KLÂSİKTEN NEOKLÂSİĞE MÛSİKÎ MEDENİYETİMİZ

Türklerin bilinen en eski tarihinden günümüze uzanan Türk Mûsikîsi, Türklerin İslâm Dinini kabulünden sonra dînî mesajları da bünyesine katarak yeni bir anlayış içine girmiştir. X yüzyıldan itibaren de ilk yazılı kaynaklarını ve eserlerini oluşturmaya başlayarak sistemli bir yapıya kavuşmaya başlamıştır. Özellikle divan şiirinin ortaya çıkması mûsikîmizi de etkilemiş, bu şiirlerin şarkılara güfte olmaya başlamasıyla klâsik formda eserler bestelenir olmuştur. Yaklaşık beş asır süren bu dönem büyük ustaların yetişmesine de zemin hazırlamıştır. Mûsikî tarihimiz Hacı Arif Bey’e kadar klâsik dönemin devam ettiğini ve daha sonra neo klâsik dönemin başladığını ifade eder. Artık bu dönemdeki eserler daha romantik ve fantastik türdendir. Şarkı formunun ağır bastığı bu anlayışın günümüze kadar uzandığını söyleyebiliriz

FROM CLASSIC TO NEO-CLASSIC PERIODS OUR MÛSIKÎ CIVILIZATION

From the earliest history of Turks until our day, Turkish Musiki has reached into another realm by taking Islamic messages too into itself alongside many other cultural facts. Moreover, it has gradually flourished into a systematic structure since 10th century since they started using written sources. Especially the appearance of Divan poem, a type of poem in Turkish literature, has paved the way for Musiki and with the usage of these poems as lyrics in songs, pieces which were in the shape of classical style structure were started to be produced at that time. This period, which took around 5 centuries, was a preparation for masters of Musiki. According to our Musiki history, classical period continued until Hacı Arif Bey, but later it has been followed by Neo-Classical period. In the latter period musical products have gained more romantic and fantastic character. It could be fair to conclude that this approach in which singing and song forms are more dominant, has reached up to our present day

___

  • Behar Cem, Kalsik Mûsîkîsi Üzerine Denemeler, Bağlam Yay., İstanbul 1987.
  • Beşir Ayvazoğlu, Geleneğin Direnişi, Ötüken Yay, İstanbul 1997.
  • Beşir Ayvazoğlu, Güller Kitabı, Ötüken Yay, İstanbul 1999, s.132
  • Beşir Ayvazoğlu, İslâm Estetiği ve İnsan, Çağ Yay. İstanbul, 1989.
  • Bülent Aksoy, Avrupalı Gezginlerin Gözüyle Osmanlılarda Mûsikî, Pan Yay, İstanbul 1994..
  • Cinuçen Tanrıkorur, “Türk Sazlarının ve Saz Mûsikîsinin Tarih içindeki Gelişmesi” Türk Gençliğinin Müzik Eğitimi (Sempozyum)Türk Kadınları Kültür Derneği Yay. Ankara 1985.
  • Cinuçen Tanrıkorur, “Türkiye’de Türk Müziği Eğitimi, Konservatuarlar ve Korolar” Dergâh, Sayı 57, Kasım 1994.
  • Dr.Youssef Shawkı Al-Kınd’s Essay on Composıtıon, Natıonal Lıbrary Press, Caıro 1996.
  • D.İ.A. Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi E.Ruhi Üngör, “1300 Yılında Dede Korkut” Mûsikî Mecmuası, Sayı 467.
  • Ethem Üngör, Türk Marşları, Türk Kültürünü Araştırma Enst. Ank.1966.
  • H.Saadettin Arel, (Haz. Onur Akdoğu)Türk Mûsikîsi Nazariyatı Dersleri, Ank.1993.
  • İbn-i Sînâ (Çev: Ahmet Hakkı Turabi) Mûsikî, Litera Yayıncılık, İstanbul 2004.
  • İ. Hakkı Özkan, Türk Mûsikîsi Nazariyatı ve Usulleri, Kudüm Velveleleri, Ötüken Yay. İstanbul 1990.
  • Onur Akdoğu, “Türk Müziği Tarihi”, Ulusal Müzikoloji Dergisi, Selen Yayıncılık, Mart 1999, sayı.3.
  • Kindi, Felsefî Risaleler, (Çev. Mahmut Kaya), İz. Yay. İstanbul 1994
  • M.M. Şerif, İslâm Düşüncesi Tarihi, İnsan Yay, İstanbul 1991, III.
  • M. Nuri Uygun, Safiyyuddîn Abdülmü’min Urmevî ve Kitâb’ül-Edvarı, Kubbealtı Neşriyat, İstanbul.1999
  • Nuri Özcan, M.Ü. İlâhiyat Fak. Ders Notları Osman Ergin, Türk Maarif Tarihi, Eser Kültür Yay. Eser Mat. İstanbul 1977, c. V.
  • Onur Akdoğu Türk Mûsîkîsi Bibliyografyası, s.6 v.d.
  • Öztuna Yılmaz, Abdülkâdir Merâgi, Kültür Bakanlığı Yay, Ankara 1988.
  • Rüştü Şardağ, Mustafa Itrî Efendi, Ank.1992.
  • Tura Yalçın, Türk Mûsîkîsinin Meseleleri, Pan Yay, İstanbul 1988.
  • Yalçın Çetinkaya, Ihvan-ı Safa’da Müzik Düşüncesi, İnsan Yay. İstanbul 1995.
  • Y.T.A. (Yeni Türk Ansiklopedisi), 4/1362.
  • Yılmaz. Öztuna - Dede Efendi, Kültür Bak. Yay. İst.1987.
  • Yılmaz Öztuna, Hacı Arif Bey, Kültür Bak. Yay. Ank.1986.
  • M. Nazmi Özalp, Türk Mûsikîsi Tarihi, M E B Yay. İstanbul 2000.
  • Zekâi Kaplan, Dînî Mûsikî Dersleri, MEB Yay. İstanbul 1991.