıklar olarak görülürken diğer yandan da pek çok yönden istismarla karşılaşmışladır. Tarihsel süreç içerisinde çocukların korunmasına ilişkin ilk düzenlemeler daha çok çocukların çalıştırılmaları ile ilgili olarak gerçekleşmiştir. İlerleyen zamanlarda ise, çocukların da tıpkı yetişkinler gibi “haklara” sahip olabilecekleri düşüncesinden hareketle, uluslararası düzeyde çocuk hakları bildirgeleri ve sözleşmeleri kabul edilmiştir. Kabul edilen bu belgelerde amaç, öncelikle çocuğun fiziksel ve zihinsel bütünlüğünün korunması, çocuklara yönelik her türlü ayrımcılığın ortadan kaldırılarak sağlık ve eğitim hizmetlerinden yararlanmada fırsat eşitliği oluşturmak dâhil olmak üzere çocuğun tam bir iyilik halinin sağlanmasıdır. Bu düzenlemeler doğrultusunda, günümüzde uluslararası ve ulusal düzeyde üretilen politikalar, çocuk haklarını temel alan ve kısaca çocuk refahı olarak adlandırılan çocuğun iyi olma halini hedefleyen politikalar şeklinde karşımıza çıkmaktadır.

In every period of history, children who has been considered by every society as a kind of assets to be protected also faced with many kind of abusements. In the course of the history first regulations about child protection was more about child workers. In the further times the idea that children should have “the rights” as the grown ups provided for them international declarations of the rights of the child. In these accepted declarations the main point was to give the children to have the same equal opportunity-without any discrimination- for education, healthcare services and to ensure the child's full well-being. In the direction of these regulations either national or international policies which base the rights of the child aiming to ensure well-being of the child and is briefly referred to as child welfare.