Akran eğitimi, öğrencilerin diğer öğrencilerin eğiticiliği aracılığı ile öğrenmeleridir. Bu yöntemin bilişsel ve zihinsel becerileri, etkileşim aracılığı ile geliştirdiği, bilgi ve kavramada artışa yol açtığı düşünülmektedir. Bu çalışmada akran eğitiminin klinik beceri eğitimlerindeki yararının araştırılması hedeflenmiştir. Dördüncü sınıf öğrencilerinden iki öğrenci, üçüncü sınıf öğrencilerinden oluşan iki küçük gruba klinik uygulama eğitimi vermişlerdir. Eğitim sonrasında öğrencilerden beşli Likert ölçeğine dayalı yazılı geribildirimlerin yanı sıra öğrenci, akran eğitici ve gözlemcilerden de sözlü geribildirimler alınmıştır. Yazılı geribildirimlerde en yüksek puan ortalamaları, akran eğiticinin olmasının uygulamalara katılım açısından motive etmesi (4,27), diğer uygulamalara göre daha rahat ve huzurlu hissedilmesi (4,18), daha rahat soru sorulabilecek bir ortamın olması (4,18), arkadaşça, resmi olmayan bir ortamın varlığı (4,18) konularında; en düşük puan ortalaması ise, öğrencilerin ileride eğitici olma istekleri (3,27) konusunda saptanmıştır. Sözlü geribildirimlerde en çok göze çarpan, akran eğiticilerinin öğrencilerin motivasyonu, kendine güvenini ve yeterliliğini artırması olmuştur. Sonuç olarak akran eğitimi yönteminin, hem alt sınıf öğrencilerinin, hem de eğitici olan üst sınıf öğrencilerinin eğitimlerine katkı sağlayacağı ve bu yöntemin daha büyük gruplarda sürdürülmesinin faydalı olacağı düşünülmüştür.